Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή η ένταξη νέων χωρών σ' αυτήν, είναι ένας από τους στρατηγικούς στόχους του μεγάλου κεφαλαίου και του ηγετικού πυρήνα της Ενωσης. Η διεύρυνση αφορά σε μια σειρά χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και την Κύπρο.

Υποψήφιες για ένταξη χώρες είναι οι Σλοβενία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Βουλγαρία, Λιθουανία, Ρουμανία, Εσθονία, Λετονία και Κύπρος. Απ' αυτές έχουν προεπιλεγεί η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Τσεχία και η Σλοβενία. Η προεπιλογή τους έγινε με κριτήρια τις οικονομικές τους επιδόσεις, αλλά και την πολιτική τους "προσαρμοστικότητα".

Οι ιθύνουσες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης έβαλαν στο στόχαστρο τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης από το 1990. Μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων έσπευσαν να υποσχεθούν βοήθεια, θέτοντας όμως σκληρές προϋποθέσεις, όπως η άνευ όρων εφαρμογή των κανόνων της "ελεύθερης αγοράς", η σαρωτική και με εξευτελιστικούς όρους "αποκρατικοποίηση", η δυνατότητα για ελεύθερη πρόσβαση των πολυεθνικών και η κατάργηση οποιουδήποτε εμποδίου στη δράση τους και, τέλος, η πολιτική υποταγή τους στις απαιτήσεις της "νέας τάξης". Το αποτέλεσμα ήταν η κατάρρευση των οικονομιών, η ραγδαία άνοδος της ανεργίας, η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Ομως δεν έμειναν σ' αυτά. Με δική τους ευθύνη άρχισε ο διαμελισμός αυτών των χωρών με την υποδαύλιση των εθνικών αντιπαλοτήτων. Τόσο ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ενωσης, όσο και ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας και της Τσεχοσλοβακίας φέρουν τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και φυσικά των ΗΠΑ.

Η κατάσταση που επικρατεί στις υπό ένταξη χώρες της ΚΑΕ αποτυπώνεται ως ένα βαθμό και στο δείκτη του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Αν δεχτούμε ότι το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα στις 15 χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι 100 μονάδες, στις χώρες αυτές είναι: Ουγγαρία 19, Πολωνία 14, Ρουμανία 7, Σλοβακία 14, Λετονία 8, Εσθονία 11, Λιθουανία 5, Βουλγαρία 7, Τσεχία 20 και Σλοβενία 42. Συνολικά σ' αυτές τις 10 χώρες το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 13. Αντιλαμβάνεται κανείς ποια διαφορά χωρίζει τις ισχυρές χώρες της ΕΕ από τις υποψήφιες. Σκεφθείτε λοιπόν ότι αν το μέσο εισόδημα του Δανού είναι 146 μονάδες, το εισόδημα του Λιθουανού είναι μόλις 5.

Η ήδη υψηλή ανεργία στις υποψήφιες χώρες, όπως ομολογεί η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην "Ατζέντα 2000", θα αυξηθεί δραματικά. "Η υψηλή ανεργία τόσο στην ΕΕ, όσο και στις περισσότερες από τις υποψήφιες χώρες, αναφέρεται στην "Ατζέντα", καθιστούν δυσχερέστερη την εξεύρεση νέων θέσεων απασχόλησης", ενώ παρακάτω τονίζεται ότι "δεδομένων των υψηλών δεικτών ανεργίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, κάθε προσαρμογή, η οποία προκαλεί απώλεια θέσεων απασχόλησης, θα είναι δυσχερής από πολιτική άποψη".

Ομως το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης όχι μόνο δεν προτείνει μέτρα για τη μείωση της ανεργίας, αλλά αντίθετα σημειώνει τις θετικές επιπτώσεις που θα έχει η υψηλή ανεργία για τα κέρδη των πολυεθνικών. "Η ένταση του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας - είτε αυτό γίνει απευθείας μέσω της μετανάστευσης ή εμμέσως μέσω της εμφάνισης νέων ανταγωνιστών - θα οδηγήσει ενδεχομένως στη συγκράτηση των μισθών στη Δυτική Ευρώπη"!

Δ. Π.