Πώς κατασκευάζεται η "κινητικότητα" στο πολιτικό σκηνικό και "στοιχειοθετείται" η ύπαρξη "πολιτικού κενού"; Οι χτεσινοί πρωτοσέλιδοι τίτλοι αρκετών εφημερίδων ήταν χαρακτηριστικοί. "Τα Νέα": "Σε πτώση η δημοτικότητα των αρχηγών", "Εθνος": "Ντόρα κατά Καραμανλή", "Ελεύθερος Τύπος": "Ο Ψηλός ανοίγει τα χαρτιά του - Ευθύνες στον Καραμανλή για την κίνηση Αβραμόπουλου", "Βραδυνή": "Ραντεβού Καραμανλή - Αβραμόπουλου", "Αδέσμευτος Τύπος" (Μήτση): "Κόμματα κομμάτια", "Αυριανή": "Βουλιάζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση - Το 40% της εκλογικής του δύναμης έχασε το ΠΑΣΟΚ".

Στο εύλογο ερώτημα για ποιον "δουλεύει" αυτή η κινητικότητα του Τύπου, η απάντηση είναι προφανής: Για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, για τον εγκλωβισμό των λαϊκών μαζών και την απορρόφηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης σε ελεγχόμενες δεξαμενές. Στη συγκυρία που διανύουμε βέβαια, η κινητικότητα αυτή "δουλεύει" και για το επωαζόμενο κόμμα Αβραμόπουλου, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, είναι η εφεδρεία του συστήματος για εξυπηρέτηση των παραπάνω στόχων.

Οι λαϊκές μάζες, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι δουλεύουν για τα συμφέροντά τους και ποιοι έχουν, χρόνια τώρα, δουλέψει ενάντιά τους. Γι' αυτό δεν αντιμετωπίζουν με καχυποψία την κατασκευασμένη κινητικότητα, αλλά στέκονται απέναντί της, συντονίζουν τις δυνάμεις τους για να συγκροτήσουν το δικό τους Μέτωπο. Αυτή είναι η μοναδική κινητικότητα, που πρέπει να τους ενδιαφέρει και την οποία, βέβαια, δεν τα δουν στα πρωτοσέλιδα των αστικών εφημερίδων.