Κλείνοντας την ομιλία του ο Θ. Τζιαντζής αναφέρθηκε ειδικότερα στην κυβερνητική πολιτική, σημειώνοντας ότι "με τις εξαγγελίες του κ. Αρσένη δε βρισκόμαστε στο σημείο εκκίνησης". Υπενθύμισε ότι υπάρχει ήδη η θεσμική προετοιμασία για την αποκέντρωση της εκπαίδευσης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στη βάση της ανταποδοτικότητας, με το νόμο για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Υπάρχει η λειτουργία των ΚΕΚ, τα δίδακτρα στα δημόσια ΙΕΚ, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, η ίδρυση πανεπιστημιακών τμημάτων ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Υπάρχει η θεσμοθέτηση της συνύπαρξης ιδιωτικής και ιδιωτικοποιημένης "δημόσιας" τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το διεθνές απολυτήριο κ.ά. Υπάρχει ο νόμος για το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, που προβλέπει νέες μορφές εκπαίδευσης με τους κύκλους σπουδών και τις πιστωτικές μονάδες, το νέο σύστημα χρηματοδότησης των ΑΕΙ όχι από το κράτος, αλλά από την αγορά, τη διαμόρφωση ενός συστήματος αξιολόγησης των ιδρυμάτων, αλλά και των τίτλων σπουδών και των επαγγελματικών προσόντων από τους χορηγούς των ιδρυμάτων. Υπάρχει ακόμα "ένα πυκνό δάσος μέτρων που έχουν συνοχή μεταξύ τους, σταθερότητα και συνέπεια σε μια κεντρική στρατηγική κατεύθυνση. Αυτή είναι να ξεθεμελιωθεί ό,τι έχει απομείνει από το ενιαίο δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό μας σύστημα και να δημιουργηθεί ένα νέο εκπαιδευτικό οικοδόμημα".

Αυτό το νέο οικοδόμημα, τόνισε χαρακτηρίζεται από τον κυρίαρχο ρόλο σε αυτό της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Την απροκάλυπτη εμπορευματοποίηση της γνώσης, που θα δίνεται επί πληρωμή, με βάση τη χρήση υπηρεσιών παιδείας. Την παραπέρα διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα του σχολείου και της γνώσης, την προβολή της κατάρτισης ως βασικού στοιχείου των σύγχρονων αναγκών. Την προώθησή της σε κυρίαρχο στοιχείο της εκπαίδευσης, σε βάρος της παιδείας της σφαιρικής μόρφωσης σε όλους που αποτελεί προϋπόθεση για την οικοδόμηση της όποιας κατάρτισης. Την υιοθέτηση και προβολή, μέσα από όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, των αξιών της καπιταλιστικής αγοράς της "επιχειρηματικότητας", του ατομισμού, της ανταγωνιστικότητας και της ευρωπαϊκής ιδέας.

Καταλήγοντας ο Θ. Τζιαντζής εξέφρασε την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ στο δόγμα "οι επιχειρήσεις διατάζουν, η εκπαίδευση εκτελεί"". "Δε συμβιβαζόμαστε, είπε, να αναπτύσσεται η γνώση με τους όρους και τις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς". Γι' αυτό, συνέχισε, άμεσα θα παλέψουμε να μπλοκάρουμε τα νέα μέτρα, όχι σαν μάχη οπισθοφυλακής, όχι απλά να εμποδίσουμε το χειρότερο κακό, όχι για να αποδεχτούμε το σημερινό κακό, αλλά μέσα από το μέτωπο παιδείας, το ευρύτερο λαϊκό μέτωπο να ανοίξουμε το δρόμο σε ριζικές αλλαγές στην παιδεία και στην κοινωνία. Γιατί αυτά τα δυο το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα στη δουλιά και στη ζωή πάνε μαζί δε χαρίζονται αλλά καταχτιούνται.