- Πώς απάντησε η κυβέρνηση στα αιτήματα του κλάδου σας, όπως αυτά διατυπώθηκαν και με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις σας; Ηταν ικανοποιητική αυτή η απάντηση ώστε να σημάνει το κλείσιμο των κινητοποιήσεων, που αποφάσισε η πλειοψηφία στο Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας σας;

- Η κυβέρνηση, κάτω από το βάρος της καταδίκης της πολιτικής της στη συνείδησή μας, ελίχθηκε, "βελτιώνοντας" τάχα το μισθολόγιο με μια πενιχρή αύξηση, μέσω ενός ειδικού επιδόματος που κλιμακώνεται από 3.750 έως 10.000 δραχμές. Ηταν το άλλοθι, που έδωσε την ευκαιρία στην πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ (ΠΑΣΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση που πρόσκειται στο ΣΥΝ) να κλείσει τις κινητοποιήσεις. Σε όλα τ' άλλα θέματα η απάντηση της κυβέρνησης ήταν πέρα για πέρα αρνητική, καθώς συνεχίζει την επιδοματική πολιτική με το νέο μισθολόγιο, διασπώντας έτσι τους εργαζόμενους. Συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα, με αποτέλεσμα αποδοχές μέχρι και το 1/3 από το μισθό να περικόπτονται με υποκειμενικά κριτήρια. Παραπέμπει στα "θα" τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που οχτώ χρόνια κατοχυρώνονται και διαπραγματεύσεις δε βλέπουμε, η δε τιμαριθμοποίηση "θα" εφαρμοστεί το 1998... Αντί για την κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και τη μονιμοποίηση των 7.000 περίπου εργαζομένων που εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, η κυβέρνηση μας απαντά με προκήρυξη επιπλέον 6.500 εκτάκτων, διαιωνίζοντας έτσι το απαράδεκτο καθεστώς μερικής απασχόλησης και ρουσφετολογικής πολιτικής. Ψήφισε νόμους, στα πλαίσια της αντίληψής της, να μετατραπούν οι ΟΤΑ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Δεν έλυσε κανένα από τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά μας προβλήματα, παρά απάντησε με "επίθεση" κοινωνικού εθνικού διαλόγου...

- Ωστόσο οι κινητοποιήσεις έκλεισαν. Από ποια λογική εκπορεύτηκε μια τέτοια απόφαση; Τι στάση κράτησε η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα";

- Τόσο η ΠΑΣΚΕ όσο και η Αυτόνομη Παρέμβαση βρήκαν να πουν ότι ελπίζουν στο "διάλογο", μην αμφισβητώντας τον λόγο και τις υποσχέσεις των υπουργών. Εφτασαν στο σημείο να πουν ότι αν συνεχισθεί η κινητοποίηση, υπάρχει κίνδυνος να χαθεί και ό,τι πήραμε! Η απόφασή τους, με το επικάλυμμα "όποιος αγωνίζεται μπορεί και να χάσει", όπως εκφράστηκε στο Γενικό Συμβούλιο, πέραν του ότι σταμάτησε τις κινητοποιήσεις, έδωσε το στίγμα μιας πρακτικής που τη ζητά εναγωνίως η κυβέρνηση, σπέρνει δηλαδή, την απογοήτευση και τον ραγιαδισμό στους εργαζόμενους, συμφωνεί με τις κυβερνητικές αντεργατικές επιλογές. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η παραπομπή των γενικών μας ζητημάτων στην ΑΔΕΔΥ, αφού και στην ΑΔΕΔΥ και σε άλλους κλάδους οι ίδιες παρατάξεις προσπαθούν να αποκλιμακώσουν τους αγώνες; Η παράταξή μας κάλεσε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν τον αγώνα, να συσπειρωθούν μέσα στα σωματεία και να είναι ανυπάκουοι σε κελεύσματα που μας θέλουν να σκύψουμε το κεφάλι και να αποστασιοποιηθούμε από κάθε συλλογικό αγώνα.

- Τι καλούνται οι εργαζόμενοι να αντιτάξουν στα παραπάνω κελεύσματα;- Στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από την κυβερνητική πολιτική, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών του πλούτου, πρέπει να αντιτάξουμε το δικό μας αγωνιστικό μέτωπο υπεράσπισης των κατακτήσεών μας, αλλά και νέες διεκδικήσεις. Διεκδικήσεις με αγώνες προοπτικής, στέλνοντας προς την κυβέρνηση και τις συναινετικές πλειοψηφίες το μήνυμα πως οι εργαζόμενοι δεν ανεχόμαστε άλλο τέτοια σχέδια, ότι με τον αγώνα θα κατακτήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας. Η αλληλεγγύη και ο συντονισμός δράσης σήμερα, είναι πιο αναγκαίος.

Χ. Δ.