Συνεχίζοντας τη δημοσίευση των υλικών της Ημερίδας που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για την κατάσταση που επικρατεί στα Σώματα Ασφαλείας παρουσιάζουμε σήμερα αναλυτικά αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις του κ. Καμαρινόπουλου,προέδρου της Ενωσης Αξιωματικών Αστυνομικών Αττικής και του κ. K. Πενταγιώτη,Δικηγόρου και Νομικού Συμβούλου της ΠΕΙΠΣ.

Παίρνοντας το λόγο ο κ. Καμαρινόπουλος, μεταξύ άλλων, τόνισε:

"Εχω σημειώσει επιγραμματικά ορισμένα πράγματα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στην εισήγηση τόσο του κ. Γόντικα, όσο και του κ. Νάκη, έχει πιάσει ακριβώς το θέμα τού τι συμβαίνει με την Αστυνομία και με την εγκληματικότητα.

Τι δουλιά κάνει η Αστυνομία. Τρία πράγματα: τηρεί την τάξη, διώκει το κοινό έγκλημα και από την άλλη μεριά βοηθά τις Ενοπλες Δυνάμεις για την εξασφάλιση της εθνικής άμυνας. Στην τήρηση της τάξεως και στη βοήθεια που προσφέρουμε στις Ενοπλες Δυνάμεις, φαίνεται ότι τα καταφέρνουμε, εκεί δεν υπάρχουν προβλήματα.

Και γιατί τα καταφέρνουμε. Διαδηλώνουν 100 άνθρωποι στην Αθήνα, 200 αστυνομικοί. Διαδηλώνουν 500, 1.000 αστυνομικοί. Δηλαδή διαθέτουμε τις απαραίτητες δυνάμεις.

Για τη δίωξη του εγκλήματος; Σε όποια πλατεία να πάτε στην Αθήνα, πουλιούνται περίπου ελεύθερα ναρκωτικά. Διαθέτουμε τους αστυνομικούς; Τι συνέπεια έχει αυτό; Οτι δεν μπορούμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες που έχουμε ενταχθεί, στο φτωχό και στον μέσο Ελληνα πολίτη.

Ποιον κλέβουν; Κλέβουν τους πλούσιους; Πάει κανένας στην Εκάλη; Στις λαϊκές γειτονιές γίνονται οι κλοπές. Και σήμερα όπως ζούμε με τις οικονομικές συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα, ο καθένας μπορεί να έχει κάποια χρυσαφικά αξίας 200 - 300 - 500 χιλιάδες, 100 χιλιάδες, το μισθό του να τον έχει στην άκρη, αυτούς τους ανθρώπους κλέβουν. Εκεί υπάρχει το πρόβλημα.

Αρα, λοιπόν, πρέπει να υπάρξει αναπροσανατολισμός, όπως ανέφεραν οι κύριοι εδώ πρέπει να διατεθούν οι απαραίτητες δυνάμεις και σ' αυτό τον τομέα, για να μην υπάρχει πρόβλημα με την Αστυνομία.

Εδώ θέλω να επιστήσω την προσοχή για ένα θέμα που αναφέρθηκε από τον Γενικό Γραμματέα, το ανέφερε ο κ. Βλαχογιάννης, ο κ. Μαγκάκης και ο κ. Παππάς περισσότερο. Μιλάνε για κάποια αξιολόγηση στην Αστυνομία. Ξέρετε τι θέλουν να κάνουν; Και τι προεκτάσεις έχει αυτό το πράγμα;

Θέλουν να επιβάλουν στους αστυνομικούς, απόδοση έργου. Δηλαδή, πόσους έγραψες σήμερα; Τόσους. Πόσες κλοπές εξιχνίασες σήμερα; Τόσες. Τι έκανες εκεί; Τόσο. Η εντατικοποίηση της αστυνόμευσης θα έχει σαν συνέπεια να φτάσουμε σ' ένα αστυνομικό κράτος, αυτό που είχαμε τη δεκαετία του '60. Τότε διώκαμε το φρόνημα βέβαια, σήμερα θα διώκουμε όλους τους ανθρώπους, τους μέσους Ελληνες. Αυτό είναι βέβαιο.

Ολοι ίδιοι είμαστε στην Αστυνομία, γνωριζόμαστε οι αξιωματικοί, οι αστυνομικοί οι κατώτεροι. Σήμερα πες βαθμολογούνται μ' ένα σύστημα παίρνουν όλοι 10 που είπε ο κύριος Γραμματέας. Αύριο θα βαθμολογούνται μ' ένα άλλο, θα παίρνουν 8. Και τι θ' αλλάξει;

Για το 10 όμως που είπε, υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα. Αυτοί θέλουν να διώξουν, ανεξέλεγκτα, όλοι οι κυβερνώντες. Και γι' αυτό λοιπόν θέλουν να το αλλάξουν αυτό, να μπορούν ανεξέλεγκτα να διώχνουν όποιους δεν τους αρέσουν, γιατί δε σημαίνει ότι όποιος πάρει 8 δε θα τον προαγάγουν και όποιος έχει 9 θα τον προαγάγουν. Μπορεί να διώχνουν κι αυτόν που έχει το 9 και αυτός που έχει το 8 να παραμένει.

Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα. Εγώ σαν αξιωματικός της Αστυνομίας το βλέπω από τώρα και συνεχίζω παρακάτω. Εάν μου πουν εμένα βγάλε 5 κλοπές. Γιατί να μην πάρω έναν όπως γινόταν στη δεκαετία του '60 να τον κλείσω στο υπόγειο, να μου πει τις 10 κλοπές και μετά να κάθομαι ήσυχα. Και πού θα βρει αυτός ο άνθρωπος άκρη μετά;

Οι παλιοί κομμουνιστές τα ξέρετε αυτά πως γίνονταν τότε. Θέλουν σήμερα να τα επαναφέρουν - εν αγνοία τους θέλω να πιστεύω - με άλλον τρόπο.

Υποδομή δεν υπάρχει καμία. Είδατε αστυνομικός, πάει και προτείνει το όπλο εκπυρσοκροτεί το όπλο, σκοτώνει τον άνθρωπο. Πώς γίνεται αυτό το πράγμα. Γιατί ο αστυνομικός δεν έχει περάσει καμία πρακτική εκπαίδευση.

Εάν εγώ στη Σχολή το έχω περάσει 10-20-50 φορές με άδειο το περίστροφο, το έχω προτείνει σ' ένα συμμαθητή μου απέναντι, άδειο για να περάσω την ψυχολογική διαδικασία, ποτέ, όταν θα φτάσω απέναντι στον πολίτη δε θα μου εκπυρσοκροτήσει το όπλο.

Δε γίνεται, λοιπόν, η πρακτική εκπαίδευση, κάποια θεωρητική κάνουν. Και βγαίνει ένας αστυνομικός από τη Σχολή και του λένε "πήγαινε να κάνεις αυτό τον έλεγχο". Αυτό, όμως, δεν το έχει κάνει και δεν το έχει διδαχτεί ποτέ στη Σχολή.

Κλείνω με το συνδικαλισμό που είπαν εδώ. Στο συνδικαλισμό έχουμε αιτήματα κλπ. Δυστυχώς κύριοι, σήμερα δεν έχουμε φτάσει στα αιτήματα.

Εκείνο που αγωνιζόμαστε είναι να διατηρήσουμε τη θέση μας, για να μην φτάσουμε, μέσω της αξιολόγησης που είπα προηγουμένως, σε αστυνομικό κράτος. Ευχαριστώ πάρα πολύ και ελπίζω καλή επιτυχία στο συνέδριο και στο μέλλον να έχουν κι άλλες τέτοιες δυνατότητες.

Ανεβαίνοντας στο βήμα ο K. Πενταγιώτης,μεταξύ άλλων, σημείωσε:

Επιγραμματικά θα ήθελα να σταθώ, επειδή παρακολουθώ ιδιαιτέρως τα θέματα του Πυροσβεστικού Σώματος σε κάποιες πλευρές αυτού του Σώματος. Το Πυροσβεστικό Σώμα, αναφέρθηκε και προηγούμενα, είναι χαρακτηρισμένο ως Σώμα Ασφαλείας ήδη από το 1968.

Γι' αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι και πρόσφατα μεταξύ των δραστηριοτήτων του θεσμικά υπαγόταν και η καταστολή των δημοσίων συγκεντρώσεων, έστω και επικουρικά στην κύρια κατασταλτική δύναμη της Ελληνικής Αστυνομίας.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την κύρια αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος, που είναι η προστασία των πολιτών από τους κινδύνους πυρκαγιών για τις φυσικές καταστροφές και την ιδιότητα του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος ως τακτικό δημοσίων πολιτικών υπαλλήλων είχε δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα στην εκπλήρωση από πλευράς του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος των κύριων και έντονα κοινωνικού χαρακτήρα καθηκόντων του.

Από την άποψη αυτή ορθά το συνδικαλιστικό κίνημα εντόπισε το πρόβλημα αυτό και το έθεσε στην αιχμή των διεκδικήσεών του. Μέσα από τη διεκδίκηση του αιτήματος αυτού καταδείχτηκε η αντίφαση που πριν αναφέραμε και ο παράνομος χαρακτήρας της συμμετοχής του Πυροσβεστικού Σώματος σε διαλύσεις συγκεντρώσεων.

Ηδη η απεμπλοκή του Πυροσβεστικού Σώματος από δραστηριότητες καταστολής έχει επιτευχθεί και αυτό οφείλουμε να το κρατήσουμε ως πρώτα απ' όλα το θετικό της ενωτικής συνδικαλιστικής δράσης και απάντηση σε αυτούς που για να αποδυναμώσουν συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες ισχυρίζονται ότι ο συνδικαλισμός στα Σώματα Ασφαλείας είναι άνευ νοήματος και δε φέρνει αποτελέσματα.

Σας είναι γνωστό ότι με το νόμο 2612 του '98 που άρχισε να ισχύει από πέρσι, ανατέθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα η ευθύνη και ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της καταστολής των πυρκαγιών στα δάση και στις δασικές εκτάσεις. Ο νόμος αυτός έγινε κατά το ουσιαστικό του περιεχόμενο αποδεκτός από τους υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος και το συνδικαλιστικό τους κίνημα με τη διατύπωση, παράλληλα, των συγκεκριμένων επιφυλάξεων ως προς την εφαρμογή του με την υφιστάμενη εκπαίδευση εξοπλισμό και προσωπικό.

Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του νόμου αυτού αναδείχτηκαν σειρά προβλημάτων του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος, ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας και τους όρους αμοιβής.

Σαν τέτοια, εντελώς επιγραμματικά επισημαίνω: Την κατάργηση του 5νθημέρου και του καθημερινού ωραρίου εργασίας των 7,5 ωρών. Τη μετατροπή της επιφυλακής από μέσο έκτακτης ανάγκης σε πάγια τακτική, την κατάργηση της ημέρας της εβδομαδιαίας ανάπαυσης ρεπό.

Ελλείψει προσωπικού, τη συνολική έλλειψη προσωπικού με τρομερά κενά στην οργανική δύναμη. Την ελλιπή διοικητική υποστήριξη, τη μη χορήγηση αμοιβής για υπερωριακή απασχόληση, νυχτερινή εργασία και εργασία Κυριακών - αργιών και την ουσιαστική κατάργηση του κανονισμού μεταθέσεων με την άμετρη εφαρμογή του θεσμού, της απόσπασης για την κάλυψη των δημιουργούμενων κλιμακίων.

Σε σχετική απάντηση που έδωσε το υπουργείο στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου πραγματικά ξερά, ωμά απάντησε από την ισχύουσα νομοθεσία - διαβάζω έγγραφο που υπογράφεται από τον τότε υπουργό - δεν προβλέπεται η χορήγηση ειδικής αποζημίωσης για νυχτερινή εργασία, υπερωριακή απασχόληση και εργασία σε αργίες στο Αστυνομικό και Πυροσβεστικό προσωπικό. Επίσης, δεν προβλέπεται η χορήγηση επιδόματος και ανθυγιεινής εργασίας.

Για την αύξηση της αποζημίωσης για την απασχόληση πέραν του πενθημέρου προβλέφτηκε αύξηση από τις 6 στις 10.000, πλην όμως, η απαιτούμενη πίστωση δεν εγκρίθηκε χωρίς ν' αναφερθεί από ποιον δεν εγκρίθηκε. Εχει ήδη φανεί ότι η επίλυση των παραπάνω προβλημάτων και όσων άλλων υπήρχαν ή δημιουργούνται αποτελεί αναγκαίο όρο, για να ανταποκριθεί πλήρως στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, στην κοινωνική του αποστολή.

Είναι αλήθεια ότι το Πυροσβεστικό Σώμα πρέπει να έχει συνεργασία, για παράδειγμα, με τον Οργανισμό Αντισεισμικής Προστασίας για τα θέματα που αφορούν διασώσεις από σεισμούς, με την Αυτοδιοίκηση για τα θέματα πλημμυρών, με τη Γενική Γραμματεία για τα θέματα προστασίας και πρόληψης δασικών πυρκαγιών κλπ.

Θεωρώ ιδιαιτέρως αναγκαίο τη διατύπωση ολοκληρωμένων προτάσεων, επεξεργασμένων και αποδεκτών από τους υπαλλήλους μέσα από εσωτερικές διαδικασίες, ώστε να ξεφύγει το συνδικαλιστικό κίνημα από τη λογική της καταγγελίας για το τάδε ή δείνα πρόβλημα της στείρας άρνησης και του συνδρόμου του τερματοφύλακα που καλείται ν' αποκρούσει δυσμενή μέτρα και μόνο.

Νομίζω ότι φτάνουμε σε ένα τέτοιο σημείο ωριμότητας που μπορεί να γίνει λόγος για ουσιαστικές μαζικές κινητοποιήσεις, που θα ξεπερνούν τα όρια ενός περιπάτου στους δρόμους της Αθήνας. Που με την κατάλληλη μορφή τους θα εξασφαλίζουν την υποστήριξη του υπολοίπου Συνδικαλιστικού Κινήματος και του λαού μας. Που θα πείθουν για τις διατυπωμένες προτάσεις και τελικά θα τις επιβάλλουν.

Θέλω να παρατηρήσω στο σημείο αυτό ότι το Πυροσβεστικό Σώμα θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται ως ένας επάλληλος, ευρύτερος κύκλος, σε σχέση με τον σκληρό πυρήνα των κατασταλτικών δυνάμεων όπως είναι η Ελληνική Αστυνομία και κατά συνέπεια θα πρέπει ν' απεμπλακεί εντελώς από τα Σώματα Ασφαλείας, να φύγει, να πάρει το δρόμο του στα πλαίσια του γενικότερου δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος και της πλήρους ένταξής του και διοικητικά στη διοικητική μηχανή. Από την άποψη αυτή πιστεύω ότι, εφόσον μετά θα μένει μόνο η Ελληνική Αστυνομία, δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε για κάποιο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που στην ουσία θα είναι ένα υπουργείο Αστυνομίας και θα πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος διοικητικός τρόπος διάχυσης των αστυνομικών δυνάμεων μέσα από άλλους φορείς, ούτως ώστε και τα στεγανά να πάψουν να υφίστανται και ταυτόχρονα το ίδιο το Συνδικαλιστικό Κίνημα της Ελληνικής Αστυνομίας ν' αρχίσει ν' ασκεί ουσιαστικό έλεγχο.