"Εχουμε άριστες σχέσεις με την ελληνική κυβέρνηση, έχουμε εμπιστοσύνη στον Κ. Σημίτη και δε βλέπουμε ενδείξεις της περιγραφής που κάνετε". Αυτή ήταν η απάντηση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όταν κλήθηκε να σχολιάσει κατά πόσο η ελληνική κυβέρνηση είναι ισχυρή, "μετά τα χτυπήματα που δέχτηκε την περασμένη βδομάδα και τις παραιτήσεις υπουργών της".

Αφού, λοιπόν, οι Αμερικανοί στηρίζουν μετά πάθους την κυβέρνηση Σημίτη, πώς κάποιοι - δηλαδή η ίδια - επικαλούνται τον κίνδυνο "αποσταθεροποίησης της πολιτικής ζωής"; Αφού οι αφέντες της "νέας τάξης" δείχνουν - και με το δίκιο τους - πλήρη και ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Σημίτη, γιατί κάποιοι - δηλαδή η ίδια η κυβέρνηση - επισείει την τουρκική απειλή; Από τη στιγμή που οι Αμερικανοί έχουν αναλάβει να λύσουν όλα τα προβλήματα - που η ίδια η κυβέρνηση τούς έχει αναθέσει - τι έχουν να φοβηθούν οι ντόπιοι υποτακτικοί τους;

Εδώ βρίσκεται το "μυστικό". Αυτό που φοβούνται είναι ότι ο κόσμος τούς έχει πάρει χαμπάρι. Εχουν, δηλαδή, σχεδόν όλοι καταλάβει - και η υπόθεση Οτσαλάν έπαιξε σημαντικό ρόλο - ότι έχουν να κάνουν με μια κυβέρνηση - ανδρείκελο των Αμερικανών, η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Και προκειμένου να μην καταρρεύσει κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή, επιστρατεύονται όλα τα μέσα, όλοι οι σύμμαχοι και προστάτες. Δε θα καταφέρνουν όμως να ξεγελάνε πολλούς για πολύ.