Οι δηλώσεις ή κατ' ιδίαν συζητήσεις, που φέρεται ότι έκανε ο Θ. Πάγκαλος στο Μιλάνο για την υπόθεση Οτσαλάν, μάλλον ανταποκρίνονται στον τρόπο σκέψης και στην πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. "Είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε πολύ κακές λύσεις. Επιλέξαμε αυτή που θα μας στοίχιζε λιγότερο", φέρεται να είπε. Πραγματικά, κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα. Η κυβέρνηση Σημίτη, παίρνοντας υπόψη της τις διαθέσεις και τη στάση των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ, απέναντι στον "τρομοκράτη" Οτσαλάν, επέλεξε τη λύση της "αποπομπής" από τη χώρα του ηγέτη των Κούρδων, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την τύχη του ή, καλύτερα, γνωρίζοντας πολύ καλά τι θα του συνέβαινε. Το "μικρότερο κόστος", προφανώς, δεν ήταν άλλο από τη "διατάραξη" των σχέσεων που περίμενε από τους Κούρδους ή από το πολιτικό κόστος στο εσωτερικό της χώρας. Ετσι, η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά να εξασφαλίσει την "καλή γνώμη" των Αμερικανών, από τους οποίους, εξάλλου, περιμένει "βοήθεια" για τα πάντα.

Αφού όμως έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί η κυβέρνηση όχι μόνο δε λέει ανοιχτά την αλήθεια, ότι δηλαδή έβαλε πάνω απ' όλα τις επιθυμίες των ΗΠΑ, πράγμα που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα την παράδοση Οτσαλάν, αλλά επιχειρεί να εμφανίσει την άθλια και εγκληματική στάση της ως τη μόνη "εθνικά συμφέρουσα"; Γιατί απλούστατα έχει ταυτίσει τα λεγόμενα εθνικά συμφέροντα με τα κελεύσματα και τις επιταγές της "νέας τάξης".