Τη βεβαιότητα ότι οι λαοί με την πάλη τους θα ανοίξουν το δρόμο για μια συνολικά διαφορετική πολιτική στην ΕΕ και τα κράτη - μέλη, που θα ανοίγει το δρόμο για ευρύτερες αλλαγές, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Ι. Θεωνάς, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της οικονομικής έκθεσης της Επιτροπής για το 1999.

Ο Ι. Θεωνάς τόνισε ότι "θετική θεωρεί σε γενικές γραμμές την εξέλιξη της ευρωπαϊκής οικονομίας την περασμένη χρονιά η Επιτροπή, αν και εμφανίζεται λίγο ανήσυχη για τις συνέπειες της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης, οι οποίες παραδέχονται ότι είναι ήδη ορατές στην οικονομία της ΕΕ και προβλέπει επιβράδυνση της "ανάπτυξης" για το 1999. Και το συμπέρασμά της για το τι πρέπει να γίνει κινείται στη γνωστή λογική της μονόπλευρης σκληρής λιτότητας, της παραπέρα μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και της έντασης της αντιπληθωριστικής πολιτικής".

Ο Ι. Θεωνάς επισήμανε ότι "η Επιτροπή αποσιωπά το γεγονός ότι οι ασφυκτικοί περιορισμοί στους εθνικούς προϋπολογισμούς καθιστούν ιδιαίτερα περιορισμένα τα περιθώρια αντίδρασης σε περίπτωση επέκτασης της κρίσης. Αποφεύγει να εξηγήσει γιατί, παρά τη συνεχή αύξηση της αποδοτικότητας των επενδύσεων, την αύξηση των κερδών, τη μείωση του κόστους εργασίας και τα χαμηλά επιτόκια δεν έχει σημειωθεί αναθέρμανση των ιδιωτικών επενδύσεων".

Αναφορικά με τις δημόσιες επενδύσεις ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι "η Επιτροπή και η έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής ζητούν μέτρα για την αντιστροφή της μείωσης των δημοσίων επενδύσεων. Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν τα περιθώρια δράσης είναι ιδιαίτερα περιορισμένα ως αποτέλεσμα των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη Συνθήκη για την ΕΕ και το Σύμφωνο Σταθερότητας; Πολύ φοβούμαστε ότι αυτό σημαίνει αναδιοργάνωση της δομής του προϋπολογισμού με επιπλέον περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες".

Σε σχέση με την προωθούμενη σύγκλιση της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής απασχόλησης, ο Ι. Θεωνάς είπε ότι "μας ανησυχεί ιδιαίτερα η προσπάθεια πιο στενής σύνδεσης της διαδικασίας έγκρισης των γενικών οικονομικών προσανατολισμών με την πολιτική για την απασχόληση. Από τη μια ομολογείται η αποτυχία της ΕΕ και των κρατών - μελών να αντιμετωπίσουν την ανεργία και από την άλλη προωθείται παραπέρα υποταγή των κατευθύνσεων για τη μισθολογική πολιτική και τις άλλες παραμέτρους της πολιτικής απασχόλησης στις απαιτήσεις των κριτηρίων του Μάαστριχτ και του Συμφώνου Σταθερότητας. Χαρακτηριστικό της υποκρισίας τους είναι ότι στην αρχή μας έλεγαν πως η προσθήκη ενός κεφαλαίου για την Απασχόληση στη Συνθήκη θα λύσει το πρόβλημα. Στη συνέχεια μας είπαν ότι πρέπει να αρχίσει η διαδικασία εφαρμογής των σχετικών διατάξεων. Μετά μας λέγανε για ειδικά μέτρα που θα αποφασίζονταν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βιέννης και τώρα μας λένε να περιμένουμε το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Απασχόληση, το οποίο όμως, αν και βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επαναλαμβάνει το γερμανικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση. Είναι φανερό ότι η φιλολογία για μεγαλύτερη σύγκλιση των πολιτικών επιλογών των γενικών προσανατολισμών των οικονομικών πολιτικών και των πολιτικών απασχόλησης, όπως ζητά η Επιτροπή και η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συνεπάγεται ένταση της απασχολησιμότητας, της μερικής και άτυπης απασχόλησης, και αρνητική αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος. Αλλωστε, οι δύο εκθέσεις που δημοσίευσε η Επιτροπή σχετικά με τις διαρθρωτικές πολιτικές, γνωστές ως Κάρντιφ 1 και 2, προτρέπουν για μεγαλύτερη ευελιξία, για μεγαλύτερες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και στην αγορά εργασίας σαν συμπλήρωμα - κλειδί στις μακροοικονομικές "προσπάθειες". Βλέπουμε εξάλλου ότι το σύνολο σχεδόν των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής απασχόλησης, ενώ παράλληλα μειώνεται ο αριθμός των θέσεων πλήρους απασχόλησης".

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, αναφερόμενος στη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση, τόνισε πως "η Επιτροπή αποφεύγει να δηλώσει ότι θα αναλάβει αποφασιστικές πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο για τον περιορισμό των κερδοσκοπικών μετακινήσεων του κεφαλαίου, για την προώθηση των παραγωγικών επενδύσεων. Την καλούμε να ζητήσει να περιληφθούν στον επόμενο γύρο πολυμερών διαπραγματεύσεων τα προβλήματα που δημιουργούνται για τη διεθνή χρηματοπιστωτική σταθερότητα από τις ανεξέλεγκτες κινήσεις κεφαλαίων και να προωθήσει μέτρα όπως ο φόρος Tobin".

Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι "τα αδιέξοδα της πολιτικής που ακολουθείται είναι οδυνηρά αισθητά στους λαούς της Ευρώπης. Η παραπλάνηση των λαών μέσα από ανούσιες συζητήσεις περί απασχολησιμότητας και επιχειρηματικότητας είναι φανερό ότι δεν έχει μέλλον. Οι λαοί της Ευρώπης όλο και πιο δυναμικά και συντονισμένα απαιτούν συγκεκριμένα μέτρα υπέρ της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, προϋπολογισμούς αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των εργαζομένων, περιορισμό της σκανδαλώδους ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, μια συνολικά διαφορετική πολιτική στην Ευρώπη και τα κράτη - μέλη, που θα ανοίγει το δρόμο για ευρύτερες αλλαγές που θα προωθούν την ειρήνη, την πρόοδο και την κοινωνική προκοπή".