Το 'χουμε γράψει και υπογραμμίσει πολλές φορές. Η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια επιβολής της "νέας τάξης" στα Βαλκάνια είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος και ολισθηρός κατήφορος.

Μέχρι πρόσφατα, η επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης τασσόταν υπέρ της ειρηνικής επίλυσης του προβλήματος στο Κοσσυφοπέδιο και αποδεχόταν την εκεί ΝΑΤΟική στρατιωτική παρουσία, μόνον εάν συμφωνούσαν σ' αυτήν οι άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές (Σέρβοι και αλβανόφωνοι). Εδώ και λίγες μέρες και ενώ η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας αρνείται επίμονα το διαμελισμό της χώρας της, έχουμε γίνει "προωθούσα χώρα" στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και συνένοχοι των ωμών εκβιασμών, που ασκούν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι μας "εταίροι" στη Γιουγκοσλαβία. Προχτές, ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, τάχθηκε υπέρ μιας στρατιωτικής παρουσίας στο Κοσσυφοπέδιο, συμπληρώνοντας μ' ένα "αν αυτή είναι λύση", μεταβάλλοντας σαφώς τη μέχρι τώρα επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Δήλωση, μάλιστα, που έγινε, καθώς περιοδεύει στις βαλκανικές πρωτεύουσες και όδευε προς Βελιγράδι, όπου χτες συναντήθηκε με τον Μιλόσεβιτς. Και, δυστυχώς, έπεται και ανάλογη συνέχεια. Ολα δείχνουν πως η περιοδεία του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών αποσκοπεί, ουσιαστικά, σε μια βαλκανική σύσκεψη, που θα "πιέσει" τη Γιουγκοσλαβία, να αποδεχτεί την παρουσία των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στο έδαφός της, εμφανίζοντάς την απομονωμένη ανάμεσα στους γειτόνους της.

Και όλ' αυτά, η κυβέρνηση Σημίτη τα εμφανίζει ως πολιτική προώθησης της ειρήνης και της σταθερότητας στα Βαλκάνια...