Καθηλωμένοι στα πρόχειρα στρατόπεδα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, πολλοί απ' αυτούς μάλιστα σταβλισμένοι σαν ποντίκια στις παλιές αποθήκες του ΟΛΘ, για να μη φαίνονται από "περίεργα" μάτια, άλλοι - κυρίως αξιωματικοί - σκόρπιοι σε διάφορα ξενοδοχεία, με τ' άρματά τους και τα πυροβόλα των 105 χιλιοστών να τα τρώει η αρμύρα στους ντόκους, βρίσκονται - για 4η μέρα σήμερα - κοντά στις 3.500 μισθοφόροι του ΝΑΤΟικού στρατού που στάλθηκε να ματώσει τα Βαλκάνια. Προς το παρόν, βέβαια, όπου τολμούν να εμφανιστούν πεζοί, μόλις εντοπίζονται - έστω και με πολιτικά - τρώνε απλά "το ξύλο της αρκούδας".

Δε γνωρίζουμε τι ακριβώς λέει ο πολύς Ουέσλεϊ Κλαρκ, όταν προσπαθεί να βρει πάνω στην υδρόγειο εκείνη την ασήμαντη βούλα με το όνομα Θεσσαλονίκη, όπου του έχουν πει πως καθηλώθηκαν - από κάτι Βαλκάνιους Ελληνες - κάποια από τα ΝΑΤΟικά τάγματα θανάτου, αυτό που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι σ' αυτή την πόλη επικρατεί ένα απέραντο πανηγύρι.

Εξήντα οκτώ μέρες μετά την πρώτη πράξη αντίστασης στο Λιτόχωρο, όταν έγινε η δοκιμαστική απόβαση των Αμερικανών και ενώ ήδη έφτασαν τις 40 οι μέρες που οι ΝΑΤΟικοί σπέρνουν τον όλεθρο στη Γιουγκοσλαβία, εδώ στη Θεσσαλονίκη η μάχη της παρεμπόδισης των σφαγέων του ΝΑΤΟ να φτάσουν στο μέτωπο γίνεται απ' όλο και περισσότερους. Και πρόκειται για πραγματική μάχη κι ας μην έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμα συμβατικά όπλα. Οι εκατοντάδες των αόπλων, που με πρώτους τους κομμουνιστές στέκονται μπροστά στα τρένα του θανάτου και τα σταματούν, καθώς και όσοι άλλοι επιστρατεύουν τη φαντασία τους κι ένα ανεπανάληπτο χιούμορ για τις δικές τους πράξεις αντίστασης στις ΝΑΤΟικές φάλαγγες, δεν κάνουν μόνο επίκαιρη τη σχετική με τους "τρελούς Γαλάτες" φιλολογία, προκαλούν ταυτόχρονα κι ένα σοβαρό πονοκέφαλο στις πάνοπλες δυνάμεις καταστολής που στέλνει η κυβέρνηση του Σημίτη για να τους αντιμετωπίσει.

Τυπικά το λιμάνι ήταν συμβολικά αποκλεισμένο τις τελευταίες δύο μέρες μετά από το σχετικό κάλεσμα της Επιτροπής Ενάντια στο Πόλεμο.Στην πράξη, όμως, τέσσερις μέρες τώρα και οι 14 πύλες του λιμανιού είναι υπό τον έλεγχο του αγωνιζόμενου λαού της Θεσσαλονίκης. Γεγονός που αναγκάζει τους διορισμένους υπάλληλους της κυβέρνησης στο λιμάνι να καταφεύγουν σε αστειότητες. Προχτές περικύκλωσαν με ντάνες κοντέινερ τα άρματα μάχης, ώστε να μην είναι άμεσα ορατά. Το αποτέλεσμα ήταν τζίφος. Με τους Θεσσαλονικείς να συγκεντρώνονται από το μεσημέρι έξω από τις πύλες, η Επιτροπή Ενάντια στον Πόλεμο επέβαλε αυτοψία στο εσωτερικό του λιμανιού, οδηγώντας το σύνολο των δημοσιογράφων στους χώρους όπου επισήμως η διοίκηση του ΟΛΘ έλεγε πως δεν υπάρχει τίποτα. Το "τίποτα" ήταν πάνω από 500 άρματα και οχήματα μεταφοράς προσωπικού κι ανάμεσά τους μηχανοκίνητα βαρέα πυροβόλα των 105 χιλιοστών!

Λίγη ώρα μετά την αυτοψία, μέλη της Επιτροπής υποστέλλουν τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τον ιστό στην κεντρική πύλη του λιμανιού κι αφού της βάζουν φωτιά, σηκώνουν στη θέση της ένα κάθετο πανό με την απόφαση: "Δε θα περάσουν"! Ηδη τα κάγκελα του λιμανιού είχαν γεμίσει από δεκάδες άλλα πανό που γράφτηκαν επιτόπου από τους διαδηλωτές. Το μήνυμα πάντα ένα: "Δε θα περάσουν"! Οταν αργά το βράδυ άρχισε, γύρω από τις εξέδρες που είχαν στηθεί, το γλέντι που κράτησε μέχρι το χάραμα, ένα ήταν πάλι σίγουρο: Δε θα περάσουν!