Σε νέα ύψη ρεκόρ, διαμορφώθηκαν τα "φέσια" από διαμαρτυρημένες συναλλαγματικές και ακάλυπτες επιταγές που εντοπίστηκαν στην αγορά το φετινό πεντάμηνο Γενάρης - Μάης 1999, η συνολική αξία των οποίων άγγιξε τα 150 δισ. δραχμές και είναι αυξημένη κατά 7,5 δισ. δραχμές συγκριτικά με το περσινό πεντάμηνο. Αυξημένος σε σχέση με πέρσι ήταν και ο συνολικός αριθμός των επιχειρήσεων που πτώχευσαν ή κατέθεσαν αίτηση πτώχευσης στις αρμόδιες δικαστικές αρχές. Αυτή είναι η εικόνα της αγοράς - μετά από την πολύχρονη εφαρμογή των γαλαζοπράσινων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας - όπως τη σκιαγραφούν τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ), που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΕΤ, στο πεντάμηνο Γενάρης - Μάης 1999:

• Βρέθηκαν στην αγορά 191.310 κομμάτια απλήρωτες συναλλαγματικές και ακάλυπτες επιταγές,συνολικής αξίας 148.481 εκατ. δραχμών. Με δεδομένο, ότι στο περσινό πεντάμηνο είχαν εντοπιστεί στην αγορά 202.108 κομμάτια ακάλυπτες επιταγές και διαμαρτυρημένες συναλλαγματικές αξίας 140.984 εκατ. δραχμών, προκύπτει ότι τα "φέσια" στην αγορά παρουσιάζουν αύξηση 5,3% ή κατά 7.497 εκατ. δραχμών παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των ακάλυπτων επιταγών και διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών μειώθηκε κατά 5,3% ή 10.798.
• Χρεοκόπησαν ή δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες πτώχευσης για 1.375 επιχειρήσεις (κυρίως μικρού και μεσαίου μεγέθους), έναντι 1.323 επιχειρήσεων το αντίστοιχο πεντάμηνο του 1998 (αύξηση 3,9% ή 52 επιχειρήσεις περισσότερες από πέρσι). Συγκεκριμένα το φετινό πεντάμηνο κηρύχτηκαν (με απόφαση των αρμόδιων δικαστικών αρχών) σε πτώχευση 375 επιχειρήσεις (391 πέρσι) και υπέβαλαν αίτηση πτώχευσης άλλες 1.000 επιχειρήσεις (932 πέρσι). Παρατηρείται δηλαδή μια μείωση του αριθμού των επιχειρήσεων που χρεοκόπησαν με τη "βούλα" των δικαστικών αρχών και παράλληλα αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων που υπέβαλαν αίτηση πτώχευσης και απλά περιμένουν την τυπική δικαστική απόφαση για να κατεβάσουν οριστικά τα ρολά...

Τα παραπάνω στοιχεία της ΕΕΤ, καταγράφουν τα μεγάλα και εντεινόμενα αδιέξοδα της μεγάλης πλειοψηφίας των ελληνικών επιχειρήσεων και σκιαγραφούν την "άλλη πλευρά του λόφου" της πολυδιαφημισμένης "σύγκλισης" της ελληνικής οικονομίας με την ΕΕ. Αποτελεί δε κοινό μυστικό ότι οι Βρυξέλλες - θεωρώντας υπερβολικά μεγάλο τον αριθμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα - έχουν υποδείξει στην κυβέρνηση να θέσει σε εφαρμογή συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές για το συστηματικό και ταχύ περιορισμό τους. Συστάσεις και υποδείξεις τις οποίες πήραν σοβαρά υπόψη τους οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αλλά και η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία - επιδιώκοντας την πάση θυσία ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - κατάφερε να μειώσει και τον αριθμό των ΜΜΕ, εφαρμόζοντας τη σφιχτή αντιλαϊκή οικονομική πολιτική.