ΗΤΑΝ την άνοιξη του 1947 που η εφημερίδα μας σε μια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα έφερνε στο φως ένα μοναδικό ντοκουμέντο, σκάνδαλο οικονομικό, που έδειχνε τους δεσμούς, αυτό το «πάρε -δώσε» που είχαν (και φυσικά έχουν) οι εφοπλιστές με την εξουσία, με την κυβέρνηση.

ΕΚΕΙΝΗ την εποχή οι Σκόμπηδες και αμέσως μετά οι Αμερικανοί, με τα κανόνια τους, είχαν ανεβάσει στην εξουσία δικά τους κατασκευάσματα, οι περισσότεροι συνεργάτες των κατακτητών.

ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ήταν οι πρώτοι - πρώτοι που πήραν ένα γερό μποναμά από την κυβέρνηση, που έσπευσε να ικανοποιήσει το «αίτημα». Το ελληνικό δημόσιο, που ακόμη δεν είχε δώσει ούτε μια δεκάρα για τους χαμένους στους ωκεανούς ναυτικούς μας, έσπευσε να τους μοιράσει 100 εμπορικά σκάφη τύπου «Λίμπερτι», για να μπορέσουν - όπως έλεγαν - να «επουλώσουν» τις πληγές τους από τον πόλεμο. Πραγματικό δώρο ηγεμονικό για την εφοπλιστική παρέα. Τα πήραν, τα μοιράστηκαν και το ελληνικό δημόσιο μπήκε εγγυητής.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, τότε, ο Κ. Τσαλδάρης και υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ο Ν. Αβραάμ, που έσπευσε στη Ν. Υόρκη και ύστερα από διαπραγματεύσεις έκλεισε η μεγάλη συμφωνία. Στην εφημερίδα μας και στην «Ελευθερία» άρχισε μια μεγάλη έρευνα σχετικά με τους όρους της συμφωνίας. Και τότε, όπως και σήμερα, οι διαψεύσεις ατελείωτες. Ολοι οι «κυβερνητικοί» με πάθος κατηγορούσαν τον «Ρ» και τους κομμουνιστές ότι όσα δημοσιεύονται ήταν συκοφαντίες και ότι ο κύριος στόχος τους ήταν να διασύρουν την αστική κοινωνία.

ΚΑΠΟΤΕ όμως έφτασε η καυτή ώρα και ο «Ρίζος», που είχε μεθοδικά παρουσιάσει αποσπασματικά και σιγά σιγά το ντοκουμέντο, δημοσίευε τελικά στην πρώτη σελίδα, στο παλιό σχήμα του, σ' ένα πολύ χτυπητό 8στηλο ολόκληρο το γράμμα. Εντυπωσιακό το δημοσίευμα, μια ολόκληρη επιστολή που ο Ν. Αβραάμ απηύθυνε στον γιο του Μάνθο, ο οποίος τότε βρισκόταν στις ΗΠΑ για σπουδές. Η προς «Μάνθο επιστολή», έτσι έχει μείνει το ντοκουμέντο, τιτλοφορείται με τον δυνατό, αλλά και σφιχτό τίτλο: «Ο κόσμος που μας κυβερνά...».

ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ γράμμα κάνει λόγο για τα δώρα που του είχαν υποσχεθεί, αλλά και ζητούσε να «γίνει κάποιο χαρτί», προκειμένου να σιγουρευτούν οι μετοχές που του είχαν υποσχεθεί. Υπήρχαν όμως κι άλλα πράγματα πρακτικής χρησιμότητας και σημασίας. «Δεν ξέρω - έγραφε ο Αβραάμ - αν πρέπει να σταλεί το αυτοκίνητο στο όνομά σου ή στο όνομα επαγγελματία αυτοκινητιστού». Και αμέσως προσθέτει: «...Αν μπορούσαμε να πάρουμε κι άλλο (αυτοκίνητο) δε θα 'ταν άσχημο...».

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Εμπορικής Ναυτιλίας, Ν. Αβραάμ, αφήνει κατά μέρος τα υλικά αγαθά - δώρα και διατυπώνει γενικότερες σκέψεις, τις οποίες με το γράμμα απευθύνει στον γιο του Μάνθο: «...Σου τα γράφω αυτά διότι ομολογώ ότι είναι καιρός ν' αφήσω την πουριτανικήν ακαμψίαν και να δέχομαι τοιαύτας ως υποψήφιος ηγέτης...».

ΥΠΑΡΧΕΙ ακόμη μια ύστατη παραγγελία, την οποία ο πατέρας γνωστοποιεί στο γιο του. Ο Στ. Λιβανός (που 'χε πάρει μέρος στη μοιρασιά των «Λίμπερτι») μου είπε την τελευταία στιγμή «ό,τι θέλει ο Μάνθος να αποτείνεται σε μένα. Το γιο του Παπανδρέου εγώ τον σπούδασα...».

ΤΟ 8στηλο ολοσέλιδο γράμμα, με το περιεχόμενο που αναφέραμε, δημιούργησε πολλές αντιδράσεις. Ο ίδιος ο Κ. Τσαλδάρης με δήλωσή του προσπάθησε να στηρίξει τον υπουργό του Ν. Αβραάμ. Στη Βουλή σε μια συζήτηση σχετική με το 8στηλο του «Ρ», ο βουλευτής Γ. Μπακόπουλος έλεγε: «Δεν είναι δυνατόν ένας πατέρας να γράφει στο παιδί του τέτοια πράγματα». Κι όμως είναι και αποδείχτηκε! Αυτός είναι «ο κόσμος που μας κυβερνάει»...

ΜΕ ορισμένες παραλλαγές, μπορεί να είναι και τίτλος για τον «κόσμο που μας κυβερνά σήμερα». Οι εφοπλιστικές οικογένειες έχουν εμπλουτιστεί με «νέο αίμα». Πλούτη, καράβια, ξενοδοχεία, ο μεγάλος, κρυφός κι άγνωστος κύκλος των επιχειρήσεών τους. Μεγάλοι «εραστές» της Τέχνης και των Γραμμάτων. Και πάντα εξουσία. Αφαντοι κι αθέατοι από τις δικαστικές αίθουσες. Σ' αυτές που δικάζονται οι υποθέσεις αυτών που έπνιξαν οι σκυλοπνίχτες - τα καράβια τους ή σκοτώθηκαν στα εργοστάσιά τους. Σ' αυτές που μαυροντυμένες μανάδες θρηνούν χαμένες ζωές...