Οι αναθεματισμοί και οι εκβιασμοί από ΗΠΑ και ΕΕ λίγο απείχαν από συγχρονισμένα πυρά. Σύντομα, οδήγησαν στη συγκρότηση νέας, «επιθυμητά φιλοδυτικής», σερβικής κυβέρνησης και στην πιθανότατη «καρατόμηση» του Νίκολιτς. Οχι, βεβαίως, γιατί Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες έχουν προσωπικά με τον 54χρονο αντιπρόεδρο των Σέρβων «Ριζοσπαστικών», αλλά επειδή - ενόψει της πολλαπλώς επικίνδυνης σχεδιαζόμενης «ανεξαρτητοποίησης» του Κοσσυφοπεδίου - πρότεινε «πάγωμα» των σχέσεων Βελιγραδίου - Δύσης και τη δημιουργία συνασπισμού με τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και όποιες άλλες χώρες «αντιτάσσονται στην ηγεμονία Αμερικανών και Ευρωενωσιακών».
Ουσιαστική, ανέξοδη ή γραφική, γεγονός είναι πως (ακόμη και...) η ρητορική του Νίκολιτς προκάλεσε εκνευρισμό στα επιτελεία ΗΠΑ - ΕΕ. Ενδεχομένως, γιατί δε θέλουν να τους «ξεφύγει» τίποτε σε καιρούς αποπεράτωσης των εγκληματικών σχεδίων τους στα Βαλκάνια... Γι' αυτούς, οι ωμοί προσβλητικοί χαρακτηρισμοί (π.χ., «αντιδημοκρατικό, αντιμεταρρυθμιστικό»), που απέδωσαν σε ένα κόμμα, που - ας μην ξεχνάμε -συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στις τελευταίες εκλογές - δεν είναι «χαστούκι» στη δημοκρατία, αλλά ένα ...ακόμη «απαραίτητο όπλο».