Αφού, λοιπόν, ο Θ. Πάγκαλος εκτέλεσε την υπηρεσία του ως μέλος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, έσπευσε να προσφέρει τις «υπηρεσίες» του στην προάσπιση του συστήματος δικομματικής εναλλαγής στην εξουσία. «Νομίζω ότι το ΚΚΕ είναι μια αδιέξοδη επιλογή. Δεν είναι καν επιλογή αγανάκτησης και θεωρώ ότι όποιος ψηφίζει ΚΚΕ απλώς χάνει την ψήφο του. Δεν έχει κανένα νόημα η ψήφος στο ΚΚΕ». Ετσι μαζί με τον αντικομμουνισμό του επιστράτευσε και τη «θεωρία» της...«χαμένης ψήφου», εκφράζοντας τον «πόνο» και την «αγωνία» τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ που διαπιστώνουν ότι ένα συνεχώς διευρυνόμενο ποσοστό των ψηφοφόρων τους, που προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, αναζητάει έξοδο διαφυγής από τους κόλπους τους, και μάλιστα βλέπει σταθερά στο ΚΚΕ την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Ετσι σαν γνήσιος εκφραστής της άρχουσας τάξης προσπαθεί με κάθε τρόπο να περιορίσει τις λαϊκές δυνάμεις που τους γυρίζουν την πλάτη. Αυτό φοβούνται. Οι εργαζόμενοι ας τους δώσουν την απάντηση που τους πρέπει...