Ιδιαίτερη απήχηση είχε στους Ελληνες μετανάστες της Γερμανίας η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, το περασμένο Σαββατοκύριακο, που βρέθηκε εκεί για να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις τιμής στους δολοφονημένους από την αντίδραση κομμουνιστές ηγέτες Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ, στις εκδηλώσεις του Γερμανικού ΚΚ και τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση την Κυριακή.

Στην κατάμεστη αίθουσα της Ελληνικής Κοινότητας του Βερολίνου, στη συνάντηση του ΚΚΕ με τους Ελληνες της Γερμανίας, συμμετείχαν ενεργά άνθρωποι κάθε ηλικίας, μέλη του Κόμματος, φίλοι, αλλά και εργαζόμενοι που ήρθαν να ακούσουν τη φωνή των κομμουνιστών και ο διάλογος που αναπτύχθηκε ήταν πραγματικά πλούσιος.

Σε αυτή τη συνάντηση με τους μετανάστες, η Αλέκα Παπαρήγα ανάμεσα σε άλλα υπογράμμισε:

«Εμείς δε χωρίζουμε τους λαούς. Εχει σημασία, όπου και αν είσαι, να είσαι καλός κομμουνιστής, είτε αισθάνεσαι Ελληνας, είτε αισθάνεσαι Γερμανός. Και αν ακόμα τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας έχουν χάσει την επαφή με την πατρίδα, αρκεί να αισθάνονται άνθρωποι που αγαπούν το λαό, να παλεύουν γι' αυτόν το λαό που είναι εδώ, να παλεύουν για τη γερμανική εργατική τάξη, για τα γερμανικά λαϊκά στρώματα.

Οι κομμουνιστές, όπως λέμε, και έχουμε πατρίδα και την αγαπάμε πάρα πάρα πολύ, ακόμα και αυτοί που ζουν μακριά. Αλλά από την άλλη μεριά αισθανόμαστε πατρίδα, την πατρίδα κάθε λαού, όποιος και αν είναι αυτός. Αισθανόμαστε, το λέω και με την ευκαιρία, κοντά και στο λαό παραδείγματος χάρη των ΗΠΑ.

Καταρχήν πρέπει να σας πω ότι γνωρίζουμε πολύ καλά ως κόμμα και δεν είναι ανάγκη να έρχομαι εγώ, έρχονται και άλλα στελέχη του Κόμματος και ευρωβουλευτές συχνά, αλλά και οι Οργανώσεις εδώ, ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι, μετανάστες στη συντριπτική πλειοψηφία, πέρα από τα κλασικά και πάγια προβλήματα, που δε λύθηκαν και κακώς τόσα χρόνια, αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα τώρα. Και αύριο ενδεχομένως ακόμα πιο οξυμένα.

Πρώτα πρώτα, ό,τι ζει η γερμανική εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της Γερμανίας, το ζουν και οι Ελληνες μετανάστες και όπως πάντα, δυστυχώς, το στοιχείο το μεταναστευτικό τα ζει πιο οξυμένα. Αλλωστε, έχουμε πια και εμείς την πείρα μαζών μεταναστών στην Ελλάδα και ξέρουμε τι διακρίσεις συναντάνε.

Δεύτερον, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι στην Ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία, έχει αυξηθεί η προπαγάνδα κατά των μεταναστών, ακόμα και κατά των μεταναστών που δουλεύουν 50 χρόνια στη Γερμανία και έχουν συμμετάσχει στη διαμόρφωση αυτού του γερμανικού πλούτου. Ακόμα και γι' αυτούς τους μετανάστες που έχουν δώσει και τα παιδιά τους, έχει αρχίσει ένα τέτοιο κλίμα.

Η πολιτική της ΕΕ είναι η εξής: Εχει μια κάνουλα και την ανοίγει όποτε θέλει να μπουν μετανάστες και μετά τη σφίγγει, την ανοίγει, τη σφίγγει, ανάλογα με την περίπτωση. Οταν τη συμφέρει, αναγνωρίζει ότι κάτι πρέπει να κάνει. Πάντως, πλήρη δικαιώματα ποτέ δεν πρόκειται να δοθούν στην Ευρώπη απέναντι στους μετανάστες, παρά το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις τους προσκαλούν. Τώρα που ανεβαίνει η ανεργία, τώρα που ανεβαίνει η λαϊκή δυσαρέσκεια, τα ρίχνουν στους μετανάστες».