«Βήματα σταθερά, βήματα προς το μέλλον», χαρακτήρισε την παράδοση των λιμανιών στις πολυεθνικές ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, σε χτεσινές του δηλώσεις. Πρόσθεσε, μάλιστα, με περίσσιο θράσος ότι «δεν πρόκειται για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, αλλά για παραχώρηση μέρους των δραστηριοτήτων τους στον ιδιωτικό τομέα».

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η παράδοση των λιμανιών αποτελεί «βήμα προς το μέλλον». Το ζήτημα είναι όμως ποιανού το μέλλον βελτιώνεται και ποιανού υπονομεύεται από μια τέτοια απόφαση. Ορισμένα μόνο από τα στοιχεία που περιέχονται στις διακηρύξεις των διαγωνισμών, τις οποίες ενέκριναν διά ροπάλου ΟΛΠ και ΟΛΘ ΑΕ, είναι αποκαλυπτικά: 690.000 τετραγωνικά μέτρα γης και υποδομών, δυναμικότητας 2,6 εκατ. TEU (αφορά στο ΣΕΜΠΟ του ΟΛΠ ΑΕ), παραδίδονται σε ιδιώτη για 40 ολόκληρα χρόνια (δηλαδή πουλιούνται) έναντι του ποσού των 50.000.000 ευρώ εφάπαξ στον ΟΛΠ και μιας απλής εγγυητικής επιστολής ύψους 5.000.000 ευρώ για τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό.

Το ενοίκιο που θα καταβάλλει ο ιδιώτης στον ΟΛΠ για τη χρήση του μήκους του προβλήτα είναι 1,80 ευρώ το χρόνο ανά μέτρο και για την «ενδοχώρα» τέσσερα ευρώ το χρόνο ανά τετραγωνικό μέτρο! Ενώ και οι εργάτες περνάνε στην κυριότητα της πολυεθνικής, με πετσοκομμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Χρειάζονται άραγε και άλλες αποδείξεις για το ότι η ληστρική ιδιωτικοποίηση γίνεται για την κερδοφορία των πολυεθνικών και μόνο και ότι καμιά σχέση δεν έχει με τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα;