Ο πρωθυπουργός, ζαλισμένος από τους αλλεπάλληλους κύκλους μέσα στον εαυτό του, αποφάσισε να βγει για λίγο στη ζωή. Τότε όμως έπεσε στο κεφάλι του από τον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Καρνεάδου ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού και πιστός του φίλος. Αιτία της βουτιάς ήταν ένα σκάνδαλο που έδενε Καραμανλή και Ζαχόπουλο και καθιστούσε τον πρωθυπουργό έρμαιο της πραγματικότητας. Ο Καραμανλής έπρεπε από δω και στο εξής να βουτήξει και να «λερώσει» τα χέρια του σε ιστορίες με αγρίους. Μόλις όμως κατάλαβε - μέσα σε μια στιγμή, όπως όλοι μας - ότι πέρα απ' όλα δεν παύει να είναι θνητός, άφησε τον Ζαχόπουλο στο πεζοδρόμιο και ο ίδιος αναζήτησε, για ένα τριήμερο, το κάρμα του στις Ινδίες.

Η επιστροφή τον προσγείωσε κατευθείαν στο καζάνι που όλοι βράζουμε και είδε την καριέρα του να κάνει καριέρα στους χώρους της δικαιοσύνης. Χάρη στη δημοσιοποίηση μιας ροζ βιντεοκασέτας, το φιλοθεάμον κοινό καθηλώθηκε στις οθόνες του με κατάνυξη που ξεπερνούσε τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Οι μωρές παρθένες της κυβέρνησης έκλεισαν ως συνήθως τα μάτια τους μπροστά στην εικόνα Καραμανλή που θύμιζε το παραμύθι «Ο βασιλιάς είναι γυμνός». Τα υπόλοιπα πέρασαν στο γνωστό σκυλολόι, χάρη στο οποίο το 2008 θα μείνει γνωστό ως έτος δόξας της «κίτρινης» δημοσιογραφίας.

Ο,τι ζούμε δεν είναι παρά η αληθινή φύση ενός συστήματος που καμιά φορά σαπίζει απότομα. Από το χορό του Ζαχόπουλου δεν μπορούν να εξαιρεθούν όσοι διανοούμενοι καλλιτέχνες συνεργάστηκαν για διάφορους λόγους μαζί του δίνοντας άλλοθι στην απάτη. Οσο για τη δημοσιογραφία, της οποίας τα έργα κάποτε ο κόσμος είχε θαυμάσει (βλ. πχ. Χέμινγουεϊ), ξεθωριάζει μπροστά στην ιλουστρασιόν εμφάνιση ποντικών που δημιουργούν τον πρώιμο μεσαίωνα στον οποίο ζούμε. Μας γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, αλλά όχι για πολύ ακόμα.