«Πάνω από 5 τρισ. δολάρια, περίπου το ένα τρίτο του αμερικανικού ΑΕΠ, χάθηκε στα χρηματιστήρια του κόσμου τον μαύρο Ιανουάριο» (η είδηση στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ενας φοιτητής μέλος της οργάνωσης "Τα παιδιά του Δον Κιχώτη" που βοηθάει τους άστεγους του Μπορντό, αυτοκτόνησε τις προάλλες πέφτοντας από τον τρίτο όροφο του πάρκιν Βίκτορ Ουγκό. Πόση δυστυχία μπορεί να αντέξει σήμερα ένας Δον Κιχώτης; Νομίζαμε πως αυτά που έγραφε ο συγγραφέας των "Αθλίων" για άστεγους και πεινασμένους ήταν για άλλες εποχές. Τώρα, η Γαλλία ανακαλύπτει ξανά τους αθλίους της, όπως και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος τους δικούς του. Την ώρα που εκείνος ο φοιτητής έκανε το τραγικό σάλτο μορτάλε, επίσημη γαλλική έρευνα αποκάλυπτε πως 40.000 φοιτήτριες επιδίδονται στην πορνεία για να επιβιώσουν. Οπως έγραψε η εφημερίδα "Λιμπερασιόν", ολοένα και περισσότερες νέες προτιμούν ένα νέο είδος συγκατοίκησης: με αντάλλαγμα τη δωρεάν διαμονή, προσφέρουν τις σεξουαλικές υπηρεσίες τους σε όποιον τις σπιτώνει. Από τη μια μεριά η νεότητα που εκπορνεύεται κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε δουλειές του ποδαριού. Από την άλλη τα γηρατειά που, αφού το περίμεναν πώς και πώς μια ζωή, διαπιστώνουν με πικρία πως το όνειρο της "ντόλτσε βίτα" του συνταξιούχου είναι φευγαλέο. Αυτές τις ανισότητες, αυτούς τους εκβιασμούς στον τόπο εργασίας ή στον τόπο κατοικίας, που εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να υποκύπτουν στη διαφθορά, έχουμε φτάσει σήμερα να τις θεωρούμε αναπόδραστες συνέπειες της προόδου, σαν να μην μπορεί να γίνει αλλιώς (...) Στη χώρα που οι καλοί τρέχουν να κρυφτούν και που η διαφθορά των πολιτών παραβγαίνει με τη διαφθορά των κυβερνώντων, χάνονται οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, οι ποιητές, οι εφευρέτες. Γιατί πρώτα η ομίχλη θολώνει τη συνείδηση και κατόπιν το μυαλό. Και τότε είναι που αυτή η χώρα ξεπέφτει όσο δεν έχει ξεπέσει ποτέ άλλοτε στην ιστορία της» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).