Το πρωί της 19 του Σεπτέμβρη του 1985 ένας ισχυρότατος σεισμός, 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σαρώνει το Μεξικό. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε απόσταση 320 χιλιομέτρων δυτικά της Πόλης του Μεξικού. Οι σοβαρότερες καταστροφές εντοπίζονται στο κέντρο τής εξαιρετικά πυκνοκατοικημένης πρωτεύουσας της χώρας. Πολυώροφα κτίρια καταρρέουν, το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης κλείνει, οι τηλεφωνικές γραμμές κόβονται. Μεγάλες ζημιές έχει υποστεί και το δεκαώροφο μνημείο της Επανάστασης του Μεξικού, που αντί για σύμβολο ανεξαρτησίας, υψώνεται ως σύμβολο της καταστροφής.

Η κατάσταση είναι τόσο χαώδης, που πολλοί μιλούν για «σκηνές από τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο». Η ειρωνεία είναι ότι η μανία του Εγκέλαδου δεν μπορεί να εμποδίσει τις εικόνες του ολέθρου να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο με τον ολοκαίνουριο μεξικάνικο δορυφόρο. Ο Πρόεδρος της χώρα Μιγκέλ ντε λα Μαδρίδ, κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αναπτύσσει στην πρωτεύουσα 10.000 στρατιώτες, για να προλάβει τις λεηλασίες.

Ενώ η γη εξακολουθεί να τρέμει, 50.000 στρατιώτες και πολίτες επανδρώνουν τα συνεργεία διάσωσης, που αγωνίζονται να ανασύρουν τους δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και νεκρούς κάτω από τα ερείπια.

Το βράδυ της 20ής Σεπτέμβρη ένας δεύτερος ισχυρός σεισμός προκαλεί την κατάρρευση πολλών κτιρίων, που έχουν ήδη καταπονηθεί. Παρά την αρωγή της διεθνούς κοινότητας, η περίθαλψη των χιλιάδων τραυματιών είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση, καθώς το Εθνικό Ιατρικό Κέντρο και τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 7.000 και οι τραυματίες ανέρχονται σε περίπου 30.000, από τους οποίους οι 10.000 σοβαρά. Πάνω από 20.000 κτίρια έχουν καταρρεύσει, ενώ οι άστεγοι υπολογίζονται σε 100.000. Οι οικονομικές επιπτώσεις του σεισμού είναι βαρύτατες. Σύμφωνα με την εκτίμηση της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τη Λατινική Αμερική, οι υλικές ζημιές ανέρχονται σε 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Μπροστά στην αδυναμία του κράτους να αντιμετωπίσει την κατάσταση, οι σεισμόπληκτοι παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Το Νοέμβρη συγκροτείται το Ενωμένο Μέτωπο Σεισμοπλήκτων, που συσπειρώνει 100.000 μέλη. Το Μέτωπο οργανώνει μαζικές κινητοποιήσεις και επικρίνει την κυβέρνηση της χώρας για αδυναμία να εφαρμόσει ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για την ανακούφιση των θυμάτων του σεισμού.