Μας τον σερβίρουν που μας τον σερβίρουν κάθε τρεις και λίγο από την τηλεόραση, τον ακολουθούν που τον ακολουθούν οι κάμερες παντού, να μας έδειχναν, τουλάχιστον, και κάτι πραγματικά ενδιαφέρον.

Για τον κ. Τσίπρα ο λόγος και για την ομιλία του το περασμένο Σάββατο στο Ωραιόκαστρο. Εκεί, λοιπόν, και αφού ο πρόεδρος του ΣΥΝ εκφώνησε τον «δεκάρικό» του, οι διοργανωτές είχαν την ατυχή έμπνευση να δεχτεί ερωτήσεις από το κοινό. Τότε συνέβη το εξής «πιπεράτο»:

*

Ακροατής σηκώθηκε και τον ρώτησε δυο πράγματα: Πρώτον, αν ο ΣΥΝ θα ζητήσει συγγνώμη από το λαό για την ψήφο του υπέρ του Μάαστριχτ και την άρνησή του για δημοψήφισμα, όπως ζητούσε το ΚΚΕ. Δεύτερον, αν νιώθει ενοχές ο ΣΥΝ για τη συμμετοχή του στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, το 1992, και πώς συμβιβάζονται τα ψέματα με την Αριστερά, πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος λέει κοινά ψεύδη, ότι δηλαδή οι του ΣΥΝ δε συμμετείχαν σ' αυτά.

Αντί απάντησης για το θέμα του Μάαστριχτ, ο κ. Τσίπρας άρχισε να μιλάει για την «ενότητα της αριστεράς»... Οσο για το 1992, δήλωσε ότι είναι περήφανος που ο ΣΥΝ κράτησε τέτοια στάση, ενώ το ΚΚΕ, όπως είπε, είχε εθνικιστικές απόψεις!

Τότε, ενώπιον του κοινού, ο ερωτών σηκώθηκε και πήγε στον Τσίπρα αντίγραφα εφημερίδων του Φλεβάρη του '92, για να δει τι έλεγε τότε ο ΣΥΝ (περί Λακεδαιμονίων κλπ.). Το αποτέλεσμα ήταν ο κ. Τσίπρας να εκνευριστεί σφόδρα και να μην απαντά. Πάνω δε στον εκνευρισμό του, και για να κλείσει το θέμα, δήλωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι έγραφε η «Αυγή» πριν 15 χρόνια, φυλάγοντας το «μαργαριτάρι» για το τέλος: αν είχαμε κάνει λάθος, είπε ο κ. Τσίπρας για τη στάση του ΣΥΝ στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, θα το αναγνωρίζαμε, όπως κάναμε με τη Βάρκιζα (!).

*

Αυτά συνέβησαν στο Ωραιόκαστρο, από το οποίο, μάλλον, δε θα έχει και τις καλύτερες αναμνήσεις ο κ. Τσίπρας. Αλήθεια, όμως, γιατί οι τηλεοράσεις, που κατά τον κ. Τσίπρα θέλουν να «κατακρεουργήσουν» (!) τον ΣΥΝ, δε μας έδειξαν τίποτα απ' όλα αυτά;...