Οι μειονότητες θα μπορούσαν και θα έπρεπε να αποτελούν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Ο ιμπεριαλισμός όμως δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες. Τα συμφέροντά του υπηρετούνται καλύτερα με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» και οι μειονότητες πολλές φορές μετατράπηκαν στα χέρια του σε εργαλείο για να το πετύχει. Τα Βαλκάνια έχουν πικρή εμπειρία. Εδώ στο όνομα των μειονοτήτων και μιας υποτιθέμενης εθνοκάθαρσης υποδαυλίστηκε ο εθνικισμός και συντελέστηκε σφαγή, διαμελισμός ανθρώπων και χωρών.

Τελευταία στην ευρύτερη περιοχή ανακινούνται εκ νέου μειονοτικά ζητήματα από τις ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο την προώθηση της αλλαγής των συνόρων και γενικότερα των συμφερόντων τους, σε βάρος των λαών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εκδήλωση που διοργανώνεται την ερχόμενη Πέμπτη στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου με τον αποκαλυπτικό, ως προς τις στοχεύσεις τους, τίτλο: «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες». Μια επικίνδυνη και προκλητική για το λαό μας εξέλιξη από την άμεση αυτή επέμβαση της ΕΕ σε εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας.

Στα Βαλκάνια, όπου ακόμα αιμορραγούν οι πληγές που άνοιξε ο ιμπεριαλισμός και βαθαίνουν παραπέρα, με τη λεγόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου και την αναγνώρισή του από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, την εμφάνιση νέων κρατών - προτεκτοράτων, την ανάπτυξη ξένων στρατών και στρατιωτικών βάσεων, τέτοιες πρωτοβουλίες μυρίζουν μπαρούτι. Η ανακίνηση υπαρκτών ή και ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων στην περιοχή εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης στα Βαλκάνια. Αυτή καθαυτή θέτει τους λαούς προ της ευθύνης να επαγρυπνούν και να αποτρέψουν νέες επεμβάσεις που ανεξαρτήτως του μανδύα που θα ενδυθούν θα προκαλέσουν σ' αυτούς και μόνο τεράστιο κόστος.

Οι λαοί όλων των χωρών των Βαλκανίων, ανάμεσά τους και οι μειονότητες όπου υπάρχουν, έχουν ένα μόνο δρόμο να επιλέξουν και να βαδίσουν. Αυτόν της οικοδόμησης σχέσεων φιλίας και συνεργασίας. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει να αγωνιστούν με νύχια και με δόντια εναντίον όσων τον επιβουλεύονται, εναντίον του ιμπεριαλισμού που μόνη του έγνοια έχει την προώθηση των ταξικών και γεωπολιτικών συμφερόντων του. Να αναπτύξουν κοινή δράση και πάλη για τα δικαιώματά τους, πάνω απ' όλα το δικαίωμα να ζουν ειρηνικά γιατί μόνο έτσι μπορούν να διεκδικηθούν και να υπάρξουν όλα τα άλλα και αυτά που έχουν να κάνουν με τη διαφορετική καταγωγή, γλώσσα ή θρησκεία.

Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Εχουν πολλά που τους ενώνουν. Εχουν κοινά ταξικά συμφέροντα, απ' τη σκοπιά των οποίων οφείλουν να αντιμετωπίσουν και να αποκρούσουν διαιρετικές προσπάθειες απ' όπου κι αν προέρχονται. Αυτά τους τα συμφέροντα αναδεικνύουν σήμερα σε επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθεί αντιιμπεριαλιστική πάλη για να ανατραπούν οι αρνητικοί διεθνείς συσχετισμοί, να παρεμποδιστούν οι κυβερνήσεις να συμμετέχουν στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να μπει φραγμός σε επικίνδυνες μεθοδεύσεις και στη δημιουργία προτεκτοράτων, στην αλλαγή των συνόρων. Οι λαοί έχουν τη δύναμη. Αν την αξιοποιήσουν μπορούν να επιβάλουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελός τους, να τσακίσουν το μοναδικό εμπόδιο που βρίσκεται μπροστά τους, το μεγάλο κεφάλαιο και την εξουσία του.