Πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, που «δένει» με την έκθεση του ύπατου εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης για επεμβάσεις ταχείας επέμβασης, με δικαιολογία τα περιβαλλοντικά προβλήματα
Αυτό παρουσιάστηκε ανάγλυφα κατά τη διάρκεια της 10ης υπουργικής Συνόδου των χωρών του επονομαζόμενου «Δικτύου Ανθρώπινης Ασφάλειας», που διεξάγεται από χτες στην Αθήνα με πρωτοβουλία του υπουργείου Εξωτερικών, με θέμα: «Κλιματική Αλλαγή και Ανθρώπινη Ασφάλεια».
Η ελληνική κυβέρνηση κατέχει την προεδρία του Δικτύου (χτες προήδρευε της Συνόδου η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη) και έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Μία από αυτές είναι η συγκρότηση αυτού του μηχανισμού για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
Σχεδιασμός που «δένει» απόλυτα με την έκθεση του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ Χαβιέ Σολάνα, που αποκάλυψε ο «Ρ» στις 30 Μάρτη, σύμφωνα με την οποία προετοιμάζονται επιχειρήσεις «ταχείας επέμβασης» σε περιοχές όλου του πλανήτη - ακόμη και στην Ανταρκτική - προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ΕΕ στον ανταγωνισμό για τους φυσικούς πόρους, με πρόσχημα τις... κλιματικές αλλαγές!
Από την έκθεση Σολάνα προκύπτει ξεκάθαρα, ότι αντίπαλός τους δεν είναι η περιβαλλοντική υποβάθμιση ή η περιβαλλοντική μετανάστευση, αλλά η «πολιτική ριζοσπαστικοποίηση», οι κοινωνικές αναταραχές», οι κοινωνικο-οικονομικές πιέσεις», οι «απειλές κατά των οικονομικών περιουσιακών στοιχείων»...
Σύμφωνα με όσα ακούστηκαν χτες, οι δύο βασικές θέσεις της κυβέρνησης για το Δίκτυο Ανθρώπινης Ασφάλειας (περιγράφονται σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα) είναι:
Αυτά περιγράφονται ως θέσεις της χώρας στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εξωτερικών και σε άλλο σημείο εξηγεί:
«Χωρίς τεχνογνωσία και υποδομές για να μπορέσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που φέρνει η κλιματική αλλαγή και να την αντιμετωπίσουν επαρκώς είναι βέβαιο ότι υπονομεύεται η ειρήνη, η σταθερότητα, η ανθρώπινη ασφάλεια, η ασφάλεια κρατών και περιοχών, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, η κοινωνική συνοχή, η δικαιοσύνη, η ανάπτυξη και η επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας».
Αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα ότι οι μηχανισμοί της ΕΕ και οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τέτοιο που τα όποια περιβαλλοντικά προβλήματα (υπαρκτά ή μη) να τους δίνουν το άλλοθι για την υλοποίηση αυτών των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Ετσι, από τη σύνοδο αυτή δε θα μπορούσαν να λείψουν τα επιστημονικά στοιχεία που θα τεκμηριώνουν την ανάγκη λήψης μέτρων σε βάρος των λαών. Συγκεκριμένα, οι εισηγητές της Συνόδου ανέφεραν ότι το 90% των φυσικών καταστροφών που συμβαίνουν στον πλανήτη οφείλεται στις κλιματικές αλλαγές, που δημιουργούν, - όπως υποστήριξαν - εκτός των άλλων, κινδύνους συγκρούσεων, λόγω πλημμυρών, ξηρασίας κ.ά. αλλά και περιβαλλοντικούς μετανάστες. Δηλαδή μετανάστες που φεύγουν από τις πατρίδες τους εξαιτίας της ξηρασίας, των πλημμυρών και άλλων φυσικών καταστροφών.
Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, σήμερα αυτοί οι μετανάστες υπολογίζονται σε 24 εκατομμύρια, ενώ το 2010 θα φτάσουν τα 50 εκατ. και το 2050 τα 250 εκατ. Σήμερα, το ένα δέκατο του πληθυσμού της Γης (664 εκατ. άνθρωποι) ζουν σε επικίνδυνες περιοχές, ενώ 200 εκατ. στην Αφρική δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και σ' αυτούς θα προστεθούν άλλα 50 εκατ. μέχρι το 2015.
Και τι θα κάνουν οι αναπτυγμένες χώρες για να τους... «σώσουν»; Το απάντησε η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, αναφέροντας ότι βασική υποχρέωση αλλά και στόχος της Ελλάδας με τη διοργάνωση και της συγκεκριμένης εκδήλωσης είναι:
«Η μαζική μεταφορά πράσινης τεχνογνωσίας (σε πολλές διαφορετικές τεχνολογίες), προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο, που θα τον βοηθήσει να υιοθετήσει ένα "πράσινο" μοντέλο ανάπτυξης, που θα επιτρέψει να πετύχει τους οικονομικούς του στόχους, χωρίς να επιβαρύνεται κλιματολογικά το παρόν και το μέλλον του πλανήτη».
Δηλαδή, η υποτιθέμενη σωτηρία των χωρών αυτών θα έρθει μέσω της... «πράσινης» οικονομίας, με βάση την οποία δημιουργούνται νέα πεδία κερδοσκοπίας των μονοπωλίων, μεταξύ των άλλων πουλώντας τεχνολογία και υφαρπάζοντας σημαντικούς τομείς υποδομής, όπως τα δίκτυα ύδρευσης ή ακόμη και τη γη, σύμφωνα με πρόσφατο παράδειγμα που αφορά τις αγοραπωλησίες από οικολογικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, των δασών του Αμαζονίου κ.ά.