Γενική διαπίστωση από όλους είναι ότι το ΟΧΙ του ιρλανδικού λαού στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ανεξάρτητα από την προσπάθεια χειραγώγησής του, αποτελεί σημαντική ήττα για την ΕΕ, τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τους οπορτουνιστές γενικότερα.

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Συμβουλίου της ΕΕ στις Βρυξέλλες 19/20 Ιούνη 2008, να κρατήσει στο προσκήνιο τη Συνθήκη της Λισαβόνας, με στόχο την επιβολή της, συνιστά πράξη περιφρόνησης της εκφρασμένης βούλησης των λαών και του δικαιώματός τους, να αποφασίζουν και να καθορίζουν το μέλλον τους.

Η απόφαση να συζητηθεί το ΟΧΙ του ιρλανδικού λαού στη Συνθήκη της Λισαβόνας στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής τον Οκτώβρη προδιαγράφει την ένταση των πιέσεων και εκβιασμών σε βάρος των εργατών και αγροτών που αποτέλεσαν τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία ακύρωσης της Ευρωσυνθήκης.

Με απύθμενο θράσος και αλαζονεία, η ΕΕ και οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου προβάλλουν αντιδραστικά - φαιδρά ιδεολογήματα που αμφισβητούν την ικανότητα του λαού να κρίνει και να παλεύει ενάντια στις επιλογές του κεφαλαίου. Θεωρούν ως αδιανόητη την ύπαρξη ευρωπαϊκού κράτους εκτός της ΕΕ, εκβιάζουν τους λαούς να υποταχθούν στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ γιατί είναι συνένοχοι για τις επιλογές της ΕΕ και στηρίζουν ενεργά τις μεθοδεύσεις της σε βάρος των λαών, στηρίζουν τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τη συνέχιση των διαδικασιών επικύρωσής της.

Ευθύνες έχει και ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ που, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, αποδέχεται το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία, υπογραμμίζοντας όμως την ανάγκη ύπαρξης Ευρωπαϊκού Συντάγματος, εγκαλώντας την ΕΕ που δεν το έχει κάνει ακόμη πραγματικότητα!

Το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. στηρίζει την ΕΕ, τον ευρωμονόδρομο, παρά την προσπάθειά του να κρυφτεί πίσω από εθνικιστικές δημαγωγικές κορόνες.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η μικρομεσαία αγροτιά είχαν καθοριστική συμβολή στην απόρριψη της Ευρωσυνθήκης στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Ιρλανδία και, μαζί με τους λαούς στα άλλα κράτη - μέλη, στο αυξανόμενο κίνημα αμφισβήτησης και απόρριψης της Συνθήκης της Λισαβόνας, της ίδιας της ΕΕ.

Το ΚΚΕ, με ταξική συνέπεια, αντιτάχθηκε στην ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ/ΕΕ, επισημαίνοντας στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα ότι οποιαδήποτε ευρωσυνθήκη που θα διαμορφώνει αυτή η διακρατική ένωση του κεφαλαίου, η ΕΕ, μόνο δεινά θα επιφέρει στους εργαζόμενους.

Η αχαλίνωτη ακρίβεια, η ανεργία, οι προσωρινές ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, το χτύπημα των λαϊκών ελευθεριών και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνθέτουν τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών, τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι.

Η πάλη σε εθνικό επίπεδο για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και την αποδέσμευση από την ΕΕ, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οικοδόμηση της Ευρώπης του σοσιαλισμού.