Ενισχύεται η ανακατανομή του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου μετά και τη νέα αύξηση στα επιτόκια του ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το θεσμοθετημένο από την ΕΕ όργανο για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής στην ευρωζώνη.

Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα της Ελλάδας, όπου τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν συσσωρεύσει χρέη προς τις τράπεζες πάνω από 105 δισ. ευρώ. Η αύξηση των επιτοκίων θα μετακυληθεί από τις τράπεζες στα μόνιμά θύματά τους, που θα αναγκάζονται να ξοδεύουν ολοένα και περισσότερα για την αποπληρωμή των τοκοχρεολυτικών δόσεων. Στην ίδια ρότα θα κινηθούν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι και άλλοι: Με τη σειρά τους θα μετακυλίσουν στη λαϊκή κατανάλωση τις όποιες επιβαρύνσεις από την αύξηση στο κόστος του χρήματος. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που ο επίσημος πληθωρισμός τρέχει ήδη με 5% έχοντας εξανεμίσει τις...«αυξήσεις» των νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Πλάτη σ' αυτή την κατάσταση έβαλαν και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που πανηγύριζαν την αύξηση του ενός ευρώ, όπως ακριβώς και το υπόλοιπο συνονθύλευμα που, στήριξε και στηρίζει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τη λογική του ευρωμονόδρομου της υποταγής.