Του Αργύρη Μαυρέα από το «Εννιά» της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

Πράξη δεύτερη: Κάνε, τουλάχιστον ό,τι έκαναν προχτές οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι άλλοι εργαζόμενοι που βγήκαν στο δρόμο για τα βαριά κι ανθυγιεινά. Το ότι δε θα σε δείξουν τα κανάλια μη σ' ανησυχεί. Το μήνυμα το παίρνουν τ' αφεντικά, γι' αυτό και η σιωπή.

Πράξη τρίτη: Μην τρομάζεις που η χώρα, λέει, θα μείνει ακυβέρνητη, αν δεν είναι ισχυρός ο ένας απ' τους δύο του δικομματισμού. Η αστική τάξη την έχει βρει ήδη τη λύση που θέλει και δεν το κρύβει. Εσύ όμως θα πληρώσεις αύριο 7% για δάνειο που υπέγραψες με 4% κι όπως προκλητικά λέει ο τραπεζίτης, εσύ είσαι αυτός που δεν μπορείς να ζητήσεις αύξηση από το αφεντικό σου.

Με τον τρόπο τους, οι καπιταλιστές δείχνουν και τη λύση. Μια λύση που δεν τους περιέχει. Μένει να τη δουν και οι εργάτες.

Πάμε γι' άλλα: Ρωτάγαμε, οι αφελείς, τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι. Ε, το βρήκε αυτό που έψαχνε, αφού γι' αυτό ήρθε. Μακεδονική μειονότητα και τουρκική και έπεται συνέχεια. Δήλωσε, μάλιστα, ότι η ίδια δεν έχει σχέση με τα αμερικάνικα σχέδια στην περιοχή. ΟΗΕ λοιπόν, όπως οϊμέ;

Πώς γίνεται να καταρρέει από τον ανταγωνισμό ο καπιταλισμός και να τα βρίσκουν μια χαρά μεταξύ τους οι καπιταλιστές την ώρα του ανταγωνισμού; Και πως είναι λύση οι δημόσιες επενδύσεις όταν είναι καπιταλιστικές; `Η μήπως έτσι πεθαίνει από τα μέσα ο καπιταλισμός; Αφελείς ερωτήσεις προς χάνους που ανοίγουν το στόμα όταν ακούνε τον Τσίπρα να προτείνει για διέξοδο ό,τι έχει ξεφτιλιστεί ως λύση απ' τον καιρό ακόμα του «αριστερού» ΠΑΣΟΚ. Τότε που «κοινωνικοποιήθηκαν» οι επιχειρήσεις και επιβλήθηκε «δημόσιος έλεγχος» στις διοικήσεις των ΔΕΚΟ...

Ασχετο: Ομοτράπεζος. Κάποιοι έχουν μπερδέψει το περιεχόμενο της έννοιας. Οταν ο καπιταλιστής έχει την τράπεζα κι εσύ πληρώνεις το τραπέζι του, δεν είσαι ομοτράπεζός του. Κάπως αλλιώς το λένε αυτό.