Κάποιος έπρεπε να κάνει το πολιτικό βήμα. Η άρχουσα τάξη είχε φροντίσει να καλλιεργήσει το κλίμα. Πρώτα ήρθαν οι δημοσκοπήσεις, μετά ακολούθησαν οι αναλύσεις των γνωστών τηλεσχολιαστών και αρθρογράφων, που όλες κατέληγαν στην εκτίμηση ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες μιας «κεντροαριστερής συνεργασίας». Η πρόταση δεν άργησε. Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, παρουσίασε μια πλατφόρμα «έξι σημείων» καλώντας το ΠΑΣΟΚ σε κοινή δράση με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση μιας «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» απέναντι στη «νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση».

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει κάθε ευρωενωσιακή κατεύθυνση προωθώντας μια σειρά αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που στο «διάβα» τους «σαρώνουν» κάθε εργασιακό, συνταξιοδοτικό και λαϊκό δικαίωμα που έχει απομείνει, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει μια δέσμη προτάσεων ο οποίες δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τα τεράστια λαϊκά προβλήματα. Μάλιστα η... κριτική που άσκησε το ΠΑΣΟΚ στην πρόταση του Αλ. Αλαβάνου, κινείται ακριβώς σ' αυτή την κατεύθυνση, αφού το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εντοπίζει απουσία θέσεων για την...«ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος»! Πρόκειται άραγε για μια άστοχη κίνηση της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά και όχι. Αποτελεί μια συνειδητή πολιτική επιλογή. Ο Αλ. Αλαβάνος ήρθε να ρίξει τη «σπορά» για να αρχίσουν οι πολιτικές ζυμώσεις. Το ΠΑΣΟΚ με την επιτροπή που έχει συγκροτήσει ο Γ. Παπανδρέου για το διάλογο με την «Αριστερά», θα παρουσιάσει το δικό του πλαίσιο «συνεργασιών».

Με μια «ατζέντα σημείων», τα οποία δε θα θίγουν τον πυρήνα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, ούτε τις ευρωενωσιακές στρατηγικές επιλογές που και οι δυο «ασπάζονται», ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσουν να παραπλανήσουν το λαό, καλλιεργώντας του ψευδαισθήσεις ότι υπάρχει «προοδευτικός δρόμος» για καλύτερη διαχείριση των λαϊκών προβλημάτων. Οι ηγεσίες των δυο κομμάτων, γνωρίζοντας ότι στην περίοδο του ιμπεριαλισμού και της απόλυτης κυριαρχίας των μονοπωλίων δεν μπορούν να υποσχεθούν ούτε τις ελάχιστες παροχές, για να ενσωματώσουν την εργατική τάξη μέσα στο σύστημα, αφού οι προγραμματικές τους θέσεις κινούνται ακριβώς στη στήριξη των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, επιδιώκουν να εγκλωβίσουν το λαό στην αναζήτηση «μερικών λύσεων» αφήνοντας στο απυρόβλητο τις δομές του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να παγιδευτούν από τους τακτικούς ελιγμούς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά σε μια χρονική περίοδο που η κρίση των οικονομιών των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών, θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα πλήξουν ακόμα περισσότερο ολόκληρη τη ζωή τους. Ο λαός σήμερα οφείλει να κάνει το βήμα και να απεγκλωβιστεί από την «ιδέα» που προσπαθούν να του εμφυσήσουν ότι μέσα στα πλαίσια του άγριου καπιταλιστικού συστήματος μπορεί με «κοινές δράσεις» ή «κυβερνητικές συνεργασίες» μεταξύ των πόλων της «σοσιαλδημοκρατίας» - όποια «ταμπέλα» και αν αυτοί φέρουν - να υπάρξει μια μορφή...«εναλλακτικής διακυβέρνησης» που θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα αφήνοντας ταυτόχρονα άθικτη την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Η διέξοδος για το λαό περνάει μέσα από την όξυνση της ταξικής πάλης και τη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας, που θα θέτει στόχο τη ριζική ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.