Επιβεβαιώθηκε και τυπικά χτες από την Eυρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) η ...«δημοσιονομική εκτροπή» του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού του 2007, ο οποίος εμφάνισε έλλειμμα 3,5% του ΑΕΠ - έναντι 2,8% αρχικής εκτίμησης - και δημόσιο χρέος ίσο με το 94,8% του ΑΕΠ.

Είχαν προηγηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα παρασκηνιακές επαφές μεταξύ κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες κατέληξαν σε συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, η μεν Ελλάδα να λάβει όλα τα «διορθωτικά μέτρα» επαναφοράς του ελλείμματος σε επίπεδα χαμηλότερα του 3% (υλοποιείται ήδη μέσω του καλοκαιρινού πακέτου άγριων περικοπών στις δαπάνες και φορολογική επιδρομή ύψους 7,5 δισ. ευρώ!), η δε Επιτροπή να μην ενεργοποιήσει εκ νέου τις διαδικασίες περί υπερβολικού ελλείμματος και ένταξης της ελληνικής οικονομίας σε καθεστώς επιτήρησης.

Στην ήπιων τόνων, αλλά καθόλου διαφωτιστική, ανακοίνωσή της, η Eurostat επισημαίνει ότι η αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3,5% το 2007 οφείλεται «στα επικαιροποιημένα στοιχεία που αφορούν τη φορολογία, τα νοσοκομεία, την κοινωνική ασφάλιση, τις αλλαγές στο ισοζύγιο των λογαριασμών του θησαυροφυλακίου της Κεντρικής Τράπεζας, τις αλλαγές στην καταγραφή των συναλλαγών, τον κοινοτικό προϋπολογισμό και τη βελτίωση στην κάλυψη των εκτός προϋπολογισμού δαπανών». Προσθέτει, επίσης, ότι «ήρε τις επιφυλάξεις για τα στοιχεία που της είχε προσκομίσει η Ελλάδα τον Απρίλη του 2008 και αφορούσαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις του 2006 και 2007, την κάλυψη στοιχείων για πόρους εκτός προϋπολογισμού, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης».

Το τραγελαφικό της υπόθεσης βέβαια είναι ότι, τη στιγμή που, με αφορμή την αθρόα στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με προγράμματα ύψους τρισ. ευρώ, το περιβόητο Σύμφωνο έχει παραμεριστεί και τεθεί εκτός λειτουργίας, αυτό δεν περιλαμβάνει και την ελληνική περίπτωση. Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά ότι η Ελλάδα παραμένει ένας από τους αδύνατους κρίκους στα πλαίσια της συμμετοχής της στο ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα.

Το καλοκαιρινό πακέτο των κυβερνητικών μέτρων προβλέπει, μεταξύ άλλων, άγριες περικοπές στις δαπάνες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κατάργηση του αφορολόγητου και επιβολή συντελεστή 10% στο πρώτο φορολογικό κλιμάκιο για τα εισοδήματα των επαγγελματοβιοτεχνών, των ελεύθερων επαγγελματιών και των μισθωτών που αμείβονται με «μπλοκάκι», τις εξαγγελθείσες ρυθμίσεις για την περαίωση των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων και των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, την αύξηση των τελών κυκλοφορίας κατά 20% κλπ. Και ήταν μόνο το πρώτο κύμα της αντιλαϊκής επίθεσης που είχε επεξεργαστεί το κυβερνητικό επιτελείο, με πρόσχημα την επαναφορά του δημοσιονομικού ελλείμματος σε επίπεδα χαμηλότερα του 3% του ΑΕΠ. Στις κυβερνητικές προθέσεις ήταν, επίσης, η επιλεκτική επαναφορά των τεκμηρίων δαπανών διαβίωσης (άφηναν εκτός πεδίου εφαρμογής του μέτρου τα εισοδήματα της αστικής τάξης), η νέα αύξηση των αντικειμενικών αξιών, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει ανοδικά τη φορολογία των ακινήτων (μεταβιβάσεις, ετήσιος φόρος κατοικίας και επαγγελματικών χώρων). Μόνο το αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε σε βάρος της κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες, λόγω της συνδυασμένης επενέργειας μιας σειράς παραγόντων (αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική, συσσωρευμένη ακρίβεια, σκάνδαλο Βατοπεδίου κλπ.), την έχει εξαναγκάσει σε τακτική υποχώρηση, μέσω της σιωπηρής απόσυρσης της δεύτερης αυτής δέσμης μέτρων από την επικαιρότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα τα επαναφέρει σε χρόνο που αυτή θα κρίνει κατάλληλο.