Τα καθήκοντα των κομμουνιστών απέναντι στην οικονομική κρίση. Η παρέμβαση του ΚΚΕ στις πολιτικές εξελίξεις
Η ΚΕ συνεδρίασε την Παρασκευή 21 Νοέμβρη 2008, με θέμα την οικονομική κρίση και τις πολιτικές εξελίξεις. Εξέτασε τη δράση του Κόμματος και την παρέμβασή του στη συγκεκριμένη περίοδο, με το ξέσπασμα της κρίσης. Κατέληξε στην παρακάτω απόφαση:1. Το ΚΚΕ έδειξε ετοιμότητα στην οργάνωση της παρέμβασής του με το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Από την πρώτη στιγμή διαμόρφωσε αιτήματα προστασίας μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, ανέργων, συνταξιούχων. Η ΚΕ στις Θέσεις που έδωσε για το 18ο Συνέδριο, τις οποίες είχε διαμορφώσει πριν την εκδήλωση της κρίσης, είχε προβλέψει τις εξελίξεις αυτές στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, το ενδεχόμενο μη συγχρονισμένης κρίσης στα Βαλκάνια και την περίπτωση να αλλάξει η θέση της Ελλάδας στην περιοχή, αν οξυνθούν οι εσωτερικές αντιθέσεις. Η ιδεολογικο - πολιτική ετοιμότητα του ΚΚΕ οφείλεται στην ωρίμανσή του μέσα από τη γενικότερη πορεία και δράση του, την πρόοδο που σημείωσε από το 17ο Συνέδριο. Οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι συστηματικά μελετά και παρακολουθεί τις εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς, τις οικονομικές εξελίξεις και τις αντιθέσεις στην Ελλάδα. Επίσης, έχει προχωρήσει στην επεξεργασία βασικών θέσεων και αιτημάτων σε οικονομικά - κοινωνικά ζητήματα.
2. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή κατέβαλε προσπάθεια να ενημερώσει, να διαφωτίσει για το χαρακτήρα της κρίσης, ως κρίσης υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής. Απέκρουσε τη σκόπιμη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης ότι πρόκειται για κρίση αποκλειστικά και μόνο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ασκησε κριτική στις θέσεις των άλλων κομμάτων ότι ευθύνεται ο λεγόμενος καζινοκαπιταλισμός ή ο άπληστος καπιταλισμός, οι αμοιβές και η ανευθυνότητα των χρυσών παιδιών - στελεχών των τραπεζών και των πρώην κρατικών επιχειρήσεων, όπως ισχυρίστηκαν κυβερνητικά στελέχη, αλλά ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, επίσης ο ΛΑ.Ο.Σ. Πολέμησε την απατηλή αντιπαράθεση μεταξύ του «ακραίου φιλελευθερισμού» και του «ακραίου κρατισμού» ως δήθεν βασικής διαφοράς ανάμεσα στη φιλελεύθερη και σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Απέκρουσε με επιχειρήματα τη συστηματική προσπάθεια να περιοριστεί η αντιπαράθεση ανάμεσα στο λεγόμενο υγιή και μη υγιή καπιταλισμό.
3. Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν ξεπερνούν τις αναγκαίες, δοκιμασμένες και ξεπερασμένες για το σύστημα κεϋνσιανές συνταγές για ενίσχυση της ζήτησης και τη διασφάλιση της κερδοφορίας, προτάσεις που τελικά δεν προσφέρουν ανακούφιση στο λαό, ούτε αναστέλλουν τις συνέπειες της κρίσης. Το βέβαιο είναι ότι ακόμα και αν προσωρινά αμβλύνουν κάποιες ακραίες καταστάσεις για ένα μέρος των εργαζομένων, πολύ γρήγορα θα οδηγήσουν σε ένα νέο κύκλο κρίσης με ακόμα χειρότερες συνέπειες σε βάρος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη λεγόμενη αριστερή εναλλακτική του πρόταση, αναδεικνύεται ως δύναμη κρούσης στον αποπροσανατολισμό λαϊκών στρωμάτων που αναζητούν διέξοδο, είναι σε διαδικασία απεγκλωβισμού από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με τη στάση του αντικειμενικά οδηγεί στον ευνουχισμό του κινήματος, στην παρεμπόδιση της χειραφέτησής του από την κυρίαρχη πολιτική και τα ψεύτικα διλήμματα της δικομματικής εναλλαγής. Οι προτάσεις για ενίσχυση της κρατικής παρέμβασης, για την άμεση κρατική κεφαλαιακή συμμετοχή σε τράπεζες ή και βιομηχανικές μονάδες, έχουν ουτοπικό και αντιφατικό χαρακτήρα σε σχέση με ανάλογες ξεπερασμένες κεϋνσιανές προτάσεις του παρελθόντος, λόγω των συνθηκών απελευθέρωσης των αγορών, της συγκρότησης της ΕΕ, και επομένως του ασυμβίβαστου ύπαρξης κρατικών μονοπωλίων. Πολύ περισσότερο, ισχύουν οι παραπάνω εκτιμήσεις όταν οι θέσεις αυτές δεν εντάσσονται σε μια στρατηγική αντιμονοπωλιακής πάλης και ρήξης ως το τέλος, ως την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Οι προτάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης συμπίπτουν ακόμα και με ορισμένων τραπεζιτών, του προέδρου του ΣΕΒ.
4. Η ΝΔ προσπαθεί να μεταθέσει τις συνέπειες της κρίσης στην «παγκοσμιοποίηση», στην αναγκαιότητα εφαρμογής των επιλογών της ΕΕ, ενώ με τη σειρά τους το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ τραβάνε τις αιτίες των προβλημάτων στην αντίθετη άκρη. Αποδίδουν ευθύνες μόνο στη ΝΔ, με κύριο στόχο να βγάλουν «λάδι» την ΕΕ και την ευθύνη που έχουν και τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν εναλλάξ. Το ΚΚΕ διατύπωσε μέσα και έξω από τη Βουλή, στους λαϊκούς αγώνες, ένα σύνολο συνεκτικών άμεσων μέτρων υπέρ των εργατοϋπαλλήλων, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών, με βασική γραμμή δράσης και σύνθημα ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να δεχτούν να πληρώσουν την κρίση του συστήματος, αντίθετα, πρέπει να διεκδικήσουν τη βελτίωση της θέσης τους. Κατέδειξε ότι τα προβαλλόμενα μέτρα από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, όχι μόνο δεν απαντούν στα οξυμένα προβλήματα, αλλά κατά πρώτο λόγο επιχειρούν να ενισχύσουν την κερδοφορία, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Αντιστάθηκε επιθετικά στην κυβερνητική προσπάθεια να καλλιεργηθεί κλίμα συναίνεσης, να ενισχυθεί η γραμμή της λεγόμενης εργασιακής ειρήνης. Το ΚΚΕ πήρε πρωτοβουλίες και στήριξε πρωτοβουλίες αγωνιστικής δράσης, ενίσχυσε λαϊκούς αγώνες και κινητοποιήσεις. Εκτιμά την ετοιμότητα που έδειξαν οι εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις με ταξικό προσανατολισμό.
Παράλληλα, πάρθηκαν μέτρα με θετικά αποτελέσματα για την ιδεολογικοπολιτική στήριξη των θέσεων του ΚΚΕ, με αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη», με πολιτικές εκπομπές και ρεπορτάζ από τον «902», εκδόθηκαν κατατοπιστικά φυλλάδια και αφίσες.
Ιδιαίτερα θετικό κρίνεται το γεγονός ότι σε όλη την κλίμακα του Κόμματος επιτεύχθηκε καλός συνδυασμός και συντονισμός της εσωκομματικής προσυνεδριακής δουλειάς και της ανοιχτής μαζικής δράσης. Οργανώθηκαν συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε μεγάλος αριθμός περιοδειών σε χώρους δουλειάς. Στηρίχτηκε καλύτερα η ΚΝΕ, που βρίσκεται σε διαδικασία Συνδιασκέψεων.
5. Η ΚΕ εκτιμά ότι χρειάζεται στενή παρακολούθηση και μελέτη των εξελίξεων. Δεν είναι δυνατό σήμερα να προβλεφθεί πώς θα εξελιχθεί η διεθνής κρίση, πόσο βάθος θα πάρει, τι ανακατατάξεις θα σημειωθούν ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τον ανταγωνισμό τους, αφού ξεπεραστεί η φάση της ύφεσης και της συρρίκνωσης της παραγωγής. Πάντως, από τώρα γίνονται εκτιμήσεις από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία ότι η κρίση θα έχει βάθος και διάρκεια. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και από τις προσπάθειες που γίνονται να αναζητηθούν από κοινού μέτρα και ρυθμίσεις, από τις πιο ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως κατέδειξε και η Σύνοδος των 20, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις και ανταγωνισμούς. Είναι βέβαιο ότι μεγάλο πλήγμα θα δεχτούν οι ΗΠΑ που ήδη έχουμε εκτιμήσει ότι είναι σε τροχιά οπισθοχώρησης, χωρίς βεβαίως να έχουν χάσει ως τώρα την πρωτοκαθεδρία. Η εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα, που συνοδεύτηκε από διεθνείς πανηγυρισμούς, συστηματική καλλιέργεια ελπίδων, δεν πρόκειται να αναχαιτίσει την κρίση, που άλλωστε έχει αντικειμενικό χαρακτήρα. Ιδιαίτερη παρακολούθηση και μελέτη χρειάζεται για να εξακριβωθούν οι αντιφατικές επιδράσεις της κρίσης των ΗΠΑ και της ΕΕ στην οικονομία της Κίνας και της Ρωσίας. Ενα σημαντικό μέρος των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ της Κίνας οφείλεται στις εξαγωγές της προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ, στην αμφίδρομη σχέση εισροών ξένων επενδύσεων - εξαγωγής εμπορευμάτων με επίδραση στη δημιουργία συναλλαγματικού πλεονάσματος στην Κίνα. Η Κίνα, διαθέτοντας υψηλά αποθεματικά σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, στην παρούσα φάση, εκταμίευσε ένα μεγάλο πακέτο για εσωτερικά έργα στην παραγωγή, στις υποδομές σε κατοικίες, ώστε να περιορίσει τις συνέπειες και την αύξηση της ανεργίας.
6. Η ΚΕ εκτιμά ότι η κρίση στην Ελλάδα συνδέεται και με την κρίση στα Βαλκάνια και γενικά στη ΝΑ Ευρώπη, θα είναι βαθιά και σχετικά μακρόχρονη, όπως εκτιμούν και οι Θέσεις για το 18ο Συνέδριο. Επιβεβαιώνεται πόσο δίκιο είχε το ΚΚΕ που επέμενε στην ανάγκη να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα, από τις αρχές της 10ετίας του '90, ο χαρακτήρας των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που συγκροτημένα ξεκίνησαν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οτι αυτές δε συνιστούν απλά και μόνο πολιτική επιλογή των φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων αλλά στρατηγική, εσωτερική ανάγκη του καπιταλιστικού συστήματος. Η στρατηγική αυτή εκπονήθηκε, αφού η μεταπολεμική διαχείριση είχε εξαντλήσει τις δυνατότητές της, ιδιαίτερα μετά την κρίση του 1973, και η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων απαιτούσε άρση του κρατικού μονοπωλίου και της προστασίας των εθνικών αγορών. Πριν 10 χρόνια, όταν ξέσπασε η κρίση στις λεγόμενες ασιατικές τίγρεις, το ΚΚΕ υπογράμμιζε ότι αυτή δεν ήταν προϊόν της πολιτικής που ασκεί το ένα ή το άλλο αστικό κόμμα ως κυβέρνηση, δεν ήταν προϊόν συσχετισμού υπέρ των φιλελεύθερων κομμάτων ή των σοσιαλδημοκρατικών, δεν ήταν ζήτημα διαχειριστικής ικανότητας, αλλά φαινόμενο, κατά πρώτο λόγο, σύμφυτο του καπιταλισμού, της ταξικής εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.
Οι αστικές κυβερνήσεις φοβούνται μήπως δεν μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την αμφισβήτηση της στρατηγικής τους από τους λαούς, μήπως τεθεί σε δοκιμασία το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Γι' αυτό και ρίχνουν βάρος να εξασφαλίσουν τη συμμαχία των μεσαίων στρωμάτων, αλλά και την ανοχή του εργατικού κινήματος, τη συναίνεση. Ταυτόχρονα, προβάλλοντας τις συνέπειες από την κρίση ωσάν να είναι φυσικό φαινόμενο, δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας, ώστε με εύκολο τρόπο να πετύχουν παραίτηση από διεκδικήσεις, παραχωρήσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ανοχή ακόμη και στις απολύσεις. Σημασία έχει επίσης ότι με το μανδύα της κρίσης προωθούν ταχύτερα μέτρα, που τα είχαν προαποφασίσει, όπως στην Ευρώπη το 65ωρο και κυρίως το διαχωρισμό της εργασίας σε παραγωγικό και παθητικό χρόνο.
7. Νέο σχετικά στοιχείο στον πολιτικό συσχετισμό στη χώρα μας είναι η τάση ενδυνάμωσης της δικομματικής εναλλαγής με την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, με βάση τις δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις, ως αποτέλεσμα των συνεπειών της πολιτικής της ΝΔ, επίσης και λόγω μείωσης της εκλογικής της επιρροής εξαιτίας των σκανδάλων. Στόχος αποπροσανατολισμού αλλά και προσεταιρισμού από την πλευρά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ γίνονται ορισμένα τμήματα των ενδιάμεσων στρωμάτων, ανώτερων μεσαίων στρωμάτων, τα οποία βρίσκονται σε αναβρασμό, καθώς εκτιμούν ότι λόγω της κρίσης θα χάσουν οποιαδήποτε σταθερότητα θέσης είχαν, ανησυχούν για το άμεσο μέλλον. Ανησυχία μεγάλη επίσης νιώθουν και εκείνα τα τμήματα των υπαλλήλων που είχαν κατακτήσει μια σχετικά σταθερή θέση στις πρώην ΔΕΚΟ, σχετικά καλύτερες συνθήκες, σε σύγκριση με τον ιδιωτικό τομέα, ενώ τώρα βιώνουν τον κίνδυνο να συνταξιοδοτηθούν χωρίς εφάπαξ, να χάσουν δικαιώματα, να ζήσουν χειρότερες μέρες. Το ίδιο ισχύει για τους αυτοαπασχολούμενους, εργολάβους, υπεργολάβους στις κατασκευές και την οικοδομή. Αναζητούν τρόπους να συνεχιστεί ο δανεισμός, το πλαστικό χρήμα, ώστε να μην ανακοπεί η οικοδομική δραστηριότητα, χωρίς την ίδια ώρα όμως να κατανοούν στο σύνολό τους ή να στέκονται στο σύνολό τους αλληλέγγυοι σε δίκαια αιτήματα που προβάλλουν εργατικοί κλάδοι.
Σήμερα, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη, αντικειμενική απαίτηση, όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να κατανοήσουν ότι δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Η επιλογή είναι μία: Να απογαλακτιστούν από την πολιτική και τα ιδεολογήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να δώσουν όσο γίνεται χτύπημα στη δικομματική εναλλαγή με ενίσχυση του ΚΚΕ. Να απορρίψουν τη συστηματική παραπλάνηση και τα τρομοκρατικά διλήμματα περί ασταθούς κυβέρνησης, περί των κινδύνων της μη αυτοδυναμίας, περί του «μικρότερου κακού», λογική που προ πολλού έχει ξεπεραστεί, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία στήριξαν όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ.
Να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορεί να ελπίζουν στη βελτίωση της θέσης τους σε συνθήκες κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Η ΝΔ επέστρεψε στη διακυβέρνηση ως απάντηση και εναλλακτική λύση στα δεινά που συσσώρευσε η κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, ένα μεγάλο μέρος της αστικής τάξης, επιχειρηματικοί όμιλοι με τα μέσα προπαγάνδας και επηρεασμού που διαθέτουν, ρίχνουν το βάρος προτίμησης στο ΠΑΣΟΚ που το εμφανίζουν ως την εναλλακτική λύση στη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση που προκαλεί η πολιτική της ΝΔ. Η άρχουσα τάξη εξακολουθεί να προτιμά τη δικομματική εναλλαγή, καθώς εξασφαλίζει πιο συμπαγείς κυβερνητικές λύσεις που εξυπηρετούν την καπιταλιστική κερδοφορία. Παράλληλα, προετοιμάζεται στο ενδεχόμενο μη ανάκαμψης του δικομματικού συστήματος εναλλαγής για τη διαμόρφωση κυβερνήσεων συνεργασίας, αξιοποιώντας τις θέσεις και τις διαθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ. Αυτή η προετοιμασία γίνεται ανεξαρτήτως τι ισχυρίζονται και τα δύο κόμματα σε συνθήκες αναμενόμενων εκλογών, εθνικών και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
8. Το ΚΚΕ υψώνει το σύνθημα της αντεπίθεσης που απαιτεί καταδίκη και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονη δυναμική απάντηση στο ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό, ετοιμότητα αντίστασης σε κάθε μορφής εναλλακτικό σχέδιο μέσω ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. Η αντεπίθεση, η αντιστροφή της σημερινής πορείας που μόνο συνεχή επιδείνωση και βάσανα θα φέρει στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, στη νεολαία και τις γυναίκες, έχει ως βασική προϋπόθεση την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, του εργατικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό, προώθηση κοινής δράσης και συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους στα αστικά κέντρα, τους μικρούς επαγγελματίες, τους μικροπαραγωγούς αγρότες που αποτελούν σήμερα τις αντιμονοπωλιακές αντιιμπεριαλιστικές κοινωνικές δυνάμεις. Τις μόνες ικανές δυνάμεις να επιβάλουν αλλαγή συσχετισμών, να πυροδοτήσουν θετικές διεργασίες στο πολιτικό επίπεδο για να αλλάξει χέρια η εξουσία. Μια τέτοια εξέλιξη είναι αδιανόητη όσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ διατηρούν υψηλά ποσοστά στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, όσο υπάρχει ο κίνδυνος η λογική του «μικρότερου κακού» να ταυτιστεί με προσδοκία κυβερνήσεων συνεργασίας με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος, τα στελέχη, τους φίλους και οπαδούς, τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, να συσφίξουν τους δεσμούς τους ακόμα πιο δυνατά με συνεργαζόμενους και άλλους αγωνιστές που, διατηρώντας τις όποιες διαφορετικές απόψεις τους, κατανοούν την ανάγκη της κοινής δράσης με το ΚΚΕ για το κτίσιμο του Μετώπου. Να δώσουν μαχητικό «παρών» στους τόπους δουλειάς, στους χώρους μάθησης, στον τόπο κατοικίας. Να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη των αγώνων, να πάρουν μέρος σε κάθε μορφή πάλης και αγώνα που προβάλλει αντιμονοπωλιακούς στόχους, υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, εκφράζει κατηγορηματικό «όχι» στο κάλεσμα να φορτωθούν για μια ακόμη φορά τα βάρη της κρίσης. Το ΚΚΕ θα εντείνει τη δράση του και τη συμβολή του στο μαζικό κίνημα στα παρακάτω μέτωπα πάλης:
- Αμεση αντίδραση κατά των απολύσεων, στήριξη των απολυμένων για επαναπρόσληψη, αλλά και μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.
- Οργάνωση δράσης για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μέτρα κατά της ακρίβειας.
- Δράση για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων, που δοκιμάζονται και από τις συνέπειες της κρίσης, εξαιτίας της πολιτικής να επενδύονται τα αποθεματικά των Ταμείων σε αμοιβαία κεφάλαια κλπ. Ιδιαίτερο βάρος για την υπεράσπιση Ταμείων που έχουν ιδιαίτερα οξυμένο πρόβλημα όπως είναι το ΟΑΕΕ, το Ταμείο Πρόνοιας, το ΝΑΤ.
- Αγώνας για τη μείωση των επιτοκίων, την προστασία των λαϊκών στρωμάτων που έχουν στεγαστικά δάνεια, αντιμετώπιση του κινδύνου κατασχέσεων κ.λπ.
- Εντατικός αγώνας, κοινή δράση εργατοϋπαλλήλων και μικρών επιχειρηματιών κατά της επέκτασης του ωραρίου.
- Αμεση οργάνωση κινητοποιήσεων και στήριξη αγώνων που είναι σε εξέλιξη για το ζήτημα της Υγείας και των σοβαρών ελλείψεων στα νοσοκομεία.
- Συνέχιση της καμπάνιας του Κόμματος για τα ΤΕΙ, τα ΚΕΣ, τα ιδιαίτερα προβλήματα των ΕΠΑΛ (Επαγγελματικά Λύκεια), ΕΠΑΣ (Επαγγελματικές Σχολές), των σχολών ΟΑΕΔ.
- Πρωτοβουλίες και αγωνιστικές δραστηριότητες κατά των νέων ιδιωτικοποιήσεων.
- Στήριξη της δράσης του αγωνιζόμενου αγροτικού κινήματος, για τα οξυμένα προβλήματα των εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων των αγροτικών προϊόντων, μείωση του κόστους παραγωγής, αύξηση των αγροτικών συντάξεων κλπ.
- Υπεράσπιση των μικροεπιχειρηματιών, στήριξη του συνταξιοδοτικού οργανισμού τους, κατάργηση των φορομπηχτικών μέτρων.
- Δράση για την επιτυχία των συλλαλητηρίων, των απεργιακών κινητοποιήσεων, όλων των μορφών του αγώνα που οι εργαζόμενοι αποφασίζουν, κλιμακώνοντας τις απαιτήσεις και την αποτελεσματικότητα πίεσης.
9. Αποκτά μεγαλύτερη από πριν σημασία η εκτεταμένη σχεδιασμένη ζύμωση των θέσεών μας, η διαφώτιση, η εύστοχη και τεκμηριωμένη μαχητική ιδεολογική διαπάλη, η οργανωμένη συζήτηση σε μικρό κύκλο, ώστε να γίνεται ανταλλαγή απόψεων, να υπάρχει χρόνος για απάντηση στα ερωτήματα που τίθενται. Να προβάλλονται οι θέσεις του ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη και τα ερωτήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, συγχύσεις που υπάρχουν κάτω από την ιδεολογική εκστρατεία του αντίπαλου.
Η οικονομική κρίση αναδεικνύει τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος, την αναρχία της παραγωγής, τη δυσαναλογία της ανάπτυξης μεταξύ τομέων και κλάδων, την αντίθεση μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, που οξύνεται καθώς μειώνεται το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και περιορίζεται η καταναλωτική της δύναμη. Αναδεικνύει την ανάγκη της κοινωνικοποίησης και συνεταιριστικοποίησης, του πανεθνικού σχεδιασμού, του εργατικού, κοινωνικού ελέγχου. Η κρίση και η διαχείρισή της μπορεί να οδηγήσει στην εκτίναξη του κινήματος, αλλά και στη μεγαλύτερη ενσωμάτωσή του. Το ζήτημα είναι ΟΣΟ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, να αντιμετωπίσουμε τις ελλείψεις και αδυναμίες που αναφέρονται στις Θέσεις, ώστε να ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Η κρίση δε φέρνει αυτόματα θετικές διαφοροποιήσεις, ιδιαίτερα στη φάση που εκτιμάμε ότι υπάρχουν αντικειμενικοί παράγοντες για την ενίσχυση του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού. Η ωρίμανση του Κόμματος, η νέα πείρα που έχει αποκτήσει, η αντίστοιχη ωρίμανση της ΚΝΕ, επιτρέπουν να δώσουμε τη μάχη με αισιοδοξία, να βάλουμε τον πήχη των απαιτήσεων πιο ψηλά.
ΑΘΗΝΑ 21/11/2008
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Feeds
Διαστρέφοντας τον Μαρξ 
