Από το κείμενο της αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων προκύπτουν στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι η εργοδοσία είχε μεθοδεύσει και σχεδιάσει την επίθεση στα σωματεία και τους συνδικαλιστές, αξιοποιώντας επιχειρήματα μακριά από την πραγματικότητα και με τη συνδρομή τόσο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ), όσο και της δικαιοσύνης, μέχρι το επίπεδο του Αρείου Πάγου. Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από την αίτηση:

1. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι ο λόγος για την απόλυση του Νίκου Νικολόπουλου είναι η πλημμελής ανταπόκριση στα εργασιακά του καθήκοντα, η δυσφήμιση της εταιρείας, η καθυστερημένη προσέλευσή του στην εργασία και άλλα παρόμοια. Για το γεγονός ότι ο εργαζόμενος απολύθηκε μετά από τη συμμετοχή του στην πανελλαδική απεργία στις 10 Δεκέμβρη 2008 δε λέει κουβέντα. Η μόνη αναφορά που κάνει είναι για να ισχυριστεί ότι ο εργαζόμενος «διέδιδε ψευδώς και εν γνώσει της αναλήθειας ότι τον απολύσαμε για δήθεν συνδικαλιστική δράση του (συμμετοχή σε πανελλαδική απεργία στις 10.12.2008)». Επίσης, σε όλο το κείμενο αποκρύβεται επιμελώς η απόπειρα εξαγοράς του Ν. Νικολόπουλου με 50.000 ευρώ. Σε όλο το κείμενο, η εργοδοσία προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Βάζει τον εργαζόμενο - θύμα στη θέση του θύτη για να βγει η ίδια... λάδι.

2. Η εταιρεία θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμά της να απολύει αδιαμαρτύρητα τον οποιονδήποτε εργαζόμενο, την οποιαδήποτε στιγμή. Γι' αυτό και χαρακτηρίζει την απόλυση «αφορμή ασήμαντη ως προς οιονδήποτε άλλον, πλην του ανωτέρου υπαλλήλου μας, ο οποίος προφανώς απολαύνει της γνωριμίας και προστασίας στελεχών πολιτικο-συνδικαλιστικών οργανώσεων». Η παραπάνω φράση, πέραν όλων των άλλων, δείχνει και τον τρόπο με τον οποίο η πολυεθνική αντιλαμβάνεται το συνδικαλισμό, την αλληλεγγύη και την αγωνιστική στάση ζωής. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι η υπεράσπιση ενός εργαζόμενου από το σωματείο του υποκρύπτει γνωριμίες και σκοπιμότητες. Η λέξη «ασήμαντη», χαρακτηρίζει και τον τρόπο που η εργοδοσία αντιλαμβάνεται τη δουλειά των υπαλλήλων της όπως ο Ν. Νικολόπουλος, που για 590 ευρώ μηνιάτικο δουλεύουν από τις 6 τα χαράματα μέχρι τις 12 το μεσημέρι.

3. Η εργοδοσία στην αίτησή της χαρακτηρίζει «έκνομη» κάθε πρωτοβουλία που πήρε το ταξικό κίνημα για να απαντήσει στην απόλυση. Από τους αποκλεισμούς των καταστημάτων, μέχρι τις εξορμήσεις με ανακοινώσεις του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων και την ενημέρωση εργαζόμενων και καταναλωτών με τρικάκια. Κάθε μορφή συνδικαλιστικής πάλης είναι για τη μεγαλοεργοδοσία ποινικά κολάσιμη...

4. Η πολυεθνική αναφέρεται σε δήθεν «σοβαρά επεισόδια με ύβρεις, απειλές και προπηλακισμούς και σε πολλές περιπτώσεις έλαβαν χώρα μικροσυμπλοκές με καταναλωτές, οι οποίοι αγανακτισμένοι διεκδικούσαν το δικαίωμα εισόδου τους στα καταστήματα της εταιρείας, ενώ σημειώθηκαν περιστατικά ελαφρών σωματικών βλαβών, λιποθυμιών κλπ. και γενικότερα επικράτησε κατάσταση ανομίας και αναρχίας». Η εικόνα που περιγράφει καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Πέρα από κάποια μεμονωμένα περιστατικά, που σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών ελέγχονται για το κατά πόσο σχετίζονται με πελάτες ή «βαλτούς», στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι καταναλωτές επιβράβευσαν την κινητοποίηση και αποχωρούσαν από τα καταστήματα μετά την ενημέρωσή τους για το λόγο της συγκέντρωσης. Η αποδοχή άλλωστε της κινητοποίησης από τους εργαζόμενους καταναλωτές είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους για την επιτυχία της, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τη μανία με την οποία η εργοδοσία προσπαθεί να χτυπήσει τον αγώνα έξω από τα καταστήματά της.

5. Η πολυεθνική «Τζάμπο» δεν αντιδρά για να υπερασπιστεί μόνο τα δικά της κέρδη και συμφέροντα. Υπερασπίζεται συνολικά τους μεγαλοεργοδότες και την προσπάθειά τους να επιβάλλουν συνδικαλιστικό άβατο στις επιχειρήσεις τους, ώστε απρόσκοπτα να βασιλεύει ο νόμος του κέρδους. Γι' αυτό και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας, που έχει μέλη του όλους τους μεγαλοκαταστηματάρχες, έσπευσε να υπερασπιστεί την πολυεθνική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ΣΕΛΠΕ παρενέβη τρεις φορές στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως «συνήγορος» της «Τζάμπο», ζητώντας να επιληφθεί του θέματος σε βάρος των διαδηλωτών. Αντίστοιχη αναφορά έγινε από την «Τζάμπο» και στον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας. Τέτοια είναι η πρεμούρα της εργοδοσίας να ποινικοποιηθούν οι εργατικοί αγώνες.

6. Για να δικαιολογήσει τα ασφαλιστικά μέτρα και έμμεσα τις συνθήκες δουλειάς στα καταστήματά της, η πολυεθνική καταφεύγει στο γνωστό «μπαμπούλα» της οικονομικής κρίσης. Οπως ισχυρίζεται, ο αποκλεισμός των καταστημάτων της «εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αποτελεί άλλη μια σοβαρή αιτία που πλήττει και τείνει να απαξιώσει και να οδηγήσει σε μαρασμό υγιείς επιχειρήσεις όπως η δική μου». Η προειδοποίηση ξεκάθαρη: Καθίστε στ' αυγά σας οι εργαζόμενοι και καταστείλετε τις κινητοποιήσεις οι αρμόδιοι, στο όνομα της οικονομικής κρίσης, δηλαδή της κερδοφορίας της επιχείρησης.

7. Χαρακτηριστικά για την κερδοφορία της επιχείρησης είναι και τα ποσά τα οποία ισχυρίζεται πως έχασε εξαιτίας των κινητοποιήσεων. Οπως λέει, τις καθημερινές έχανε 30.000 ευρώ από κάθε τρίωρο αποκλεισμένο κατάστημα (10.000 ευρώ την ώρα ανά κατάστημα!) και τα Σάββατα συνολικά 300.000. Στο σύνολο ισχυρίζεται ότι από τις κινητοποιήσεις έχασε 1.000.000 ευρώ!

8. Οι λεπτομέρειες με τις οποίες η εργοδοσία καταγράφει στην αίτησή της τις κινητοποιήσεις των ταξικών δυνάμεων και η μεθοδολογία που χρησιμοποίησε, δείχνει τη λειτουργία οργανωμένου μηχανισμού παρακολούθησης μέσα και έξω από τα καταστήματα και ότι το σχέδιο των διώξεων ήταν καλά επεξεργασμένο. Το ίδιο προκύπτει και από τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η αστυνομία.