Τι είναι η Οδηγία της ΕΕ για τους συμβασιούχους εργαζόμενους;

• Από τη μια το ΚΚΕ, που αποδεικνύει ότι η ΕΕ των ελαστικών σχέσεων εργασίας και των εργασιακών ανατροπών, δεν μπορεί από τη φύση της να φτιάξει μια οδηγία προς όφελος των εργαζομένων και μάλιστα σ' ένα τόσο θεμελιώδες ζήτημα για το κεφάλαιο και την κερδοφορία του. Η εργασία με βραχύχρονες συμβάσεις, η εκ περιτροπής εργασία, αποτελεί χρυσωρυχείο για τους εργοδότες, αφού τους απαλλάσσει από επιπλέον υποχρεώσεις που ακόμα προβλέπονται στην εργατική νομοθεσία, όπως η αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, η ασφάλιση (π.χ. Stage) κ.ά.
• Από την άλλη η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ. που ισχυρίζονται εν χορώ ότι η οδηγία λύνει το πρόβλημα των συμβασιούχων και αναλώνονται σε δημαγωγικές αντεγκλήσεις για την «αποτελεσματικότερη» μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο.

Σύμφωνα με τα όσα αποκαλυπτικά περιέχονται στα άρθρα της:

• Η οδηγία «αποσκοπεί στην υλοποίηση της συμφωνίας πλαισίου», που έκαναν η Ενωση Βιομηχάνων και Εργοδοτών της Ευρώπης (UNICE), το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίων Επιχειρήσεων (CEEP) και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (CES).
• Βασική της αρχή είναι «η αύξηση σε ένταση της απασχόλησης στα πλαίσια της ανάπτυξης κυρίως μέσω ελαστικότερης οργάνωσης της εργασίας», με σκοπό «να γίνουν οι επιχειρήσεις παραγωγικές και ανταγωνιστικές».
• Η συμφωνία μεταξύ των προαναφερόμενων «κοινωνικών εταίρων» εμπεριέχει μία φράση που λέει «για να αποτραπεί η κατάχρηση που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, τα κράτη - μέλη (...) λαμβάνουν (...) ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτρα». Τα μέτρα που προβλέπονται είναι σκόπιμα γενικόλογα, προκειμένου να διαιωνίζονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

• Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με Προεδρικά Διατάγματα που υπέγραψαν σαν κυβέρνηση (164/2004 και 81/2003, αντίστοιχα) επιχείρησαν να κοροϊδέψουν τους συμβασιούχους, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για τη μονιμοποίησή τους, αποζητώντας και κομματικά οφέλη. Η εφαρμογή και των δύο ΠΔ οδήγησε στον αποκλεισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμβασιούχων από τη «μονιμοποίηση», ενώ παράλληλα μια νέα γενιά συμβασιούχων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα προστέθηκε στους πολιτικούς ομήρους του δικομματισμού. Χιλιάδες συμβασιούχοι μπλέχτηκαν στα γρανάζια των δικαστηρίων, προσδοκώντας την αοριστικοποίηση των συμβάσεών τους.
• Ο ΣΥΝ, και στις δύο περιπτώσεις, έσπρωχνε τους συμβασιούχους στα δικαστήρια και αθώωνε την πολιτική της ΕΕ. Ισχυρίζονταν ότι το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση επιχειρεί «να στερήσει από εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους, κυρίως του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, το δικαίωμα σε σταθερή εργασία που τους παρέχει η κοινοτική οδηγία...» («Αυγή», 26/8/2003). Επί ΝΔ, δήλωνε ότι «δεν ακολουθείται ο αυτόματος μηχανισμός που προβλέπει η οδηγία για μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου» («Αυγή» 25/3/2004).