Η αποπομπή του Θ. Πάγκαλου από την κυβέρνηση συνιστά μια κίνηση «πυγμής» του πρωθυπουργού, που όπως υποστηρίζουν οι στενοί συνεργάτες του είχε «θετική αντανάκλαση» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.

Πάντως, παρά την παραπάνω... αισιόδοξη οπτική, οι ίδιοι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι η κρίση στο ΠΑΣΟΚ έχει γενικότερα χαρακτηριστικά. Παράλληλα, παρά την προσπάθεια που γίνεται να δοθεί στην απόφαση του Κ. Σημίτη ένα περιτύλιγμα «επίδειξης ηγεμονίας», πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η εικόνα του ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα (αντιδικίες, διαφοροποιήσεις, αμφισβητήσεις κλπ.) δεν άφηνε πολλά περιθώρια στον πρωθυπουργό να κινηθεί διαφορετικά. «Επρεπε κάτι να κάνει», αναφέρουν χαρακτηριστικά, προσδίδοντας, έτσι, αμυντικά χαρακτηριστικά στην πρωθυπουργική επιλογή. Οσο για το αν το «μήνυμα» θα το λάβουν οι - πέραν του Πάγκαλου - αποδέκτες, η απάντηση είναι ενδεικτική: «Θα δούμε», λένε οι πιο ψύχραιμοι, αγνοώντας τα πομπώδη κύκλων του Μαξίμου, που υποστήριζαν χτες ότι «φαινόμενα ανάλογα με του Πάγκαλου θα αντιμετωπίζονται με τρόπο ανάλογο»...

Το σίγουρο είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση ο Θ. Πάγκαλος, αν και μέλος της παλιάς «ομάδας των 4», αντιμετωπίστηκε από τον πρωθυπουργό ως ο «αδύναμος κρίκος» σε μια αλυσίδα εκδήλωσης δημόσιων διαφωνιών και προσωπικών φιλοδοξιών, που χαρακτηρίζει την εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού είχε, δε, εκτός των τελευταίων δηλώσεών του, πρωταγωνιστήσει σε ενέργειες που δημιούργησαν πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση (διένεξη με τον Ε. Βενιζέλο για τα κονδύλια του ΥΠΠΟ, άρνηση να μεταβεί στους Ολυμπιακούς της Αυστραλίας, δήλωση για κατάργηση του υπουργείου Ναυτιλίας μετά το ναυάγιο του «Σάμινα»), ενώ στην υπόθεση με τα «κότερα» του χρεώνεται ότι προκάλεσε πολιτικό θέμα, εμπλέκοντας και τον «στενό κύκλο» του πρωθυπουργού.

Κυβερνητικά στελέχη, αν και έλεγαν ότι τώρα «θα "σπρώχνουν" για να φύγει το θέμα από την επικαιρότητα», διέκριναν ότι στις χτεσινές του δηλώσεις ο Θ. Πάγκαλος «επέδειξε πείσμα». Αναμένουν, λοιπόν, να τον βρουν μπροστά τους στη συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή για το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, θεωρούν επίσης ότι θα αναζητήσει «οπαδούς» στο χώρο των συνδικαλιστών (ήδη ο Χρ. Πολυζωγόπουλος τάχθηκε παρά τω πλευρώ του πρώην υπουργού), ενώ εκτιμούν ότι θα εντείνει την κριτική του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Παράγοντες της Χαρ. Τρικούπη, δε, έλεγαν ότι ενόψει της Οργανωτικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ (1 και 2 Δεκέμβρη) δεν αποκλείεται να εκδηλωθούν νέοι τριγμοί.

Πάντως, είναι φανερό ότι όλο και περισσότεροι εντός του ΠΑΣΟΚ παίρνουν θέσεις «μάχης» και στοιχίζονται - κατά περίπτωση - πίσω από ομάδες και ομαδάρχες. Ετσι την ίδια μέρα με τη συνέντευξη Πάγκαλου, ο Λαλιώτης επιτίθετο στον Τσοχατζόπουλο («Ελευθεροτυπία»), γεγονός που εκτιμήθηκε ως «θετικό» από το Μαξίμου, ο Γιαννόπουλος τασσόταν με τον Τσοχατζόπουλο και ζητούσε «διαρχία» στο ΠΑΣΟΚ (πάλι στην «Ελευθεροτυπία»), ενώ μετά την αποπομπή, η Β. Παπανδρέου έσπευσε (συνέντευξη στα ΝΕΑ) κι αυτή να στηρίξει τον Κ. Σημίτη. Οσο για τον Α. Παπαδόπουλο δήλωσε με νόημα ότι πρέπει «εφεξής αυτό που έγινε με τον Πάγκαλο να ισχύει για όλους»...