«Ιός χρέους εξαπλώνεται στην ΕΕ», διαπιστώνει στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της η «Καθημερινή», με αφορμή τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος κυρίως των χωρών «του ευρωπαϊκού νότου» όπως τις αποκαλεί. Δεν εξηγεί όμως η συντηρητική εφημερίδα από πού προήλθε ο «ιός» που έπληξε το χρέος και τα ελλείμματα των κρατών - μελών της ΕΕ, με δεδομένο ότι μέχρι πριν από ένα χρόνο όλες οι χώρες - μέλη της ΕΕ βρίσκονταν κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του Συμφώνου Σταθερότητας που απαγορεύει διά ροπάλου (κυρώσεων) την παραβίαση των σχετικών δεικτών που έχει προκαθορίσει. Το σύνολο των κρατών - μελών της ΕΕ, προκειμένου να πιάσουν τους σχετικούς δείκτες, που στήριζαν βέβαια τη συνθήκη του Μάαστριχτ και το ευρώ, είχαν εξαπολύσει μια επίθεση διαρκείας που σάρωσε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, το λεγόμενο κοινωνικό κράτος κ.ο.κ., φτάνοντας στο σημείο όλα σχεδόν να εμφανίζονται ότι έχουν συμμορφωθεί στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Κανείς δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα για το χρέος και τα ελλείμματα. Ομως πριν από έναν περίπου χρόνο το «σιδερένιο» Σύμφωνο Σταθερότητας χαλάρωσε πλήρως, μόνο και μόνο για να ανοίξουν τα κρατικά ταμεία για να διασωθούν οι τράπεζες και να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά, δηλαδή στα μονοπώλια. Η καπιταλιστική κρίση, που εμφανίστηκε με τη μορφή της χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετατρέπεται πλέον σε «δημοσιονομική», για να μεταφερθεί στις πλάτες των λαών. Δε θα τα καταφέρουν, αν οι λαοί πιστέψουν ότι δεν πρέπει να κάνουν καμία θυσία για την πλουτοκρατία.