Στο όνομα του «δανεισμού της χώρας» πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις και αύξησαν τους έμμεσους φόρους. Στο όνομα της «κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων» ξεθεμελιώνουν την Κοινωνική Ασφάλιση. Στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» κατεδαφίζουν τις συλλογικές συμβάσεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, προσφέρουν γην και ύδωρ στα μονοπώλια. Στο όνομα της «διάσωσης της πατρίδας», διασώζουν και προστατεύουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και την κερδοφορία τους... Επιτέλους είναι καιρός οι εργαζόμενοι να τελειώνουν με τα παραμύθια της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, που συνοδεύουν τη σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων.

Οσοι δίνουν έστω και την παραμικρή σημασία και παραμένουν εγκλωβισμένοι σε αυτά, είναι από χέρι χαμένοι, όπως έχει επανειλημμένα αποδειχθεί. Τα παραμύθια τους ποτέ δεν τελειώνουν. Κάθε φορά που εξαπολύουν μια επίθεση, τα επιτελεία τους έχουν έτοιμα δεκάδες από δαύτα για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, για να τον αποκοιμίσουν. Σε κρίσιμες ώρες αποφασιστικών αναμετρήσεων, όπως αυτή που διανύουμε, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δίνουν την παραμικρή σημασία. Η δική τους «δουλειά» είναι η οργάνωση της πάλης και η ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος για να υπάρξουν κατακτήσεις και καλύτερες μέρες για τους ίδιους και τα παιδιά τους.