Αποκαλυπτική της «γύμνιας» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της βαθιάς υπόκλισής του στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ήταν η χτεσινή ομιλία του επικεφαλής του, Αλ. Τσίπρα, στο συνέδριο της νεολαίας του κόμματός του.

Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση είπε: «Μας απαντούσαν ότι δε φταίει ο καπιταλισμός φταίνε τα "γκόλτεν μπόις". Πολύ γρήγορα πέσανε και οι ίδιοι μέσα στις αντιφάσεις τους, αφού δεν μπορούν πια να κρύψουν ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που κάνει λάθη, αλλά είναι ένα σύστημα που είναι λάθος»! Μόνο που την απάντηση αυτή την έδινε ο ίδιος ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να βρει «αποδιοπομπαίους τράγους» για να βγάλει λάδι τον ίδιο τον καπιταλισμό. Τώρα προσπαθεί να καλύψει τις πομπές του με το μόνο τρόπο που μπορεί, καταφεύγοντας σε απροκάλυπτα ψεύδη.

Το ψέμα βέβαια λίγο απέχει από τη συκοφαντία, κι αυτήν ο Αλ. Τσίπρας τη «φύλαξε» όλη για το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα. Καταθέτοντας διαπιστευτήρια, τον αποκήρυξε μετά βδελυγμίας, αναπαράγοντας την αντισοσιαλιστική προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών: «Απέτυχε στις χώρες του υπαρκτού η απόπειρα εφαρμογής ενός συγκεντρωτικού μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης που δεν μπορούσε να έχει σχέση με το σοσιαλισμό, ακριβώς γιατί όπως είπε ο Πουλαντζάς, ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δε θα υπάρξει. Και στις χώρες του υπαρκτού πολύ απλά δεν υπήρξε ποτέ (...) θα έπρεπε να τον εφεύρουμε καθαρμένο και απαλλαγμένο από τα λάθη και τις στρεβλώσεις των αποτυχημένων αποπειρών του 20ού αιώνα».

Αυτό που οραματίζεται βέβαια ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια σοσιαλδημοκρατία της παλιάς κοπής, η οποία ιστορικά εκπλήρωσε την αποστολή της σαν μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού σε μια προηγούμενη φάση της εξέλιξής του.

Ακόμα, θέλοντας προφανώς να θολώσει τα νερά, έκανε πως ξέχασε τι ψήφισε την περασμένη Κυριακή στην ΚΠΕ του κόμματός του και αναφώνησε: «Ο πλούτος υπάρχει, οι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν. Να πληρώσουν λοιπόν την κρίση αυτοί που την προκάλεσαν». Θυμίζουμε ότι μόλις πριν λίγες μέρες, η ΚΠΕ ψήφισε: «Αγωνιζόμαστε για δίκαιη κατανομή του κόστους της κρίσης». Να πληρώσουν δηλαδή και τα θύματα, που καμιά ευθύνη δεν έχουν για την καπιταλιστική κρίση.