Την τακτική της τουρκικής κυβέρνησης για προσέγγιση με την Ελλάδα, με στόχο να διαμορφωθεί το κατάλληλο κλίμα ώστε σε ορίζοντα 5ετίας να προχωρήσουν οι ευρύτερες διευθετήσεις στα κρίσιμα ζητήματα του Αιγαίου, παρουσιάζει σε συνέντευξή του σε ελληνική ημερήσια εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου.

Κάνοντας απολογισμό της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, αναφέρεται σε «μια νέα περίοδο στις διμερείς σχέσεις» και υποστηρίζει ότι «αν αυτό το κλίμα διατηρηθεί για 5 χρόνια, θα ακολουθήσει αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών». Χαρακτηρίζει την παρούσα φάση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ως μια περίοδο που τη θέση της «προσωπικής φιλίας» Παπανδρέου - Τζεμ, παίρνει η θεσμοθέτηση διαρκών κυβερνητικών επαφών και του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών. «Στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου, θα ελέγξουμε την πρόοδο σε καθεμιά από τις συμφωνίες και θα προσθέσουμε τυχόν νέες. Το ίδιο κάνουμε, για παράδειγμα, και με τη Συρία».

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών εξέθεσε τη στρατηγική της οποίας είναι ο ίδιος εμπνευστής περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», με στόχο βέβαια την απρόσκοπτη προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης στη μια και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Υπενθυμίζεται ότι της προσέγγισης Αγκυρας - Δαμασκού την οποία τόσο προβάλει σαν πρότυπο και για την προσέγγιση με την Ελλάδα, είχε προηγηθεί η απειλή πολέμου εκ μέρους της Τουρκίας προς τη Συρία, εάν η δεύτερη δε διακόψει οποιαδήποτε σχέση με τους Κούρδους αντάρτες. Ανάλογη είναι η απειλή του «κάζους μπέλι» (αιτία πολέμου) που επαναβεβαίωσε ο Ερντογάν στην Αθήνα αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της περί επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια.

Μάλιστα, ο Α. Νταβούτογλου επανέφερε με τα λεγόμενά του το παράδειγμα της Συρίας σε σχέση με την αποστρατιωτικοποίηση. «Σκεφθείτε, είπε, ότι στο παρελθόν ένα σημαντικό μέρος του στρατού της Συρίας ήταν ανεπτυγμένο στον Βορρά. Αυτή τη στιγμή, η Συρία δεν έχει στρατό στο Βορρά. Κι εμείς δεν έχουμε στρατό στα σύνορα με τη Συρία, διότι δε χρειάζεται. Αυτό έγινε επειδή οι διμερείς μας σχέσεις τοποθετήθηκαν σε άλλη βάση. Αυτή η σχέση - με την Ελλάδα- αν διαρκέσει πέντε χρόνια, έπειτα από ένα διάστημα αμφότερες οι πλευρές θα αρχίσουν να σκέφτονται "γιατί να κάνω αυτές τις δαπάνες;"».