Το καλύτερο παράδειγμα για το τι σημαίνει «ανεξάρτητος» και «υπερκομματικός» υποψήφιος δήμαρχος δίνει με την αυτοανακήρυξή του στο Καρπενήσι ο Κ. Μπακογιάννης. Ο ίδιος αυτοσυστήθηκε σαν «ανεξάρτητη» και «υπερκομματική» υποψηφιότητα, είπε ότι «δεν περισσεύει κανείς» και ξόρκισε τις «ομαδοποιήσεις», τους «διαχωρισμούς» του παρελθόντος, για να διευκολύνει τη στήριξή του από τη ΝΔ, με δεδομένο ότι τυχαίνει και γιος της διαγραμμένης Ντ. Μπακογιάννη.

Την ίδια μέρα, πηγές της ΝΔ διέρρεαν ότι ο Α. Σαμαράς δεν σκοπεύει να υποδείξει άλλον υποψήφιο για το δήμο, δίνοντας επί της ουσίας το χρίσμα στον «ανεξάρτητο» (!) Μπακογιάννη, τον οποίο, σημειωτέον, ετοιμάζεται να στηρίξει και ο ΛΑ.Ο.Σ., αν το ΠΑΣΟΚ δεν επιλέξει κάποιον καλύτερο (!), σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Καρατζαφέρη. Αυτό που όμως έχει ξεχωριστή σημασία, είναι το «όραμα» που έχει ο «ανεξάρτητος» υποψήφιος για την περιοχή όπου πολιτεύεται. Στην ομιλία του, χαρακτήρισε τον «Καλλικράτη» «παράθυρο ευκαιρίας στο άλμα προς τα εμπρός» και έσπευσε να διευκρινίσει: «Ως προς τη χρηματοδότηση να δεχτούμε τη στενότητα του κεντρικού κράτους ως δεδομένο και να αξιοποιήσουμε εναλλακτικούς τρόπους όπως τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα και τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα».