«Υπάρχει φτώχεια, σε ένα βαθμό, υπάρχει υψηλή ανεργία, υπάρχουν προβλήματα που δυσκολεύουν τις προσαρμογές» σημειώνει σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο υπουργός Εργασίας Αν. Λοβέρδος. Για να συμπληρώσει στη συνέχεια: «Θεωρώ ύψιστο κίνδυνο την άρνηση των πολιτών να συμμορφωθούν με πολιτικές του δημόσιου χώρου»!

Δηλαδή, η κυβέρνηση ανησυχεί από την επιδείνωση της ζωής των λαϊκών μαζών επειδή ... αυξάνονται όσοι αντιδρούν στην πολιτική που την προκαλεί. Προβληματίζεται μην τυχόν ξεφύγει η αγανάκτηση των εργαζομένων και μετατραπεί σε συλλογική πάλη. Αγωνιά μήπως οι εργαζόμενοι τους γυρίσουν την πλάτη και οργανώσουν αγώνες όχι για να διεκδικήσουν ψίχουλα, κατεύθυνση στην οποία πασχίζουν να τους σύρουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά μήπως οι εργάτες διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν. Ομολογούν, και με αυτόν τον τρόπο, το βαθιά αντεργατικό περιεχόμενο της πολιτικής τους. Γιατί αν, πραγματικά, αυτό που κατορθώνουν είναι να δουλεύουν για το καλό του λαού - όπως ισχυρίζονται για να αποπροσανατολίσουν από τη νέα καταιγίδα που έρχεται - γιατί οι ευεργετούμενοι δε το βλέπουν και αρνούνται να προσαρμοστούν; Ξέρουν ότι είναι δύσκολο να ξεγελάσουν το λαό και σ' αυτή την κατεύθυνση ρίχνουν το βάρος στην ενίσχυση της προπαγάνδας ότι πρέπει να σωθεί η «οικονομία μας» λες και έχουν τα ίδια οικονομικά συμφέροντα οι εργάτες και το κεφάλαιο...