Την κραυγή των ξωμάχων και τα βάσανά τους μετέφερε στο συλλαλητήριο ο Γιώργος Γκικόπουλος.

«Απούλητη παραγωγή, εξευτελιστικές τιμές, αβάστακτο το κόστος παραγωγής, ξεκλήρισμα και ξεριζωμός είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών τους. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά τώρα ετοιμάζουν και άλλα συντριπτικά μέτρα με αυξήσεις σε καύσιμα, ρεύμα, ΦΠΑ, είδη διατροφής. Ας μας απαντήσουν αυτοί που ετοιμάζονται να πάρουν κι άλλα μέτρα. Πώς να ζήσει ο μικρός αγρότης, όταν εκβιάζεται από τους μεγαλεμπόρους να πουλήσει σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα του; Οταν του πουλάνε τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, τα σπόρια, τα μηχανήματα πανάκριβα, επειδή τα εμπορεύονται ελάχιστες πολυεθνικές και μεγαλέμποροι;

Οταν χρειάζεται να πουλήσει 16 κιλά στάρι για να αγοράσει δύο φραντζόλες ψωμί που είναι 700 γραμμάρια ή για να πιει έναν καφέ.

Οταν πρέπει να πουλήσει 100 κιλά πορτοκάλια για έναν χυμό πορτοκαλιού ή για 2 κιλά μακαρόνια.

Πώς να ζήσει ο συνταξιούχος αγρότης με τα 270 και 300 ευρώ το μήνα με το αυξημένο ρεύμα και πετρέλαιο.

Οι αυξήσεις τον οδηγούν στο να ξυλιάσει και να πεινάσει.

Πώς να συνεχίσει την καλλιέργειά του ο μικρός αγρότης, όταν το πετρέλαιο και το ρεύμα φτάνει στο μισό του κόστους παραγωγής; Οταν ποτίζει τα χωράφια του με πετρέλαιο κι όχι με νερό. Οταν του ζητάνε 3.000 ευρώ για την νομιμοποίηση της γεώτρησής του;

Πώς να κάνει οικογένεια ο νέος αγρότης μέσα στην ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, χωρίς την παραμικρή βοήθεια, χωρίς δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία; Μόνο με την κοροϊδία των φωτοβολταϊκών που είναι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς;

Στα χωριά μας περισσεύει η αγανάκτηση, είναι οφθαλμοφανής ο μαρασμός.

Είναι ανάγκη να εκφραστεί αγωνιστικά η οργή και αγανάκτηση για τα αδιέξοδα που οδηγούμαστε, να απαντήσουμε οργανωμένα στην πολιτική που μας έχει φέρει στην εξαθλίωση.

Μόνο έτσι μπορούν να μπουν εμπόδια στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε».