Με τις πλάτες της κυβέρνησης, το κεφάλαιο κλιμακώνει την επίθεσή του στους μισθούς και τα μεροκάματα, ξηλώνει τις συμβάσεις εργασίας. Η επίθεση αυτή αποδεικνύει τη σημασία που έχει για τη μεγαλοεργοδοσία η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και ξεδιπλώνεται με την επιβολή από την εργοδοσία σε μια σειρά τόπους δουλειάς με την απλόχερη στήριξη ξεπουλημένων συνδικαλιστών, επιχειρησιακών συμβάσεων κατώτερων ακόμα και αυτών των πενιχρών κατώτερων ορίων που βάζει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) σε μισθούς και μεροκάματα.

Ετσι, μετά την επιχειρησιακή σύμβαση με την οποία στον όμιλο «G4S SECURE SOLUTIONS SA» θεσπίζεται κατώτερος μισθός στα 640 ευρώ, ανάλογη συμφωνία υπέγραψε με το επιχειρησιακό σωματείο και η διοίκηση των «Ελληνικών Βιομηχανιών Ζωοτροφών ΑΕ» στην Ημαθία (όπως προκύπτει από χτεσινό δημοσίευμα στην εφημερίδα «Ημερησία»). Σύμφωνα με αυτή, ο εισαγωγικός μισθός στην επιχείρηση διαμορφώνεται στα 701,79 ευρώ, έναντι 739.56 ευρώ που ορίζει η ΕΓΣΣΕ. Ακόμα χειρότερα, η μείωση στα άλλα κλιμάκια φτάνει μέχρι και τα 200 ευρώ κάτω από αυτό που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ. Συγκεκριμένα για εργαζόμενο με 3 έως 4 χρόνια υπηρεσία η επιχειρησιακή σύμβαση που επέβαλε η εργοδοσία της ΕΛΒΙΖ ο μισθός για εργαζόμενο με εκπαίδευση δημοτικού είναι μόλις 715,29 ευρώ, 728,79 ευρώ (γυμνάσιο) και με εκπαίδευση λυκείου 743,40 ευρώ, όταν σύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ για τη δεύτερη τριετία ο βασικός μισθός, ανεξάρτητα εκπαιδευτικής βαθμίδας, είναι 801, 17 ευρώ για τη δεύτερη τριετία (άρα και για το τέταρτο έτος εργασίας). Αντίστοιχα, για το 9ο και 10ο έτος εργασίας η αμοιβή διαμορφώνεται στα 743,40 ευρώ, 770,39 ευρώ και 786,14 ευρώ για κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα αντίστοιχα, όταν, σύμφωνα με την Εθνική Σύμβαση για την 3η τριετία και πλέον (άρα 9ο και 10ο έτος) ο μισθός διαμορφώνεται στα 946,84 ευρώ. Δηλαδή για τον εργάτη δημοτικού η αμοιβή είναι μικρότερη κατά 203 ευρώ(!) και το ποσοστό μείωσης του μισθού του 21,5%.

Και, βέβαια, η εργοδοσία με τη συνεργασία της ηγεσίας του σωματείου που υπέγραψε τη σύμβαση βρήκε και τα κατάλληλα προσχήματα. Ετσι, στο προοίμιο της Σύμβασης, επικαλείται «τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που επικρατούν, την εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης...» αλλά και «τις συμβατικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η εταιρεία έναντι της ΑΤΕ, ως προς τη ρύθμιση των χρεών της...» Δηλαδή, οι εργάτες πληρώνουν την καπιταλιστική κρίση, εκβιάζονται με τα χρέη προς κάποια τράπεζα, αλλά και την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, η οποία βέβαια άνοιξε το δρόμο για τους καπιταλιστές, δίνοντας το «καλό» παράδειγμα.