Ούτε ένα πιάτο φαγητό δε δίνουν στους πρόσφυγες από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής που καταφτάνουν στο νησί Λαμπεντούζα κυνηγημένοι από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά της Λιβύης και τις επεμβάσεις στις άλλες χώρες οι δήθεν «ευαίσθητες» κυβερνήσεις της Ιταλίας και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Οσοι από τους πρόσφυγες δε θαλασσοπνίγονται και καταφέρνουν να φτάσουν στο πρώτο νησί στο δρόμο για τον «παράδεισο» της ΕΕ διαπιστώνουν με οδυνηρό τρόπο ότι ο πόλεμος σε βάρος τους συνεχίζεται και εκτός των συνόρων των χωρών τους. Ο ίδιος ο δήμαρχος της Λαμπεντούζα δήλωσε ότι φαγητό υπάρχει μόνο για 4.000 πρόσφυγες, ενώ ήδη έχουν ξεπεράσει τους 6.200 και διαρκώς αυξάνονται. Επίσης, σε όλο το νησί, που στην πραγματικότητα έχει μετατραπεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες, υπάρχουν μόνο τρεις χημικές τουαλέτες. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η «λύση» που δίνει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι - με την οποία συνεργάζεται στενά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - είναι είτε να τους στείλει πίσω στις χώρες τους, δηλαδή στο στόμα του λύκου, είτε να τους μεταφέρει σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε διάφορες περιοχές της Ιταλίας. Η βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είναι πλήρως εναρμονισμένη με την κοινή μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ αλλά και με τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, όπου μόνο κροκοδείλια δάκρυα έχυσαν για τους πρόσφυγες, πλειοδοτώντας ταυτόχρονα υπέρ βομβαρδισμών και νέων κυρώσεων στη Λιβύη. Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι τα περί «προστασίας των αμάχων» και της αποφυγής «ανθρωπιστικής κρίσης» είναι φτηνές δικαιολογίες ιμπεριαλιστών. Στην πράξη πολεμάνε και κυνηγάνε τους λαούς παντού.