Η ιδιαίτερα θερμή υποδοχή που της επιφύλαξαν μαθητές και εκπαιδευτικοί, ήταν απτή απόδειξη των ακατάλυτων δεσμών που συνδέουν το ΚΚΕ με τα παιδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας στις εργατουπόλεις της περιοχής του Πειραιά.

Η Αλέκα Παπαρήγα αρχικά περιόδευσε στους χώρους του ΕΠΑΛ, όπου ο διευθυντής Κώστας Χαρακλιάς, πέρα από τις ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου και βέβαια στα βιβλία, έδειξε και την κλειστή πλέον βιβλιοθήκη αφού στα πλαίσια των δραστικών περικοπών καταργήθηκε η θέση του υπεύθυνου καθηγητή. Οπως καταργήθηκαν και μια σειρά άλλες υποστηριχτικές δομές του σχολείου, αλλά και το Γραφείο Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, το οποίο είναι απαραίτητο όπως ειπώθηκε από τους καθηγητές ιδιαίτερα σε Επαγγελματικό Λύκειο, που αριθμεί 600 παιδιά.

Τα παιδιά υποδέχτηκαν την Αλ. Παπαρήγα με συγκέντρωση και χειροκροτήματα στο προαύλιο του ΕΠΑΛ, ενώ αντίστοιχη ήταν και η υποδοχή που επιφύλαξαν οι καθηγητές γεμίζοντας το αμφιθέατρο του σχολείου.

Στη συνάντηση με τους καθηγητές η Αλέκα Παπαρήγα ανέφερε:

Το όνειρο και των δύο κομμάτων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και των συμμάχων τους, αλλά και το όνειρο της αστικής τάξης της χώρας, να καταργήσει τη μονιμότητα γενικά στο Δημόσιο, προσπαθούν να το κάνουν πραγματικότητα τώρα με την ευκαιρία της κρίσης. Πρέπει να σας πω ότι συγχρόνως - και δεν κάνουμε επιλεκτική κριτική - αναφερόμαστε σε όλα τα κόμματα εξουσίας. Πριν χρόνια όταν ήταν πρωθυπουργός ο Σημίτης άρχισαν να γίνονται προσλήψεις στο Δημόσιο ως «αορίστου χρόνου». Είμαστε το Κόμμα εκείνο που το κατήγγειλε στη Βουλή λέγοντας βάζετε το «αορίστου χρόνου» γιατί έχετε στόχους μπροστά σας. Στο χώρο της εκπαίδευσης είχατε πολλαπλές εργασιακές σχέσεις, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι, αυτά όλα αποδεικνύεται ότι δεν ήταν τυχαία. Ο στόχος ήταν η άρση της μονιμότητας.

Και οι κίνδυνοι που υπάρχουν για σας είναι εξαιρετικά μεγάλοι και εντελώς συγκεκριμένοι και μη τους υποτιμήσετε μπροστά στο τρέχον και μεγάλο ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας. Προοπτικά οι εκπαιδευτικοί θα περάσουν στην Τοπική Διοίκηση. Με τον Καποδίστρια δεν μπορούσε να υλοποιηθεί σε όλες τις γραμμές άνετα, άλλωστε κανένας νόμος, είτε καλός, είτε κακός όπως ο συγκεκριμένος. Θέλει ένα χρόνο, θέλει υποδομές. Εφόσον λοιπόν τα σχολεία μέχρι και το λύκειο, περνάνε στην ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης, πολύ περισσότερο, ο στόχος είναι οι προσλήψεις από ένα σημείο και μετά να γίνονται από τους δήμους και να μετατραπούν σε δημοτικούς υπαλλήλους. Για τους νεότερους σε ηλικία εκπαιδευτικούς που δεν θα προλάβουν να συνταξιοδοτηθούν, είναι ένα θέμα μείζον και δεν μπορεί να το αντιμετωπίσετε αύριο. Αυτός είναι ο στόχος. Ξαναλέω, τώρα αυτό περνάει. Και να σας περάσουν στους δήμους πάλι και εκεί υπάρχει εργασιακή εφεδρεία.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι με την εργασιακή εφεδρεία, όχι μόνο γιατί σε συνθήκες κρίσης πρέπει να υπερασπιστούμε χωρίς όρια τους εργαζόμενους, είναι και αυτό, αλλά και γιατί εμείς δεν δεχόμαστε τη λογική που λέει έχω υπερπληθυσμό σε ένα επάγγελμα, έχω υπερπληθυσμό σε ένα υπουργείο, σε ένα τομέα κλπ. Τα κριτήρια έχω πολλούς ή λίγους είναι αντικοινωνικά, είναι ταξικά όπως λέμε εμείς, είναι πολιτικά. Εμείς ξεκινάμε και υποστηρίζουμε μία οικονομία και κοινωνία όπου έχει εξασφαλισμένη δουλειά για όλους. Πολύ περισσότερο αν θέλετε είναι η γενική τάση και στον καπιταλισμό και στον σοσιαλισμό που εμείς υποστηρίζουμε, λόγω των νέων τεχνολογιών να μειώνεται η ζωντανή ανθρώπινη εργασία στον παραγωγικό τομέα και να χρησιμοποιούνται οι άνθρωποι στον κοινωνικό, στον πολιτιστικό.

Από αυτή την άποψη λοιπόν, μειώνεις τον αριθμό των παιδιών στις τάξεις, εν πάση περιπτώσει, μειώνεις τον χρόνο εργασίας, τις ώρες εργασίας. Και επομένως είμαστε αντίθετοι με την εργασιακή εφεδρεία η οποία έχει στόχο τις πολλαπλές εργασιακές σχέσεις, την μείωση του μεροκάματου, την εξίσωσή σας με τις κατώτερες αμοιβές, τις χειρότερες αμοιβές, τις χειρότερες συνθήκες του ιδιωτικού τομέα. Δεν θα εξισωθείτε με την ανώτερη υπαλληλία του ιδιωτικού τομέα, με τα διευθυντικά στελέχη, θα εξισωθείτε με το εργατοτεχνικό προσωπικό το οποίο το εκμεταλλεύονται άγρια και το ξεζουμίζουν. Τα πάντα στο όνομα της δικαιοσύνης...

Πέρα από την εργασιακή εφεδρεία και τις πολλαπλές εργασιακές σχέσεις, είναι και άλλα. Είναι η αφαίμαξη που γίνεται μέσα από τις φορολογικές δηλώσεις, με τους έκτακτους φόρους κλπ. Είναι και το περιεχόμενο της παιδείας, είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε σήμερα να διδάξετε τα παιδιά που δέχονται την επιρροή από πάρα πολλά κέντρα και το καταλαβαίνετε και το ζείτε.

Ποια είναι η δική μας θέση. Εμείς θα θέλαμε μέσα σε ένα βράδυ να γίνει ριζική ανατροπή, να ανατραπεί η εξουσία, όπως λέμε εμείς των μονοπωλίων, η αστική τάξη, να κοινωνικοποιηθεί ο πλούτος που ανήκει στο λαό και παράγεται από το λαό και τα λοιπά. Αυτή την προοπτική την έχουμε και πρέπει να έρθει όσο γίνεται πιο κοντά γιατί το καπιταλιστικό σύστημα ό,τι είχε να δώσει, έδωσε. Οι αγώνες έφερναν κατακτήσεις και στα πλαίσια του καπιταλισμού, προσωρινές, και πάντα πίσω από τις ανάγκες, αλλά αυτή τη στιγμή το σχετικά καινούριο που υπάρχει, εμείς το έχουμε αναδείξει πάνω από δέκα χρόνια μελετώντας τα πράγματα: Το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να κουμαντάρει την κρίση του με τα εργαλεία και τις συνταγές που το έκανε μέχρι την δεκαετία του '70 και του '80, μέχρι ακόμα και στις αρχές της δεκαετίες του '90.

Και τα βλέπετε τα αδιέξοδα. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει τα προβλήματα. Η κρίση θα βαθύνει, εάν χτυπήσει για τα καλά την πόρτα της Γαλλίας, δεν θα μιλάμε για ελεγχόμενη χρεοκοπία όπως μιλάμε σήμερα, θα είναι ανεξέλεγκτη. Δηλαδή, το ίδιο το σύστημα έχασε πια την όποια δυναμική είχε, χωρίς να έχει τόσες αντιστάσεις λαϊκές.

Επομένως αυτή τη στιγμή το θέμα της ριζικής αλλαγής είναι στην ημερήσια διάταξη αν και ο λαός δεν είναι έτοιμος να την πραγματοποιήσει, αλλά πάντα λες στο λαό το δρόμο που πρέπει να πάρει.

Ταυτόχρονα εμείς λέμε, είναι σοβαρός κρίκος σήμερα η παρακώλυση, η παρεμπόδιση των μέτρων, το σαμποτάρισμα των μέτρων. Είναι η λύση; Οχι, αλλά είναι ο κρίκος για τη χειραφέτηση του λαού.

Εργασιακή εφεδρεία: Είναι φοβερό. Και επομένως πρέπει να υπάρχει αντίθεση σε αυτό. Ούτε ένας εκπαιδευτικός στην εργασιακή εφεδρεία! Ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, δε λέω, και στους άλλους τομείς, σε καμία περίπτωση. Είναι ταξική επιλογή να βγάζεις στην εργασιακή εφεδρεία εκπαιδευτικούς.

Δεύτερον, τα χαράτσια: Να αντέξουμε να μην τα πληρώσουμε. Κατ' αρχήν ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει, ρωτήστε τους γονείς των μαθητών σας. Δεν πρέπει να έχουν συμπαράσταση και από σας; Αλλά λέω και ένα άλλο, κάποιος θα κόψει από το φαΐ του και θα πάει να δώσει. Και αυτός πρέπει να αντιπαλέψει.

Για να τελειώσω, χτες ξέρετε τι έκανε στη Βουλή ο Βενιζέλος; Λέει το εξής πράγμα: Ισχύει αναδρομικά νέος φορολογικός νόμος, αναδρομικά από 1/1/2011, τέρμα οι επιστροφές φόρων, δεν ισχύουν οι αποδείξεις που μαζεύαμε. Πρώτα είχες το 25% του εισοδήματος, τώρα πρέπει να έχεις το 50% του εισοδήματος, προσέξτε με αγορές κάτω των 5.000 ευρώ, δηλαδή αν αγοράσεις ξέρω 'γω κάτι έπιπλα για το σπίτι σου, το παιδί σου, ένα αυτοκίνητο έστω, αφαιρούνται, όπως και μια σειρά από αυτά που μπαίνανε σαν φοροαπαλλαγές και πρέπει έχεις για 50 χιλιάδες εισόδημα 25.000 αποδείξεις από όπου βγάζεις την παιδεία, την υγεία, ό,τι φοροαπαλλαγές υπήρχαν, την ΔΕΗ, τον ΟΤΕ. Το 50% των αποδείξεων τι θα είναι;

Επομένως θα μας τα πάρουν για τα καλά και θα μας βάλουν και την ηλεκτρονική κάρτα και αυτό αναδρομικά. Και μάλιστα κάποιοι ειδικοί που μίλησαν στην τηλεόραση είπαν το εξής: Πήραν σαν βάση μια οικογένεια με 50 χιλιάδες ευρώ εισόδημα το χρόνο και δύο παιδιά. Για να μην πληρώσουν παραπάνω φόρο πρέπει λέει να ξοδέψουν Οκτώβρη, Νοέμβρη, Δεκέμβρη, δωδεκάμιση χιλιάδες ευρώ! Οχι σε καύσιμα, όχι σε εκείνο, όχι στο άλλο. Κατ' αρχήν δεν έχεις δωδεκάμιση χιλιάδες ευρώ σε τρεις μήνες να ξοδέψεις. Πρέπει να υποταχθούμε σε αυτό; Δεν μένει εδώ, θα πάνε και σε άλλα μέτρα, έρχονται και άλλα, μπροστά στην 7η δόση θα έχουμε και άλλα.

Επομένως αυτή την στιγμή πρέπει να ξεσηκωθούμε, βεβαίως εμείς βάζουμε στόχο στον ξεσηκωμό, αυτό που λέμε στο θέμα της εξουσίας. Δεν αρκεί να πέσει η κυβέρνηση και να έρθει μία όμοια. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ φωνάζανε για συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ για να κάνουν ισχυρή Βουλή. Αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε από μία αφετηρία, διότι αν σκύψουμε το κεφάλι και παίρνουν τα μέτρα, θα μας «αλλάξουν τα φώτα».

Οι εκβιαστές δεν κάνουν πίσω όταν ο εκβιασμός περνάει. Και εδώ γίνεται ένας εκβιασμός. Και οι δόσεις των δανείων είναι πολλές, πάμε για «κούρεμα» άγριο 50%, αυτή είναι μία ελεγχόμενη χρεοκοπία. Οι τραπεζίτες, οι πιστωτές κλπ. λένε το εξής: θα κάνεις και άλλες μεταρρυθμίσεις για να προχωρήσουμε στις δόσεις. Η μεταρρύθμιση ταυτίζεται με την ταξική επιλογή της χρεοκοπίας του λαού. Αυτές τις μεταρρυθμίσεις πρέπει να τις πολεμήσουμε με κάθε τρόπο. Γιατί πρόκειται για μέτρα διαρκείας. Για να σας πω, μπορεί να κάνεις έναν αγώνα και να μην τα καταφέρεις λόγω συσχετισμών δύναμης. Είναι όμως επένδυση για το αύριο.

Αν τα μέτρα περάσουν χωρίς αντίσταση, ξέρετε τι ψυχολογία υπάρχει στον κόσμο; Ο,τι θέλετε! Μέχρι και συνενοχής! Και πρέπει να το αποτρέψουμε και ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί, που η στάση τους είναι ένα μάθημα ζωής και για τα παιδιά.