Ψηφίζεται την ερχόμενη βδομάδα από την Ολομέλεια ο προϋπολογισμός της Βουλής για το 2012 και όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του προέδρου της Βουλής Φ. Πετσάλνικου, για το επόμενο έτος «επέρχονται περικοπές συνολικού ποσού 27 εκατ. ευρώ, που σημαίνει μείωση κατά 13,65% σε σχέση με τον ψηφισθέντα Προϋπολογισμό του 2011». Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι και ο προϋπολογισμός του 2011 ήταν ήδη μειωμένος κατά 20 εκατ. ευρώ, δηλαδή κατά 9,29% σε σχέση με το οικονομικό έτος 2010.

Το συνολικό ύψος των πιστώσεων που προτείνονται με το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2012 είναι 170.972.000 ευρώ έναντι 197.988.000 ευρώ του οικονομικού έτους 2011. Οπως ανακοίνωσε ο Φ. Πετσάλνικος, το σύνολο των μειώσεων των δαπανών των προϋπολογισμών της Βουλής για τα οικονομικά έτη 2010, 2011 και 2012 ανέρχεται στα 51.168.000 ευρώ, μειωμένο κατά 23% σε σχέση με το 2009.

Οι περικοπές κατά 27 εκατ. ευρώ στον προτεινόμενο προϋπολογισμό για το επόμενο έτος (2012) οφείλονται, σύμφωνα με την ανακοίνωση, κατά 70% σε μειώσεις των δαπανών για αμοιβές (βουλευτών και προσωπικού της Βουλής) και κατά 30% σε μειώσεις των λειτουργικών εξόδων (π.χ. μετακινήσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό, δημόσιες σχέσεις, προμήθειες, μισθώσεις κ.ά.).

Από την ανακοίνωση, είναι φανερή η προσπάθεια να καθαρθεί ο αντιλαϊκός ρόλος του Κοινοβουλίου, όπου οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί για το λαό και οι νόμοι που ψηφίζονται είναι ενάντια στα συμφέροντά του. Οι τυμπανοκρουσίες για μειώσεις δαπανών στη Βουλή στόχο έχουν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, με τον πλέον αντιπροσωπευτικό θεσμό του, συμμετέχει μαζί με το λαό στον επιμερισμό των συνεπειών από την κρίση, για να καμφθούν και να αποπροσανατολιστούν οι λαϊκές αντιδράσεις για την κυρίαρχη πολιτική.

Σε κάθε περίπτωση, το ΚΚΕ έχει προτείνει εδώ και καιρό τη μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης, την κατάργηση της πρόσθετης αμοιβής των βουλευτών από τη συμμετοχή τους στις εργασίες των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, ενώ εκκρεμεί και η συζήτηση πρότασης νόμου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, στην οποία προβλέπεται ότι οι βουλευτές θα παίρνουν σύνταξη από το Ταμείο στο οποίο ήταν ασφαλισμένοι πριν την εκλογή τους.