Η ΧΑΡΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ: «Ενα δείγμα του τι μπορεί να καταφέρει η κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον κ. Παπαδήμο είχαμε χθες, με την απόφαση για την πλήρη άρση του καμποτάζ στις κρουαζιέρες (...) Εδώ και χρόνια ήταν γνωστό πως πολλές ξένες εταιρείες ήθελαν να επενδύσουν σε υποδομές στην Ελλάδα και να πολλαπλασιάσουν τις επισκέψεις κρουαζιεροπλοίων. Τις εμπόδιζαν, όμως, μια μικρή μειοψηφία συνδικαλιστών, η απειλή του συνεχούς κλεισίματος των λιμανιών λόγω απεργιών και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να δώσει μια λύση στο πρόβλημα. Είναι εξαιρετικά θετικό ότι τα κόμματα ευθύνης αποφάσισαν να στηρίξουν την πλήρη απελευθέρωση» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ: «Η κυβέρνηση οφείλει να είναι πολύ προσεκτική και κυρίως έμπρακτα ευαίσθητη - με τους χρονίους πάσχοντες από σοβαρές ασθένειες. Δεν είναι απάντηση στα όσα σκανδαλώδη καταγγέλλονται κατά καιρούς (...) να περικοπούν τα επιδόματα και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από οροθετικούς, μεταμοσχευμένους, πάσχοντες από αυτισμό ή μεσογειακή αναιμία (...) πρέπει να υπάρξει μια κόκκινη γραμμή. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ανθρωπιά» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ)

ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΙ: «Χρειάζεται λοιπόν μια συντεταγμένη πορεία της κυβέρνησης, έγκαιρη προώθηση των αναγκαίων νομοθετικών ρυθμίσεων και σαφή χρονοδιαγράμματα εφαρμογής των μέτρων. Και τα τρία κόμματα που στηρίζουν το κυβερνητικό σχήμα οφείλουν να αποδεικνύουν εμπράκτως και καθημερινά αυτή τη στήριξη, χωρίς παλινωδίες, "διαφωνίες" για θέματα που δεν άπτονται του κυβερνητικού έργου, το οποίο άλλωστε έχει προσδιοριστεί από την αρχή...» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΡΑΒΑΤΕ ΜΕ ΚΙ ΑΣ ΚΛΑΙΩ: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμμετοχή στην ΕΕ και στο ευρώ σημαίνει εξ ορισμού ισότιμο αυτοπεριορισμό της εθνικής κυριαρχίας των κρατών-μελών μέχρι ενός ορίου (...) Με τις νέες ρυθμίσεις όμως που εισηγείται η Γερμανία (...) έχουμε μια σοβαρή αποεθνικοποίηση της κυβερνητικής εξουσίας στο εσωτερικό των κρατών-μελών (...) απαιτούνται δύο "νομιμοποιητικές" προϋποθέσεις. Πρώτον, μια κοινωνική-οικονομική, μέσω ενός σταθερού μηχανισμού "μεταφοράς πόρων" από τις πλεονασματικές στις ελλειμματικές χώρες της Ενωσης. Και δεύτερον, μια δημοκρατική, μέσω ενός εκδημοκρατισμού των ευρωπαϊκών θεσμών και των οργάνων. Διαφορετικά, θα οξυνθούν οι εσωτερικές αντιδράσεις στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη» (από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).