Πριν στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών για την παράδοση του «καλού» τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας στην Τράπεζα Πειραιώς, η συγκυβέρνηση ετοιμάζει τη μεγάλη αρπαγή της υποθηκευμένης αγροτικής ακίνητης περιουσίας, μέσω δύο άρθρων σε νομοσχέδιο που έδωσε χτες στη δημοσιότητα περί της ...«υγιεινής και ασφάλειας των ζωοτροφών» και τα οποία αφορούν στη διαδικασία εκκαθάρισης που έχει ξεκινήσει για το «κακό» τμήμα της ΑΤΕ. Επιβεβαιώνονται έτσι οι εκτιμήσεις που από την πρώτη στιγμή διατύπωσαν οι κομμουνιστές για τις έμμεσες επιπτώσεις που θα είχε η ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας.

Στο άρθρο 42 αναφορικά με τα «μη εξυπηρετούμενα ενυπόθηκα δάνεια» ορίζεται ότι για βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα δάνεια που χορηγήθηκαν «κατά αγροτών ή κατά τρίτων» (σ.σ. εννοεί δάνεια αγροτικών συνεταιρισμών) «το ποσό του δανείου, για το οποίο έχει εγγραφεί υποθήκη, περιορίζεται σε ποσοστό εκατόν είκοσι τοις εκατό (120%), εφόσον δεν υπερβαίνει το διπλάσιο αυτού, ενώ περιορίζεται στο διπλάσιο αυτού, αν είναι ανώτερο, κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος».

Το αμέσως επόμενο άρθρο 43 ορίζει ότι η ληξιπρόθεσμη οφειλή πρέπει να εξοφληθεί εφάπαξ με καταβολή ολόκληρου του ποσού. Αν για οποιονδήποτε λόγο ο υπόχρεος δεν προχωρήσει στην εξόφληση της οφειλής αυτής, τότε το σχετικό ποσό θεωρείται ως νέο δάνειο με διάρκεια από 5 έως 10 έτη και επιτόκιο 5%. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, «η Τράπεζα δύναται να απαιτεί το δικαίωμα εκμίσθωσης του ακινήτου και την εκχώρηση του μισθώματος του εκμισθούμενου αγροτικού ακινήτου σε αυτήν, μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του δανείου». Με απλά λόγια, ο αγρότης χάνει ουσιαστικά την κυριότητα επί του ακινήτου του, η οποία περνά στην τράπεζα με σκοπό να το νοικιάζει, ενώ το ποσό του ενοικίου θα «πηγαίνει» προς εξόφληση του δανείου.

Η παράγραφος 5 του ίδιου άρθρου ορίζει ότι σε περίπτωση που δεν γίνει κατορθωτό να ενοικιασθεί, για οποιονδήποτε λόγο το ακίνητο, τότε κινείται η διαδικασία κατάσχεσής του.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με υπολογισμούς, περί το 80% των ενυπόθηκων δανείων των αγροτικών συνεταιρισμών είναι μη εξυπηρετούμενα, ενώ για να γίνουν κατανοητοί οι σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης θα πρέπει κανείς να υπολογίσει ότι το σύνολο των συνεταιρισμών ανά την επικράτεια διαθέτει τεράστια ακίνητη περιουσία σε περιοχές - «φιλέτα».

Είναι σημαντικό επίσης το εξής: Οταν χορηγήθηκαν τα δάνεια οι αξίες των ακινήτων στη χώρα μας ήταν κατά πολύ υψηλότερες από τις τρέχουσες τιμές, όπως επίσης και οι τιμές των ενοικίων ήταν αισθητά υψηλότερες από τα σημερινά επίπεδα. Αρα, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι τα ενοίκια που υποτίθεται θα καταβάλλονται - γιατί είναι αστείο να πιστεύει κάποιος ότι ένας καταχρεωμένος αγρότης ή συνεταιρισμός θα μπορέσει να καταβάλει εφάπαξ το σύνολο του οφειλόμενου ποσού - είναι αδύνατον να καλύψουν τα τοκοχρεολύσια, τα οποία παραμένουν σε επίπεδα προ κρίσης, οπότε με μαθηματική ακρίβεια τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μαζικές κατασχέσεις αγροτικής ακίνητης περιουσίας.

Είναι ολοφάνερο ότι μετά από άλλα υπουργεία, όπως, για παράδειγμα, το Οικονομικών με τους υπέρογκους φόρους στα ακίνητα και στην αγροτική γη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παίρνει τη σκυτάλη για την επιτάχυνση της πολιτικής συγκέντρωσης της γης σε ένα αριθμό μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, διαδικασία που προϋποθέτει την αρπαγή των ακινήτων και της αγροτικής γης από τους σημερινούς κατόχους τους.