Σ/φοι, από τους καιρούς της διατύπωσης της ιδεολογίας μας μέχρι τις μέρες μας, πρωτοπόροι διανοητές - αγωνιστές της κοινωνικής αλλαγής αφιέρωσαν το «είναι» τους να «ανθρωπέψει» ο άνθρωπος, σπάζοντας τα δεσμά της κοινωνικής δουλείας. Μπροστάρηδες των ιδεών μας «ξόδεψαν» καρδιά και ψυχή, προκειμένου ο μουζίκος λαός αποκτήσει ταξικό κριτήριο, συλλογική συνείδηση, αγωνιστικό φρόνημα. Οι κομμουνιστές πρωτοπόροι των ιδεών και των αγώνων δε λογάριασαν θυσίες και κόπους, ώστε να προκόψει στη συνείδηση του λαού η ιδέα του ιστορικού ρόλου της εργατικής τάξης.

Κανένα κόμμα, πλην ΚΚΕ, δε σήκωσε «ανάστημα» στην κυρίαρχη τάξη και την ιδεολογία της, ώστε ο ταπεινωμένος λαός να σηκωθεί στα «ουράνια». Οσα κατάκτησε ο λαός «φέρουν» την ανεξίτηλη σφραγίδα της συνειδητής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης που σε συνθήκες παρανομίας, φυλακής, εξορίας, εκτελέσεων, δεν απαρνήθηκε το λαό και τον υπερασπίστηκε με απαράμιλλη αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια.

Και ενώ νιώθω σαν κάτι να με «πνίγει» με τόσο συντροφικό αίμα προς «τιμήν» ενός λαού που χειραγωγείται και συμβιβάζεται, μια «εικόνα» με ζωντανεύει και ζεσταίνει την καρδιά μου: Είναι η ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα συνεδρίων του Περισσού όπου οι σ/φοι αντιπρόσωποι του 19ουΣυνεδρίου του ΚΚΕ σε ώρες «κρίσης» για το κίνημα και το κόμμα καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα που βασανίζει, κατατρώει, φαρμακώνει όλους μας δεκαετίες τώρα. Θα «βγούμε» οριστικά από την περιχαράκωση και θα «μπούμε» στο χρέος να «τραντάξουμε» το κομμάτι του λαού που «αδιαφορεί», ώστε την ώρα εκείνη της «εφόδου» μια ελάχιστη μερίδα του «ουδετεροποιηθεί» και οι πολλοί να συνταχθούν και να ακολουθήσουν;

Η μερίδα του λαού που φυγομαχεί και αυτοχειριάζεται ψάχνει διέξοδο, αναζητά «αποκούμπι». Αν εμείς δεν πλησιάσαμε αυτόν τον κόσμο ή τον πλησιάσαμε και του μιλήσαμε για τα «επιμέρους» και όχι συνολικά για την πρόταση της λαϊκής εξουσίας, τότε το ταξικό μας χρέος παραμένει και περιμένει...

Σ/φοι, το «όλο» εγχείρημά μας θα βασιστεί σ' αυτό το λαό. Αν εξαιρεθούν οι συνδαιτυμόνες της άρχουσας τάξης και η «λουμπιναρία» ο κύριος όγκος αυτού του κόσμου θα κερδηθεί και η συμμετοχή του στην ταξική ιδεολογική διαπάλη θα προσδώσει στη δράση του ταξικό επαναστατικό περιεχόμενο. Σ/φοι σε κάθε περίπτωση δεν θα απαρνηθούμε την ιστορία μας, την καταλυτική παρουσία του ΚΚΕ στην υπόθεση της εργατικής τάξης, δεν θα «ξεπουλήσουμε» τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 20ούαιώνα που σήκωσε τον εργάτη στα δύο του άκρα.

Ωστόσο, αξιοποιώντας τη σωρευμένη πείρα του πρώτου πειράματος επιβάλλεται κάθε «απόστημα» που «παραχαράσσει» την εξουσία του προλεταριάτου να αποκόβεται από τον επαγρυπνούντα και υποψιασμένο λαό όσο θα είναι καιρός....

Σ/φοι, επιτακτική αναγκαιότητα των καιρών της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και της ίδιας της ιδιοσυστασίας μας σαν μαρξιστικό προλεταριακό κόμμα νέου τύπου, επιβάλλει τούτο το συνέδριο να «κρίνει» πολλά, να «δεσμευτεί» για πιο πολλά και να πραγματώσει πολλά, πολλά περισσότερα.

Καλές αποφάσεις.