Μετά το ΔΝΤ, που δημοσιοποίησε προχτές με έκθεσή του τις ανησυχίες και τους κινδύνους που συνεπάγεται η κρίση στην Ευρωζώνη για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι ήρθε χτες να ομολογήσει τα ζόρια των αστών στη διαχείριση της βαθιάς κρίσης, λέγοντας ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη αναμένεται να ανακάμψει σταδιακά από το δεύτερο εξάμηνο του 2013, αλλά η προοπτική αυτή υπόκειται ακόμη σε «πτωτικούς κινδύνους».

Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζήτησε να εφαρμοστεί το ταχύτερο η τραπεζική ένωση, χαρακτηρίζοντας το βήμα αυτό «ένα μάθημα - κλειδί από την κρίση στην Κύπρο». «Πρέπει να εφαρμόσουμε τον ενιαίο μηχανισμό επίβλεψης το συντομότερο δυνατόν. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η αυστηρότερη επίβλεψη των τραπεζικών συστημάτων στις χώρες - μέλη (της ΕΕ) σε (κεντρικό) ευρωπαϊκό επίπεδο μπορεί να κάνει μόνο καλό», σημείωσε.

Ο ίδιος ζήτησε περισσότερα επεκτατικά μέτρα στο μείγμα διαχείρισης της κρίσης και επισήμανε την ανάγκη «να ρεύσουν ξανά πιστώσεις προς τις επιχειρήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τις τράπεζες». Από την πλευρά της, η Α. Μέρκελ αξιοποίησε τις δυσοίωνες εκτιμήσεις του ΔΝΤ για να ζητήσει συνέχιση και επιτάχυνση των φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων σε όλη την Ευρωζώνη. Η ανάλυση είναι «σωστή», παρατήρησε και πρόσθεσε ότι «η λύση για την Ευρώπη είναι να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της».

Η ίδια αναφέρθηκε με νόημα στη Γαλλία, χαρακτηρίζοντας τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα ως «σημαντικές για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης συνολικά». Στην προσπάθεια να τονώσει την οικονομία της με χρήμα προς το κεφάλαιο, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι σχεδιάζει χαλάρωση της λιτότητας, γεγονός που θα αυξήσει για άλλον ένα χρόνο τα επίπεδα χρέους της.

Συμπληρωματικά στην έκθεση για την οικονομία, το ΔΝΤ εκτίμησε χτες ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι περισσότερο σταθερό απ' ό,τι ήταν πριν από έξι μήνες, ωστόσο ένας αριθμός προκλήσεων συνεχίζει να υφίσταται.

Σύμφωνα με σχετική έκθεση, το ιδιωτικό χρέος είναι βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, καθώς η μείωση των χρεών στην οποία πρέπει να προχωρήσουν ορισμένες εισηγμένες εταιρείες, αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο του συνολικού χρέους των εισηγμένων εταιρειών της περιφέρειας που αναλύεται στην έκθεση. Στην ίδια έκθεση το ΔΝΤ κάνει λόγο για νέους κινδύνους που συνδέονται με τη διευκολυντική στάση που έχουν υιοθετήσει στη νομισματική τους πολιτική οι κεντρικές τράπεζες, για να αντιμετωπίσουν την κρίση με επεκτατικά μέτρα στο μείγμα της διαχείρισης.

Σημειώνει ότι οι πολιτικές αυτές είναι κρίσιμης σημασίας, ώστε να στηριχθεί η οικονομία, προειδοποιεί ωστόσο ότι η χρήση τους για παρατεταμένη περίοδο μπορεί να δημιουργήσει παρενέργειες, όπως η υπερβολική ανάληψη κινδύνου, η μεγάλη μόχλευση και ο κίνδυνος να δημιουργηθούν φούσκες στις αγορές. Τέτοιοι κίνδυνοι, λέει το ΔΝΤ, είναι ιδιαίτερα ισχυροί στις ΗΠΑ. Το Ταμείο αναφέρει επίσης ότι η χαλαρή πολιτική στις ανεπτυγμένες οικονομίες περνά και στις αναδυόμενες.

Οπως επισημαίνει, ο δανεισμός στις διεθνείς αγορές από επιχειρήσεις που προέρχονται από τις αναδυόμενες αγορές, αναπτύσσεται με ρυθμό ρεκόρ, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αυτές να εκτίθενται σε συναλλαγματικούς κινδύνους και στους κινδύνους από την αύξηση της μόχλευσης. Αυτό καθιστά τις αναδυόμενες αγορές πιο ευαίσθητες στις ευμετάβλητες κεφαλαιακές ροές, προειδοποιεί το ΔΝΤ.

Ειδικά για την Ευρωζώνη, το Ταμείο διαπιστώνει «χρηματοπιστωτικό κατακερματισμό» και προκρίνει την τραπεζική ενοποίηση, προκειμένου «να βοηθήσει στην απελευθέρωση της ροής πίστωσης στην οικονομία και να αυξήσει την ανθεκτικότητα της νομισματικής ένωσης».

Στην ίδια έκθεση, το ΔΝΤ κάνει ξεχωριστή αναφορά στα χρέη των συνταξιοδοτικών ταμείων του Δημοσίου και των ασφαλιστικών εταιρειών στις ΗΠΑ, τα οποία βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα, γεγονός που ενδέχεται να αποτελέσει κίνδυνο για τη βιωσιμότητά τους. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, τα συνταξιοδοτικά ταμεία πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ενδεχόμενες μελλοντικές ελλείψεις χωρίς καθυστέρηση, μέσω της αναδιάρθρωσης των συντάξεων, την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και τη σταδιακή αύξηση των εισφορών.

Συστήνει, δηλαδή, να πάρουν μέτρα αντίστοιχα με αυτά που παίρνονται στην Ευρωζώνη. Είναι φανερό ότι, ανεξάρτητα από το μείγμα της αστικής διαχείρισης, οι συνέπειες που αυτή έχει για το λαό είναι ίδιες σε όλο τον κόσμο, παρά την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κοροϊδέψει το λαό ότι το «μοντέλο Ομπάμα» είναι καλύτερο από αυτό που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη και πως αυτό θα σώσει το λαό.

Τέλος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Bundesbank, η συμμετοχή της Γερμανίας στα λεγόμενα «ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης» και η ενίσχυση των αποθεματικών των ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης, διόγκωσαν το ομοσπονδιακό χρέος του 2012, το οποίο σκαρφάλωσε στα 2,17 τρισ. ευρώ, φτάνοντας το 81,9% του ΑΕΠ. Το χρέος είναι πλέον πολύ παραπάνω από το 60% που ορίζει σαν ανώτατο όριο το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας το χρέος αυξήθηκε κατά 81 δισ. ευρώ το περασμένο έτος παρά το γεγονός ότι το ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης κατέγραψε πλεόνασμα 4 δισ. ευρώ το 2012.