Αύριο είναι η καταληκτική ημερομηνία του διαγωνισμού για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων σε ιδιωτικούς μονοπωλιακούς ομίλους και ήδη πληροφορίες που αφήνει να διαρρεύσουν το ΤΑΙΠΕΔ αναφέρουν «έντονο ενδιαφέρον» από μεγάλους διεθνείς επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των κατασκευών και της διαχείρισης αεροδρομίων. Το κατά πόσο η προσπάθεια της συγκυβέρνησης να προχωρήσει στην παράδοση των κρατικών αεροδρομίων με συμβάσεις μακράς παραχώρησης - 35 έως 40 έτη κατ' αρχήν και με προοπτική ανανέωσης - θα ευοδωθεί άμεσα ή θα δοθεί νέα παράταση στο διαγωνισμό είναι κάτι που θα το δούμε σύντομα.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν διάφορες «ενστάσεις» στελεχών αεροπορικών εταιρειών για τη μορφή υπό την οποία η συγκυβέρνηση επιδιώκει την αποκρατικοποίηση των αεροδρομίων της, θέτοντας ως βασικό «ανασχετικό παράγοντα» την ομαδοποίησή τους ανά 7 - 10 αεροδρόμια για να παραχωρηθούν «πακέτο» στους ιδιώτες. Οι ενστάσεις ανέφεραν πως ορισμένα αεροδρόμια, που παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή επιβατική κίνηση (Θεσσαλονίκης ή Ρόδου, για παράδειγμα) θα ήταν εύκολο να ιδιωτικοποιηθούν, ωστόσο η υποχρεωτική «αγορά» μαζί με αυτά και ορισμένων άλλων που τα έσοδά τους δεν είναι «ελκυστικά» - όπως προβλέπει ο σχετικός διαγωνισμός - καθιστά το όλο εγχείρημα επισφαλές...

Για να ξεπεραστεί ο... σκόπελος έχουν προταθεί διάφορα εναλλακτικά σενάρια, όπως κλείσιμο των μη εμπορικών ή υποβάθμισή τους σε μια συμπληρωματική λειτουργία των 4 - 5 αεροδρομίων που θεωρούνται βασικά. Οποια κι αν είναι η τελική εξέλιξη του ζητήματος, το κύριο είναι ότι ο εργαζόμενος λαός θα βγει πολύπλευρα ζημιωμένος, καθώς οι σχεδιασμοί για την ιδιωτικοποίηση των εγχώριων αεροπορικών υποδομών δε γίνονται υπό το πρίσμα της εξυπηρέτησης των δικών του αναγκών αλλά για την ενίσχυση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, όπως είναι άλλωστε φυσικό στα πλαίσια αυτού του συστήματος.