H εκλογολογία είναι βέβαιο ότι θα παρακολουθεί την πολιτική επικαιρότητα καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου που θα χρειαστεί να διανυθεί έως ότου ο κ. Σημίτης αποφασίσει να ανοίξει τα χαρτιά του και να προσδιορίσει σαφώς το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Μέχρι τότε το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση θα επιδίδονται σε προεκλογικές προετοιμασίες - όπως για παράδειγμα φιέστες και περιοδείες τύπου Αχαΐας - αλλά, ταυτόχρονα θα ισχυρίζονται ότι «δεν τους απασχολεί το θέμα των εκλογών»...

Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική. «Πρέπει να κάνουμε τις εκλογές όποτε είμαστε σίγουροι ότι θα τις κερδίσουμε», είπε την περασμένη Τρίτη, κατά τη συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, αφήνοντας παράλληλα να φανεί ότι διακατέχεται από την άποψη «το γοργόν και χάριν έχει»... Αντίληψη που, παρεμπιπτόντως, είναι εξαιρετικά διαδομένη στο εσωτερικό της κυβέρνησης.

Από την πλευρά του ο κ. Σημίτης αρνήθηκε και στο ΕΓ και προχτές στο Υπουργικό Συμβούλιο να δώσει διευκρινίσεις για τις σκέψεις του γύρω από το χρόνο των εκλογών.

Αφ' ενός γιατί ούτε ο ίδιος γνωρίζει τις εισηγήσεις που θα του κάνουν οι... εκλογομάγειροί του μετά τα απαραίτητα γκάλοπ που θα προηγηθούν πριν ληφθούν οι αποφάσεις, αφ' ετέρου διότι θέλει να διατηρήσει για άκρως προσωπική χρήση το χαρτί των εκλογών.

Πάντως εκεί που έχει καταλήξει ο κ. Σημίτης, είναι όσον αφορά τη μέγιστη δυνατή προεκλογική αξιοποίηση της περί της ΟΝΕ προπαγάνδας. Ούτε λίγο ούτε πολύ η ΟΝΕ μετατρέπεται σε... παραβάν της εκλογολογίας, αφού όλα τα σενάρια για το χρόνο των εκλογών συνδέονται άμεσα με την αίτηση ένταξης στην ΟΝΕ. Εξ ου και οι «πληροφορίες» που, άλλες μιλούν για εκλογές - αφού πρώτα η ΕΕ λάβει την οριστική απόφαση για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ - και άλλες μιλούν για εκλογές πολύ νωρίτερα και αφού πρώτα η κυβέρνηση λάβει την έστω ανεπίσημη - αλλά αξιοποιήσιμη στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι - διαβεβαίωση για την ικανοποίηση του αιτήματός της από την ΕΕ.

Παράλληλα έμφαση θα δοθεί στην ενίσχυση της φιλολογίας περί «διεύρυνσης» του ΠΑΣΟΚ, με την οποία η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να δείξει ότι θέσεις της έχουν... απήχηση σε όλο το «κεντρο-αριστερο-δέξιο» τόξο. Εδώ ειδικά, πέραν των «προοδευτικών μεταγραφών» τύπου Κοντογιαννόπουλου, απείρου κάλλους θα είναι τα όσα θα δούμε με τους διάφορους που θα περιφέρουν κατά απίθανο τρόπο τα ληγμένα «αριστερά» τους διαβατήρια για να συμβάλουν στην απάτη πως το ΠΑΣΟΚ είναι και... «αριστερό» κόμμα, και ως εκ τούτου να βρουν μια θέση στα ψηφοδέλτιά του.

Θα πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι πέρα από τον «πονοκέφαλο» επιλογής του χρόνου προκήρυξης των εκλογών, ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει ένα ακόμα πρόβλημα αυτό τον καιρό. Και τούτο σχετίζεται με την κριτική που ασκείται στο στενό περιβάλλον του. Δεν είναι τυχαίο ότι στο ΕΓ υπήρξε πυρ ομαδόν κατά του υπεύθυνου του γραφείου Τύπου του, με τη σε υψηλούς τόνους προτροπή «μάζεψέ τον τον Πανταγιά». Εκτός του τελευταίου που κατηγορήθηκε για «διαστρέβλωση» των αποφάσεων της Κυβερνητικής Επιτροπής και του ΕΓ, μέσω επιλεγμένων «διαρροών» προς μερίδα του Τύπου, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος της κριτικής υπήρξε και ο υφυπουργός στον πρωθυπουργό Γ. Πασχαλίδης, που θεωρήθηκε «λίγος» όσον αφορά τη διασύνδεση της κυβέρνησης με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Πρόκειται για αιτιάσεις που σε άλλη περίοδο δε θα απασχολούσαν τον κ. Σημίτη, αλλά ενώπιον μιας προεκλογικής περιόδου δεν τον αφήνουν καθόλου αδιάφορο.