Από τις ενημερώσεις της κυβέρνησης για την πανδημία και τα δελτία των ειδήσεων ένα πράγμα δεν πρόκειται να ακουστεί ποτέ: Πόσοι εργαζόμενοι εκθέτουν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο, πόσοι σακατεύονται από τις ελλείψεις σε μέτρα υγείας και ασφάλειας. Οι ελλείψεις αυτές υπήρχαν βέβαια και πριν από την πανδημία, στις σημερινές συνθήκες όμως της εντατικοποίησης μετατρέπουν σε πραγματικές «παγίδες» τους χώρους δουλειάς. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι καταγγελίες που συνεχίζονται αμείωτες για «ατυχήματα» που βάζουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα, ακόμα και τη ζωή των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που συνεχίζουν τη λειτουργία τους. Οπως αυτό που έγινε τις προάλλες σε μεγάλο εργοστάσιο του Μετάλλου, όταν ανειδίκευτος εργάτης αναγκάστηκε να εκτελέσει εργασία ειδικευμένου συνεργείου, με αποτέλεσμα να εκσφενδονιστεί βίδα και από τύχη να μη χαθεί το μάτι του, αφού το εξάρτημα «προσγειώθηκε» στο φρύδι του. Σε αυτό, όπως και σε άλλα εργοστάσια, η εργοδοσία έδωσε το Πάσχα πριμ στους εργαζόμενους, ως «αναγνώριση της συνεισφοράς τους για την απρόσκοπτη λειτουργία του εργοστασίου» την περίοδο της πανδημίας. Για να συνεχίζεται όμως απρόσκοπτα η κερδοφορία των ομίλων, οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε κάθε λογής κινδύνους, εξαιτίας των ελλείψεων σε μέτρα προστασίας, της εντατικοποίησης, της εξάντλησης από τις υπερωρίες, όσοι συνεχίζουν να εργάζονται και δεν βρίσκονται σε κάποια αναστολή σύμβασης ή δεν έχουν ήδη απολυθεί. Και είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται για μια «έκτακτη» κατάσταση, αλλά για καθεστώς που ήρθε για να μείνει, στο φόντο της νέας καπιταλιστικής κρίσης, που θέλουν να φορτώσουν ξανά στους εργαζόμενους και το λαό.