Στην Ολομέλεια της Βουλής ψηφίζονται αύριο Τετάρτη οι συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ με εκείνες της Ιταλίας και της Αιγύπτου για την οριοθέτηση ΑΟΖ, συμφωνίες που αποτελούν κρίκο στην αλυσίδα επικίνδυνων «διευθετήσεων» υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Οι συμφωνίες κατατέθηκαν ως δύο ξεχωριστά νομοσχέδια από το υπουργείο Αμυνας, τα οποία η κυβέρνηση προωθεί για ψήφιση με συνοπτικές διαδικασίες.

Χτες οι συμφωνίες επικυρώθηκαν μέσα σε μία συνεδρίαση από την αρμόδια Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.

Πέρα από τη βιασύνη της κυβέρνησης να περάσει τις συμφωνίες, αυτό που αναδείχθηκε ήταν η στρατηγική σύμπλευση, πέρα από επιμέρους διαφορές ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, όσον αφορά τόσο τις συμφωνίες όσο και την καλλιέργεια αυταπατών και ψεύτικων προσδοκιών για το ρόλο των «εταίρων» και «συμμάχων», δηλαδή των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, στην τοποθέτησή του στην Επιτροπή συνέχισε τα κυβερνητικά πανηγύρια, κάνοντας λόγο για «δίκαιες συμφωνίες», πως με αυτές «η χώρα αποκτά ΑΟΖ με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας» και πως «το συνολικό αποτέλεσμα κρίνεται κατά την κυβέρνηση ιδιαίτερα ικανοποιητικό», γιατί «συνδυάζει την επέκταση των Ζωνών με νομική κατοχύρωση των πάγιων θέσεων της χώρας, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, κ.ο.κ.», κρύβοντας βέβαια τα όσα προβλέπονται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και το γεγονός ότι οι συμφωνίες αυτές αποτελούν ολοφάνερα «κρίκο» στις διευθετήσεις και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με αμερικανοΝΑΤΟϊκή σφραγίδα που προωθούνται και στην Ανατ. Μεσόγειο.

Η συμφωνία στη στρατηγική αυτή που επιτάσσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης αποτυπώθηκε και στις τοποθετήσεις των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, απογειώνοντας την κοροϊδία, ψήφισε «υπέρ» στη συμφωνία με την Ιταλία και «παρών» στη συμφωνία με την Αίγυπτο, επιχειρώντας να θολώσει τα νερά σε ό,τι αφορά το περιεχόμενό τους.

Οπως ανέφερε για τη συμφωνία με την Ιταλία η εισηγήτριά του, Τ. Αναγνωστοπούλου, «οι οριοθετήσεις για να εξασφαλιστεί η ειρήνη, η σταθερότητα και η ενίσχυση του πολιτικού κεφαλαίου της χώρας δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο με συμβιβασμούς», όπως βάφτισε το «παζάρεμα» των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών διευθετήσεων, σπεύδοντας να προσθέσει πως αυτοί πρέπει να «εντάσσονται όμως σε εθνική στρατηγική, κάτι που ωστόσο δεν υπάρχει».

Ενώ ο δεύτερος εισηγητής του, Γ. Κατρούγκαλος, ανέφερε όσον αφορά τη συμφωνία με την Αίγυπτο ότι «μπορεί αν ενταχθεί σε πλαίσιο συνολικής στρατηγικής να διεμβολίσει την παράνομη συμφωνία Τουρκίας - Σάρατζ», αλλά ζήτησε «να υπάρξουν ρήτρες που να διασφαλίζουν εκατέρωθεν τα κυριαρχικά δικαιώματα» και τη «σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών για να συζητηθούν αυτά τα θέματα», ενώ αναφέρθηκε και «στην ανάγκη από κοινού χάραξης εθνικής στρατηγικής που θα διασφαλίζει την απαραίτητη ενότητα του ελληνικού λαού», τη στοίχιση δηλαδή του λαού στα επικίνδυνα σχέδια με αμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα.

Σε ανακοίνωση δε της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ - η οποία συνεδρίασε χτες υπό την προεδρία του Αλ. Τσίπρα - η κυβέρνηση εγκαλείται γιατί δεν τρέχει πιο αποφασιστικά τα σχέδια της αστικής τάξης με αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα και ότι «όφειλε να εργάζεται για την επανεκκίνηση των διερευνητικών για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, με προσφυγή στη Χάγη, εάν αποτύχουν», φέρνοντας άλλωστε ως «εμβληματικό παράδειγμα» για την «ειρηνική επίλυση των διαφορών και την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας» τη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών για την «ευρωτλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων.

Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε και τις δύο συμφωνίες, η Ελληνική Λύση επιφυλάχθηκε για την Ολομέλεια, ενώ το ΜέΡΑ25 καταψήφισε γιατί, όπως ανέφερε η ειδική του αγορήτρια Σ. Σακοράφα, «οι μεμονωμένες διμερείς συμφωνίες ΑΟΖ δεν μπορούν να αποτελέσουν πραγματική λύση στις σημερινές συνθήκες στην Ανατ. Μεσόγειο», και πρότεινε ο καθορισμός των ΑΟΖ να γίνει μετά από σύγκληση «διεθνούς συνδιάσκεψης των χωρών της Ανατ. Μεσογείου».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιώργος Μαρίνος, αναφερόμενος στις συμφωνίες, σε συνδυασμό και με τις συνολικές εξελίξεις που «τρέχουν» στην περιοχή και την ένταση της προκλητικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, επισήμανε: «To KKE νιώθει την ανάγκη να ενημερώσει και από εδώ το λαό μας ότι με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, του NATO και της EE προωθείται γενικότερη διευθέτηση - ιμπεριαλιστικό "παζάρι" στην περιοχή, που μέρος της είναι η συνεκμετάλλευση θαλάσσιων ζωνών της Ανατ. Μεσογείου και του Αιγαίου και η επιβολή διχοτομικής λύσης στην Κύπρο, γιατί αυτό έχουν ανάγκη τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια. Τα περί ιστορικών συμφωνιών που διατυμπανίζει η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι μόνο αμετροέπεια, αλλά μέρος μιας προπαγανδιστικής επιχείρησης για την εξαπάτηση του λαού».

Ενδεικτικά, όσον αφορά τη συμφωνία Ελλάδας Ιταλίας αναφέρθηκε στα όσα προβλέπονται τονίζοντας ότι «η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη να παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα τουλάχιστον για τα ζητήματα της αλιείας». Σημείωσε ότι «δεν είναι καθόλου πειστικές οι κυβερνητικές τοποθετήσεις για το αλιευτικό ισοζύγιο, γιατί δεν επαρκεί η εξήγηση ότι μπαίνουν περιοριστικά μέτρα στους Ιταλούς ψαράδες ως προς τον αριθμό των σκαφών και τα είδη που θα μπορούν να ψαρέψουν, αφού είναι γνωστό πως ο ιταλικός αλιευτικός στόλος συγκροτείται από μονοπωλιακές επιχειρήσεις και ισχυρές, πολυάριθμες μονάδες με πλεονεκτήματα. Σε τελευταία ανάλυση, ας κρίνουν οι Ελληνες ψαράδες και οι παράκτιες περιοχές μια συμφωνία που δίνει στα ιταλικά αλιευτικά μονοπώλια τη δυνατότητα να ψαρεύουν την κόκκινη γαρίδα και τα οστρακόδερμα και στους Ελληνες να ψαρεύουν γαύρο και μαρίδα».

Οσον αφορά την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, τόνισε ότι πρόκειται «για μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ» και ότι «είναι κι αυτή αποτέλεσμα απαράδεκτου συμβιβασμού» με σημαία τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.

Αναφερόμενος στα όσα προβλέπει η συμφωνία, σημείωσε πως «η μερική οριοθέτηση με άξονες τον 26ο και 28ο Μεσημβρινό μπλοκάρει το θαλάσσιο δρόμο Ελλάδας - Κύπρου, εξαιρεί το Καστελόριζο και τη μισή Ρόδο, και ενώ είναι γνωστό πως η περιοχή από τον 28ο μέχρι τον 32ο Μεσημβρινό είναι στην πρώτη γραμμή του συνολικού παζαριού και των διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης, όπως φαίνεται από τις σχετικές NAVTEX, τις στρατιωτικές ασκήσεις και τις κινήσεις του ερευνητικού πλοίου "Ορούτς Ρέις"».

Πρόσθεσε πως «αυτές τις μέρες κυβερνητικά στελέχη, μαζί με αστούς αναλυτές που έχουν αναγάγει τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην περιοχή σε "θρησκεία", ξεπέρασαν κάθε όριο.

Ανακάλυψαν τώρα πως το Καστελόριζο είναι δίπλα στις τουρκικές ακτές και άρα καλείται να υποστεί τις συνέπειες, ανοίγοντας έτσι επικίνδυνο δρόμο για όλα τα νησιά που είναι κοντά στη γειτονική χώρα.

Ομως η γεωγραφική θέση του νησιού δεν οδηγεί σε λιγότερα δικαιώματα από άλλες ελληνικές περιοχές, κι αυτό ισχύει για όλα τα νησιά. Συνεπώς, η προβολή νομολογιών διεθνών δικαστηρίων - στις οποίες επιδρούν γεωστρατηγικά συμφέροντα - για να δικαιολογηθεί μηδενική ή μειωμένη επήρεια των νησιών είναι εκ του πονηρού και καταπατά το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που προβλέπει πλήρη επήρεια, όπως οι ηπειρωτικές ακτές».

«Θέλουμε να προειδοποιήσουμε ότι η συζήτηση για τα νησιά στην εξέλιξή της οδηγεί ακόμα και στην αμφισβήτηση των συνόρων», συνέχισε. «Η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει την εξαίρεση του Καστελόριζου και της μισής Ρόδου, μιλάει για "τμηματική οριοθέτηση" και καλλιεργεί αναμονή ότι θα συμπεριληφθούν σε αόριστο χρόνο, και ενώ είναι γνωστό πως η αιγυπτιακή αστική τάξη υποστήριξε τη μερική οριοθέτηση γιατί αφήνει ανοιχτό το δρόμο για διευθετήσεις με την Τουρκία, ή ακόμα για να μην εμπλακεί σε ελληνοτουρκικές αντιπαραθέσεις».

Επισήμανε ότι «η γραμμή της οριοθέτησης της ελληνικής και αιγυπτιακής ΑΟΖ δεν καθορίστηκε με βάση τη μέση απόσταση (50+50%) και δεν είναι μέση γραμμή, αλλά γραμμή με "αναλογικό" υπολογισμό, που επιλέχθηκε για να υπογραφεί η συμφωνία κι εδώ "πάση θυσία", κι αυτό οδήγησε σε μειωμένη επήρεια της Κρήτης, του μεγαλύτερου ελληνικού νησιού, και σε διαγραφή νησιών νότια της Κρήτης».

Θέτοντας δε μια σειρά από ερωτήματα, όπως το πώς υπολογίστηκε η μοιρασιά της ΑΟΖ με 44% για την Ελλάδα και 56% για την Αίγυπτο, αλλά και γιατί δεν έδωσε η κυβέρνηση στα κόμματα και στη Βουλή τη συγκεκριμένη μεθοδολογία και πλήρη εικόνα του υδρογραφικού χάρτη, με επεξήγηση για την έκταση της κάθε ΑΟΖ, τις γραμμές βάσης και το εμβαδόν της κάθε περιοχής, επεσήμανε: «Τα γεωγραφικά στοιχεία δεν δικαιολογούν τέτοια ανισότιμη κατανομή και σημειώνουμε ότι ήδη είχε συζητηθεί το ενδιαφέρον της αιγυπτιακής πλευράς να πάρει τη θαλάσσια ζώνη νότια της οριοθετικής γραμμής (μέρος της λεκάνης του Ηροδότου), για την οποία υπάρχουν μελέτες για ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων».

Οσον αφορά το επιχείρημα πως η συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου ακυρώνει το τουρκολιβυκό σύμφωνο, που προβάλλεται και από τον ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι «όμως αυτό παραμένει, αξιοποιείται και θα αξιοποιηθεί από την τουρκική πολιτική, υποστηρίζοντας ότι το σύμφωνο Τουρκίας - Λιβύης υπογράφηκε από την κυβέρνηση Σάρατζ, που έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ και την EE, από ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη που έτσι κι αλλιώς έχουν την ευθύνη της ΝΑΤΟικής επέμβασης στη Λιβύη το 2011, με πρωταγωνιστή τη Γαλλία, που πίνετε νερό στο όνομά της». Χαρακτήρισε επιδερμική την «κριτική της EE στο τουρκολιβυκό σύμφωνο» ενώ υπενθύμισε ότι «οι ΗΠΑ και το NATO δεν μιλούν για παράνομο σύμφωνο και αυτό ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό για τις γενικότερες επικίνδυνες διευθετήσεις στην περιοχή».

Δήλωσε ότι το ΚΚΕ θα καταψηφίσει και τις δύο συμφωνίες και ότι «η επίλυση των προβλημάτων που αφορούν την Αιγιαλίτιδα Ζώνη, την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ υπέρ του λαού μας, συνδέεται με την οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των γειτονικών κρατών και λαών, την εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, την αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Αυτά μπορεί να τα εγγυηθεί η εργατική εξουσία, και αυτό το μήνυμα στέλνει το ΚΚΕ στο λαό μας».